When i met you for the first time N.H.

17

Charlotte POV

'Wacht. Kom maar binnen.' Ik doe de deur open. 'Weet je het zeker CHARLOTTE? Ik heb ook wel wat beters te doen nu.' Toch loopt hij naar binnen en heeft gelijk een blik op een cadeautje.

'Ja dat wou ik je geven maar ik wist toch wel dat ik je niet tegen kwam.' Ik ga op een bank naast het bed zitten. 'Gefeliciteerd, Ni!' Zeg ik rustig en ik kijk hem aan. 'Het is Niall voor jou.' Hij imiteert mij. Ik lach en hij ook.

'Dankjewel. Ojah en ik kwam voor het water?' Hij lacht. 'Uhm, ja...' zeg ik. 'ja wat?' Hij lacht nogsteeds. 'Ik ga geen sorry zeggen, je hebt het verdient.' Zeg ik eerlijk. Hij knikt en kijkt serieus. 'je mag je cadeau straks wel meenemen hoor, ik heb hem niet voor niks gekocht.' 'oké, het spijt me echt. Ik mocht geen contact met je en...' Ik heb de neiging om hem te onderbreken maar ik laat hem dan maar uitpraten. '...Ik zat te hele tijd te wachten tot een bericht van jou en die kreeg ik niet en ik mocht zelf niks sturen en..' Oké nu onderbreek ik hem echt. 'Niall ik heb ik totaal..' ik kijk even op mijn telefoon. '...1279 berichten naar jou toe gestuurd. Ze staan hier nog allemaal in maar ik had geen antwoord gekregen.'

'Char, LOTTE! Ik.. ik mocht geen contact meer met je van het management.' Zegt hij. Ja meneertje Horan is beroemd en hij kan alles maken. ja hoor, maar wat als het waar is? 'yeah right!' ik rol met mijn ogen. 'Charlotte, ik heb deze dagen afgeteld. Ik heb al 76 dagen niks meer van je gehoord. Ik baal er echt hartstikke van en je kan zelfs aan Harry, Liam, Louis en Zayn vragen wat ik gedaan heb de afgelopen dagen. Ik dacht alleen maar aan jou.' ahum en dat andere meisje dan op het nieuws?

'Nee, je gaat verder met je leven en-' bedoel je dat wat in de tijdschriften staan? Het lijkt net of Niall mijn gedachten kan lezen. 'Ja?' 'Dit is Naomi, staat er ook naast slimbo..' hij lacht. '... Zei is een goede vriendin van Lou en ging een paar dagen mee met ons op tour alleen had ik honger en zei ook, de rest niet dus gingen wij eten.' Ik rol weer met mijn ogen.

'Lot, ik ga, ik hou vanavond een feestje bij mij thuis en ik zou het echt leuk vinden als je ook kwam. Hier staat het adres.' Hij geeft mij een briefje. 'Wacht je cad-' En hij was al weg. Weird. 'En?' Zegt Lucy die binnen loopt.. 'Ik eh, hij vroeg of ik naar zijn feest kwam.' Lucy juicht enthousiast. 'Dat moet je doen!!' uh ja, ik weet het niet. Ik pak het briefje erbij:

Hee lieve Charlotte,

Ik mag door de stomme management niet meer met je praten maar ik hoop dat ik je ooit tegen kom en deze brief kan geven. Ik hou van je. Nee echt, ik hou van je. Ik had laatst een gesprek met je aan de telefoon, herinner jij je die nog? Ik wel. Alleen kwam ik daarna te laat het podium op. Dus ja, toen was het management boos. Alle nummers werden veranderd om contact met jou te voorkomen. Daarom deze brief. Ik hoop dat ik je ooit tegen kom, dat ik deze brief kan geven ik neem hem altijd mee. Ik mis je Lot! Ik heb echt geen woorden voor hoeveel ik je mis. Maar ik mis je zo damn veel :(. Kan je alsjeblieft mij bellen? **********

Of kom langs!

Appartement in New york: ######

Appartement in Boston: #######

Appartement in LA: ########

'from the moment i met you, everything change...'

'The truth is i've got lost without you...'

Heel veel lyrics en tranen later vouw ik de brief weer dicht. Zal ik langs komen?

THANKYOU SO MUCH VOOR HET LEZEN EN VOTEN EN COMMENTEN. ECHT THANKYOU, HET BETEKEND ZOVEEL VOOR ME.

VERGEET OOK GEEN KIJKJE IN MIJN NIEUWE BOEK TE NEMEN XXXX