မနက်ဆေးရုံသို့ မိုးရောက်လာသောအခါ ချယ်ရီမေ တစ်ယောက်အပြေးလေး သူ့မမမိုးဘေးသို့ရောက်ချလာ၏ ။
" မမ မျက်နှာကဖြူဖတ်ဖြူလျော်ဖြစ်နေတုန်းပဲ ... အခုထိနေမကောင်းသေးဘူး မဟုတ်လားဟင်? "
ဟိုးတစ်နေ့က သူ့ဘဝမှာ တစ်သက်မှာတစ်ကြိမ်မူးအောင်သောက်ခဲ့မိတဲ့ အကျိုးကျေးဇူးကြောင့်မနေ့ကခေါင်းတွေတအားကိုက်ပြီးခေါင်းတောင်မထောင်နိုင်တော့သဖြင့်မိုးဆေးရုံတောင်မလာနိုင်တဲ့ အထိပင်။
"ကောင်းနေပါပြီ ချယ်ရီရဲ့ .... "
" ဒါပေမဲ့ မမ မျက်နှာက အခုထိ ဖြူဖျော့နေတုန်းပဲ .... မနေ့က ဝမ်းကဘယ်နှခါတောင်သွားတာလဲ မမရဲ့ .... "
ချယ်ရီမေးမှပဲ ဝမ်းလျောနေလို့ဆေးရုံမလာနိုင်တော့ဘူးလို့ လိမ်ညာထားတဲ့ သူ့ကိုယ်သူပင်မိုး လိပ်ပြာမလုံတော့သလိုလိုခံစားလိုက်ရပါသည်။
" ဟို ... ၅ အဲ့ ... ၆ ကြိမ်လောက်တော့ရှိမယ်ထင်တာပဲ ....... ဟို ဟိုလေ ..... မမသူဇာရောက်ပြီလား ? "
မိုး အိုးတိုးအမ်းတမ်းနဲ့ စကားလမ်းကြောင်းလှည့်လိုက်တော့
" ဟုတ်ကဲ့ရောက်နေပြီ မမ .... "
"အော်ဟုတ်လား ဒါဆို ကိုယ်မမသူဇာဆီသွားလိုက်ဦးမယ်ချယ်ရီ .... "
မိုးပြောပြီး မသူဇာခိုင်ရဲ့အခန်းရှိရာသို့လျှောက်လာခဲ့လိုက်မိသည်။ ပြီးတော့ မမသူဇာနဲ့ စကားတစ်ခွန်းနှစ်ခွန်းပြောဆိုကြပြီးတဲ့နောက်ဌာနထဲ round အတူတူလှည့်ကြလေသည်။ မနက်round တစ်ခါလှည့်ပြီးတာနဲ့ မသူဇာခိုင်နဲ့ အတူတူ ခွဲခန်းလိုက်ဝင်ရပြန်သည်။ ဒီလိုနဲ့ ခွဲခန်းထဲမှနေ့လည်၁၂ နာရီလောက်ပြန်ထွက်လာခဲ့၏ ။
" မမ လာလေ ....နေ့လည်စာအတူတူစားကြမယ်.... "
ချယ်ရီနဲ့ nurse မလေး ဖြူဖြူတို့ထိုင်နေကြသည့်စားပွဲနားသို့ မိုးလျှောက်သွားလိုက်တော့ စားပွဲပေါ်မှာ ဟင်းခွက်ကလေးတွေက စုံလင်လို့ပါ ။
YOU ARE READING
Don't Stop Believing
Romanceငယ်ရွယ်စဉ်မှာ ဘဝရဲ့အချိုးအကွေ့အကူးအပြောင်း၌ အေးစက်သွားကာ ခပ်ချေချေ ပေပေတေတေနေတတ်သည့် ကောင်မလေးတစ်ယောက် ... ။ " နွေးထွေးမှုဆိုတာ 'မိုး' ရဲ့ဘဝအတွက်တော့ နွေခေါင်ခေါင်မှာ နှင်းပွင့်လေးတွေကို စောင့်ဆိုင်းရသလိုပါပဲ .... " ( မိုးဝဿန်လွင် / Hanna Keiko ) ...