When i met you for the first time N.H.

6

Wanneer ik eindelijk genoeg heb van geordie shore is het al een uur later. Nog 2,5 uur. Ik ben best nerveus. Ik loop naar de badkamer en ik neem een douche. Wanneer ik klaar ben doe ik een onesie aan en doe ik mijn haar en mijn makeup. En wanneer ik dit heb gedaan doe ik mijn jurk, panty. Voor gewoon in je blote benen is het te koud. Daarna krul ik mijn haar nog eens, ik doe mijn hakken aan en ik ben klaar om te gaan.

'Lot!' Niall loopt naar mijn kamerdeur en klopt erop.asof dat helpt. 'Ja?' 'Het is half zes, ben je klaar?' Ik doe de deur open en stap naar buiten. Niall staat naast me. Wow, hij ziet er zo leuk uit.

'Je ziet er goed uit.' Zegt Niall. 'Dankjewel jij ook!' Ondertussen bloos ik en we lopen naar zijn auto. 'Nou Horan, waar gaan we heen?' Ik vraag het nog een keer in de auto. Ik word nog nieuwsgieriger als ik zie dat we op een onbekende plek staan. We komen aan op een soort van boulevard waar ik nooit eerder ben geweest. Je kan het aflopen en je ziet overal lichtjes.

Kerstverlichting maken een pad naar de andere lichtjes. 'Als we gaan gaan we in stijl.' Zegt Niall en hij wijst naar twee paarden. Ik kan paardrijden en ik had een eigen paard. Maar helaas is hij overleden. Aan de manen en kleur van de paarden kan ik zien dat ze allebei forden zijn.

'Kan je paardrijden?' Vraagt Niall aan mij. 'Ja! jij?' Hij schudt zijn hoofd. Er liggen twee zadels op de rug van de paarden en ik help Niall met het stellen van de zadel. Hij is echt onhandig maar dat is juist zo grappig. En dan loop ik naar mijn zadel. 'Ohoh.'Mompel ik. Ik zie dat het een dameszadel is.

'Lukt dat niet?' Vraagt Niall. Ja het kan wel, maar ik heb er echt eenn nare ervaring mee. Ik ben ooit, toen ik 7 was in de dames zit van mijn paard afgevallen toen ze ging bokken. Ik lach op de grond, het paard rende verder en ik vond haar een halve kilometer verder. Ze lag op de grond en was kreupel, toen moest ze in worden laten slapen. Ik slik. 'Het lukt wel.' Onhandig stap ik op. 'Lot, kom maar bij mij voorop.' 'Voorop? is dat niet heel erg onhandig?' Niall schudt. 'Nee het lukt wel.' 'Oke.'

Ik klim bij Niall voorop. Hij houdt zijn handen in mijn zij om zo te kunnen sturen. Hij legt op de een of andere manier mij naar achteren. Mijn hoofd ligt op zijn borst. Niall begint te rijden. Het uitzicht is zo mooi, je ziet een zonsondergang. Niall stopt het paard en wijst naar de zonsondergang. 'Kijk.' zegt hij. We kijken erna en het is zo mooi.

Niall duwt mij alleen maar steviger tegen hem aan. Ik kan Niall niet laten gaan. Hij is zo zo zo zo zo leuk. Wat als hij de ware is? 'Het is zo mooi hier!' Zeg ik. En een paar minuten later vraagt Niall om verder te gaan. Ik knik.

Een paar minuten later komen we aan bij een restaurant. Het heeft veel verlichting en heel veel rozen. 'Wow.' Zeg ik. Niall stapt van het paard af. Houdt een hand in mijn richting. Ik stap af en hij bindt het paard vast. We lopen naar binnen. 'Mr. en Mrs. Horan?' Vraagt een vriendelijke stem. 'Ja.' Zegt Niall en we worden begeleidt naar een mooie, stille kamer waar we onze privacy hebben. We hebben uitzicht op een boom, heel veel bloemen (zeg gerust een bloemenweide) en een vijvertje met bruggetje.

'Het is echt mooi hier!' Ik herhaal de woorden die ik eerder zei. Niall lacht en gaat achter mij staan. 'Na u mrs. Huis.' En schuift mijn stoel naar achter. Ik geef hem een wenkbrauw frons en kijk hem aan met de blik van: Waar heb je dat geleerd?

Er komt een serveerster naar ons toe gelopen. 'Hallo, Wilt u wat drinken?' Beiden bestellen we wat te drinken. Daarna bestellen we wat te eten en we gaan kletsen over dingen. Het gaat zo makkelijk bij hem. Je hebt niet gelijk discussies wat je bij anderen wel hebt. Je kan eerlijk zijn.

Wanneer we het laatste drankje besteldt hebben en het ijsje opgegeten is gaan we naar buiten. Met het drankje. We gaan op het bruggetje staan en kijken naar de vissen. 'Niall, Ik vond het echt leuk vanavond. Echt heel erg bedankt.' Ik kijk hem aan en hij kijkt terug. Wauw. Zijn ogen zijn zo mooi, zo blauw en zijn gezicht.. 'Vond? Het is nog lang niet afgelopen!' Zegt hij en hij glimlacht. Hij wijst naar een rood kleedje in het midden van de bloemenweide.

Niall POV

Ik hou van haar. Ze is zo leuk. Het was zo leuk vanavond. Hwt paardrijden was leuk, met haar voorop. Maar ook het eten in beg restaurant. Je kan zo makkelijk met haar praten. Je hebt niet gelijk een discussie, wat je bij anderen wel hebt. Soms wel sarcastische grapjes maar daar blijft het bij.

We liggen op een kleed, met onze hoofden langs elkaar. We kijken naar de sterren. 'Kijk een vallende ster!' Zegt Charlotte en ze wijst naar een ster dje valt. 'Ja, nu mag je een wens doen!' Stiekem doe ik ook een wens. Dat ik en Charlotte bij elkaar blijven. Ik vindt het echt leuk met haar. Ookal ken ik haar nog maar een paar dagen.

'Wat heb je gewenst?' Niall draait zich om en ligt met zijn hoofd boven die van mij. 'Ja, gek. Dat mag ik niet zeggen!' Zegt ze en ze glimlacht.

We praten verder en verder, het is al uren later totdat... 'Meneer en mevrouw, het is al half twaalf en we verzoeken u om... OH MY FUCKING POTATO.. HET IS NIALL HORAN!!!' 'Oh shit.' Ik pak Charlottes hand vast en we rennen weg. Geen idee waarheen.

Halloooo! Nu ben je alweer aan het einde van hoofdstuk 6. Hoe vind je dit hoofdstuk? Laat een reactie achter en vergeet ook niet te volgen en te vote'en. Ik volg ook terug. Ik hou echt zoveel van jullie want mijn boek is nu al samen 75 keer bekeken! Echt hartstikke bedankt. xxxx