When i met you for the first time N.H.

34

Niall POV

'Dus, het o zo perfecte vriendje.. oftewel de prins op het witte paard, wilt zijn vriendinnetje weer zien? Ik zal je een ding zeggen kerel, Luke zit in de gevangenis.. en dat wordt Charlottes langzame, pijnlijke dood.. Adjeu.' Ze slaat de deur dicht.

Dan maar op de gewelddadige manier. Het raam...

1...

2....

3......

Ik neem aanloop en ren op het raam af. er ontstaat een lawaai en alle scherven liggen in het midden. Ik hoor Zayn mijn naam roepen maar ik antwoord er niet op, ik denk al dat hij genoeg weet want ik sta nu in het appartement van Anna.

Ik ga elke kamer bij langs, om te kijken of Charlotte hier zit.

De keuken...

De badkamer...

Slaapkamer...

Logeerkamer..

Ze had toch nog een kamer? Ik ben nog nooit in deze appartement geweest, maar ze had me er echt teveel over verteld. Ik kijk rond en ja hoor, nog een kamer. Ik leg mijn hand op de klinker en ik open de deur.

Ik zie Charlotte op de grond liggen zonder een beweging. Ik laat me naast haar neervallen en ik kijk of ze nog leeft. Ik til haar hoofd op en ik houd mijn vinger in haar nek om haar hartslag te controleren. Dit doe ik ook bij haar pols.. en hel, gelukkig leeft ze nog. 'Hou vol Lot!' Ik vind het niet leuk om haar zo te zien, en ik voel de tranen in mijn ogen op komen. Ja, misschien hou ik nog van Charlotte.

'Zo, ik zie dat je Charlotte gevonden hebt?' Anna komt de kamer in. Ze kijkt ons aan met een vieze lach.

'Wat is jouw probleem joh, misseli-' Ik maak mijn zin niet af en ik zie wat ze bij zich heeft... een pistool.

'Ik zal maar niet te veel vloeken mr Horan, Zeg maar dag!' Anna tilt haar hand op met daarin de pistool. Dit houd ze gericht op mij, ik kan niks doen... Ze staat in de deuropening. Ik ga dood. Ik zie dat haar vingers langzaam bewegen over het zwarte ding...

Ik knijp mijn ogen samen en houd Charlotte stevig vast. 'Ik heb altijd nog van je gehouden..'

Ik wacht..

'DACHT HET NIET!' Ik hoor Zayn's stem. En daarna een val, Zayn sprong op Anna en ze vielen dus samen op de grond. Ik hoor ook iets vallen volgens mij is het de pistool en ik zie een hoofd om het hoekje kijken.. Lucy.

'Kom!' Zegt ze en ik sleep Charlotte mee, Lucy helpt mij. En voordat ik het weet rollen de tranen over mijn wangen heen.

••••

Charlotte POV

Pff wat heb ik een hoofdpijn zeg... Ik open langzaam mijn ogen en ik zie zes hoofden naast mij.. Ook zie ik dat ik in een ziekenhuisbed lig. Rustig til ik mij op maar dat lukt niet.

'H...hoi..' Zeg ik, Jezus de pijn is echt erg.

'H..hoe gaat het?' Vraagt Niall aan mij.

'Niet goed... Ik heb zoveel pijn.' Jupp ik overdrijf niet, de pijn is echt heel erg.

'Ga anders maar weer slapen!' Zegt Zayn. En ik doe wat hij zegt.. Ik leun achterover en ik ontspan mij.

Ik droom, over wat er laatst gebeurd is, over dat ik op een stoel zat, op de grond werd getrapt en dat er iemand bij mij kwam. Ik hoorde amper wat degene zei iets van:

'Hou vol... ik zie dat je haar gevonden hebt... Ik heb altijd nog van je gehouden... dacht het niet.'

Wat? Wie zei het? Ik kan geen stem herkennen.

••••

Ik open mijn ogen weer.

'Hallo!' Zegt een dokter die in mijn kamer loopt.

'Hallo, mag ik vragen welke dag het is?'

'Ja, het is 18 December..'

WAT? Gaat de tijd zo snel? Over 2 dagen ben ik jarig.. Wow.

'Oh oke bedankt!' Zeg ik vriendelijk. Ik zie de zuster uit de kamer lopen.

'Ze is wakker!' Zegt ze en ik zie twee hoofden de kamer in lopen.

'Hallo! Hoe gaat het?' Zegt Harry en hij gaat naast mijn bed zitten.

'Hoi! Het gaat wel, het gaat sowieso beter dan dat het laatst ging!' Zeg ik, en het is ook zo.

'Mooi!' Zegt Niall.

.

.

.

De deur gaat weer open en nu komen Lucy, Zayn, Louis en Liam ook binnen.

'Mochten jullie ook naar binnen?' Vraagt Harry.

'Nee!' Zegt Lucy. 'Maar ze hebben hier lunchpauze dus wij gingen naar binnen.'

Ik lach om haar opmerking, als Lucy iets wou dan moest ze dat doen of krijgen.

'Maar hoe gaat het?' Vraagt Lucy die naast Harry zit.

'Beter dan laatst, hebben jullie de hele tijd gewacht?' Vraag ik.

'Ja, nou.. niet iedereen.. ik..' Zegt Harry.

'Wat?' Vraag ik.

'Niet iedereen, ik ben naar huis gegaan..'

Ik maak een 'oh' vorm met mijn mond.

'Ik ben een nacht gebleven, en Niall de rest..'

Oh

Ik kijk naar Niall en dan weer naar Lucy. Het is lief van Niall. Was hij ook de gene die dus bij mij bleef? uhm..

'Staren is onbeleefd!' Zegt Louis.

'Uhm..' Zeg ik. '..Mag ik niet ooit een keer weg? Ik wil hier niet langer blijven.'

'Waarom niet verjaar-' Zegt Liam maar gek genoeg geeft Zayn hem een por.

'..We vragen het zo aan een zuster.'

'We vragen het nu wel!' Zegt Zayn en Liam, Louis en Zayn lopen de deur uit.

Nu zit ik nog met Harry, Niall en Lucy.

'Heb ik echt de hele tijd geslapen?' Vraag ik.

'Ja, de hele tijd..' Zegt Niall.

'LOOOT!! JE MAG MORGEN WEG!!!' Louis springt als een wilde geit de kamer binnen. Ik lach om zijn actie.

'Wow!' Zeg ik.

'Alleen moeten wij weg omdat het bezoekuur afgelopen is.' Zegt hij daarna.

'Iedereen?' vraag ik.

'Nou uhm, Niall is de enige die zijn spullen hier nog heeft staan..' Zegt Harry.

'...Ja maar ik kan ook weggaan...'

'Nee, blijf!'

We namen afscheid van de rest en nu zit ik nog samen met Niall in een ziekenhuis kamer.

•••••••

IK HEB EEN NIEUWE FANFICTIE, over Luke hemmings! Het heet texting en ik vertaal het alleen, zeker een kijkje waard!

Hoe denken jullie dat het af zal gaan lopen?