Mioneth's POV
It's Sunday. NagMass muna ako bago bisitahin sina Mommy.
"Hi Mommy, Daddy, Allize and Xander. I visited Lolo Carlo's house yesterday and guess what, yung baliw at bwisit kong classmate apo pala ni Lolo Carlo Jusko mommy ang small world!" Hay naku di ako makapaniwala na Apo yun ni Lolo Carlo
"Kevin's Family is nice, sya lang ata ang hindi. masyadong halata naman di ba? Kase ang bait bait ni Lolo Carlo and then Nicole plus his Daddy Calvin and his Mommy Nathalie. I do remember yung sinabi nya sa pamilya nya na ASAWA nya ako! Baliw ba yun?" Sabihin ba naman kase yun nakakahiya! Sobra! Gusto ko nalang malamon ng lupa sa mga oras na yun
"Pag yun nakita ko humanda yung hinayupak na yun! Makikita nya!!!!" Bigla kong tinakpan yung bunganga ko saka ako napatingin sa paligid and there right beside me the crazy I'm talking about and he's smiling like an idiot there.
Bakit ba nandito tong bwisit na to dito? Inirapan ko nalang! Panira ng araw!
"Grabe ka naman magkwento tungkol sa akin" sabi nya saka sya tumabi sa akin
"Hello po, ako nga po pala yung kinukwento ng anak nyo, saka po di po ako baliw, baliw lang po sa anak nyo tsak... aray! Aray! Aray! Ano ba!?" Pinagsasampal ko sya saka ko binatukan, kung ano ano pinagsasabi eh!
"Bakit ka ba nandito?!" Tapos lumayo ako sa kanya
"Masama bisitahin yung Lola ko?" Masungit nya ring sagot. Wow first time ko syang makita dito ah. Himala !
"Bibisita ka na ngalang wala ka man lang dalang bulaklak o kandila" mayaman nga di man lang maisipang bumili ng bulaklak
"Eh sa nakalimutan ko eh" mukang nagpagpapalusot lang to eh
Di ko nalang sya pinansin at sinimulan ko nalang kainin yung tinake-out kong Pizza sa Sbarro yung maliit lang naman.
"Pahingi nga ako" sabay kuha nya ng isang slice ng pizza ko, tinignan ko nalang sya ng masama!
"Wow! Kuha agad?" Sarkastikong sabi ko sa kanya
"Gutom na ako eh" pinabayaan ko nalang sya
Naubos namin yung pizza na wala manlang usap usap
"Let's go eat more" hindi ko alam kung tanong yun or dinedeclare nya na kumain pa kami, but I remain silent. Bahala sya sa buhay nya.
Baliw talaga
Bigla naman nya akong hinili patayo.
"What!?" Sigaw na tanong ko sa kanya
"I said let's go eat" saka nya binitbit yung bag ko, tapos nagsimula na syang maglakad
"Hoy! Yung bag ko!" Sigaw ko ulit
Wala akong nagawa kundi sundan sya kase hawak nya yung bag ko. Mabuti nalang at hindi ko dala ngayon ang kotse kundi maiiwan yun dito sa sementeryo. Dinala nya ako sa isang restaurant na mukhang kilala sya dito
"Good afternoon Sir Parker" bati sa kanya ng isang waiter
He just smile, what can you expect from him? Na babati din sya ng good afternoon haynaku!
The waiter guide us on our table.
Nothing happened we just eat of course libre nya sya nag aya eh. Aalis na ako maggoGrocery pa ako.
"I'm going, thank you" sabay tayo at kuha ko sa bag ko
"Hey! Uuwi kana? Hatid na kita" tumayo na rin sya
"Di pa ako uuwi, may pupuntahan ako" walang lingon kong sagot kase busy ako sa pag aabang ng taxi
"Oh com'n Mioneth, you don't need to hail a cab, I could drive you wherever you want" ang Yabang na nga ang sungit pa. Sa pangalawang pagkakataon ngayong araw wala akong nagawa. Epal talaga. So sinabi kong maggoGrocery ako ang akala ko naman ihahatif lang ako pero hindi sumama pa talaga sya sa pagGrocery ko, ang kukit nya grabe lahat nalang ng ilagay ko sa cart na sya yung nagtutulak, pinapakealaman nya.
"Bakit panay instant foods tong laman ng cart?" Tanong nya, kanina pa talaga yan
"Malamang yan yung mga mabilis kong lutuin, Tsaka hindi naman lahat may mga vegies at fruits nga ako at manahimik ka na ngalang kung ayaw mong batuhin kita"
BINABASA MO ANG
Never Be Alone (EDITING)
RomanceHighest rank: #8 Filipino Teen Fiction I'm not that actually 'masungit' actually friendly, palangiti, tawa ng tawa , sobrang saya ko pag kasama ko yung family ko at mga kaibigan ko ganyan ako dati, pero ngayon wala pa ata sa sampung tao ang kinakau...
