Aubrey Mioneth's
"Maghiwalay na tayo"
Yan lang ang ang naisip kong way para hindi na sya masama sa mga gulong dala ko. Mabuti nga at nakita ko yung lalaking tumutok ng baril sa kanya at hindi ako nagsisisi sa ginawa kong iyon para lang maligtas si Kevin. Ang dami na nyang ginawa para sa akin, samantalang ako heto at panay kamalasan ang dala sa kanya at baka nga hindi nalang sya ang madamay baka pati narin si Nicole o 'di kaya isa sa mga kaibigan nya. Ayokong umabot pa kami doon na mas lalo kong sisisihin ang sarili ko pag may nangyaring masama sa kanya o sa kanila.
"What?" Nabigla ata sya sa sinabi ko pero seryoso ako at pinag-isipan ko to ng mabuti. Sinimulan ko na nga syang hindi pansinin eh, I should be proud of myself right? But why do I feel that this Idea isn't right."Narinig mo ako Kevin, I'm breaking up with you" hindi ko sya tinitignan para hindi tumulo ang mga pinipigilan kong luha.
Tumalikod ako sa kanya para sumakay ulit sa kotse at magpahatid sa bahay namin pero hinawakan nya iyong kamay ko.
"Listen Mioneth, I don't know what you're up to but not even in your dreams will I let that happen... I love you so much and you can't stop me from loving you more so just stop with that Idea of yours"
Tumulo na iyong mga luhang kanina ko pa pinipigilan dahil sa sinabi nya kaya hinarap ko sya"You don't understand Kevin, lagi nalang malas ang dala ko... bitbit ko na nga ata ang kamalasan eh! I'm trying to do you a favor! Please! Ayokong malagay ka ulit sa pahamak, natatakot ako Kevin!" Sigaw ko sa kanya mejo napapikit pa ako dahil parang may masakit sa sugat ko sa likod.
"I completely understand all those Mioneth, and I already get myself into whatever badluck you're saying but believe me you're the best thing happened to me, meeting you and having you as my Girlfriend is a blessing. We will face those problems together okay?"
How can I broke up with him if he's dead serious in his decisions. Damn you Kevin!
"Pero—" pinutol nya ang sasabihin ko
"No but's. Hindi tayo magbebreak at hinding hindi mangyayari iyon. Period" inakap na nya ako ng mahigpit pero alam mong ingat na ingat sa sugat ko sa likod.
"Stop crying now, nasasaktan talaga ako pag nakikita kang umiiyak" imbis na magtigil ang mga luha kong nagsisituluan ay patuloy parin ito sa paglabas sa mga mata ko. Punas ng punas naman si Kevin sa mga luha sa pisnge ko
"Hush now Mioneth ko. I love you" He kissed me in my forehead and the side of my head. He just embrace me for quite some time.
"Let's go, they're waiting for us" nakangiti na nyang aya sa akin kaya tumango ako sa kanya at binigyan sya ng tipid na ngiti. Inalalayan nya akong maglakad papasok.
What did I do to deserve him? He really loves me that he can do whatever just to make sure that I'm safe. He saved my life two times and yet I told him that I want to end our relationship, Is that how I thanked him after what he done for me? I wanted my idea which is to broke up with him just to keep him and his family safe to whatever unluckiness following me.
But then he's still here by my side protecting and loving me unconditionally."I love you Kevin, I'm sorry" tumigil ako para sabihin at tignan sya. Nginitian naman nya ako at dinampian ng halik sa labi.
" I love you more" iiyak na naman sana ako pero nakita kong umiling sya.Pagbukas na pagbukas ni Kevin ng pinto ay may nagPop nang party poppers.
"Welcome home!" Nakangiti silang lahat na nakatingin sa amin
I was surprised. Really. I didn't expect them to be all here. There are balloons everywhere and what shock me the most is the lady in front of me holding a cake. I am teary eyed but he mouthed 'don't cry' so I just hold it. I am so happy to see her, Candice is here! At dito pa sa bahay ng mga Parker.
BINABASA MO ANG
Never Be Alone (EDITING)
RomanceHighest rank: #8 Filipino Teen Fiction I'm not that actually 'masungit' actually friendly, palangiti, tawa ng tawa , sobrang saya ko pag kasama ko yung family ko at mga kaibigan ko ganyan ako dati, pero ngayon wala pa ata sa sampung tao ang kinakau...