Our Moment // Harry Styles

Day 37 - Love that's been wasted

De wekker ging om acht uur. Onze afspraak om bij het appartement te kijken stond voor half elf, maar Harry wilde alle tijd nemen. "Kom er dan uit..." zei ik zeurend. Ik haalde de dekens van Harry's lichaam .Hij kreunde wat en trok vervolgens de dekens terug. "Je bent niet meer gewend om er vroeg uit te gaan," merkte ik op. "Mhm." 

Ik hees mezelf in een zwarte skinny jeans met een shirt erboven. "Heb jij mijn ketting gezien?" vroeg ik aan Harry die nog steeds in bed lag. In plaats van te praten, draaide hij zich vrolijk nog een keer om. "Ik zoek 'm zelf wel..." 

De tijd begon te dringen, maar Harry bleek dat niet in te zien. "We moeten nu gaan!" riep ik vanuit de badkamer die meteen aan de master bedroom aansloot. Eindelijk kon hij het opbrengen om uit bed te gaan. Ik giechelde en poetste mijn tanden. "Heb je al gegeten?" vroeg hij verbaasd. Ik knikte mijn hoofd en spoegde de tandpasta uit. Harry trok een shirt aan en zorgde dat hij er op z'n minst 'oké' uitzag. Net als mijn eyeliner voor vandaag. "Ziet dit er goed uit?" vroeg Harry aan me. Ik begon even aan zijn shirt te vriemelen om te zorgen dat er een paar rare hoeken uit het zich waren. "Nu wel," zei ik plagend. Harry grinnikte en liep de trap af. "Je moet je tanden nog poetsen!" riep ik. 

"Maar ik moet nog eten!"

"Doe je later maar, we moeten nu gaan!" 

Het was even stil, maar er kwam een tegen antwoord. "Maar er is dus nog wel tijd om tanden  te poetsen?" 

"Nu niet meer." Ik knipoogde en pakte zijn pols vast. "Kom op." 

Tien minuten te laat voor onze afspraak kwamen we aan, bij het hofje waar het appartement zich bevond. De makelaar stond op ons te wachten. "Goed, jullie zijn er," zei hij uiteindelijk. We knikten en liepen achter hem aan naar binnen. "Via deze deur gaat iedereen naar binnen, verderop zijn er plitsdeuren naar je eigen huisje, snapt u het?" begon de makelaar. "Ja," zei ik als enige. Harry keek direct bezorgd. "Kan iedereen het gebouw in komen?" De makelaar schudde zijn hoofd. "Absoluut niet, daar is een sleutel systeem voor." 

Eindelijk kwamen we aan bij het appartement waar het tenslotte om ging. "Gaat u eerst," zei de makelaar. Ik liep het huisje binnen. We kwamen direct in een prachtig ingerichte kamer. Het was precies mijn stijl. "Het interieur is over te nemen, dat komt er wel bovenop." Ik knikte wat en opende de deuren naar de twee slaapkamer. Elke slaapkamer had zijn eigen badkamer. "Het ziet mooi uit," zei Harry gapend. "Mhm, zeker," antwoordde ik. Meteen dat moment liep ik terug naar de woonkamer en bekeek mijn uitzicht.

"Hoe zit het met de buren?" vroeg ik na een tijdje. De makelaar haalde zijn schouders op. "Er gaan geruchten dat Naomi Tomlinson aan de overkant woont, maar dat kan ik helaas niet bevestigen," zei hij nonchalant. Ik moest mijn geniepige lach inhouden. Ik keek even snel naar Harry, maar die was op de bank gaan zitten. "Ik zou zeggen, doen, Hils." Ik knikte. "Hoelang duurt het proces ongeveer?" vroeg ik aan de man. Hij pakte zijn map tevoorschijn en haalde er verschrikkelijk veel papieren bij. "Aangezien u nog de immigratie papieren moet regelen, is het op zijn snelst..." De makelaar dacht na. "-zeg zo'n acht dagen. Als alles mee werkt dan." Dat leek me wel oké. Natuurlijk had ik het liever sneller gehad, maar het was al behoorlijk vlug. Ik keek naar Harry. "Gefeliciteerd met je prachtige appartement," zei Harry vrolijk. "Nog niet officieel hoor..."onderbrak de makelaar ons. Ik giechelde. "Natuurlijk." 

Harry en de jongens zouden in de middag een repetitie hebben, dus daarom had ik met Naomi afgesproken. "Tot zo," zei Harry. Ik gaf hem een kus en stak de straat over naar Naomi's plekje. Het was een soort hofje. Omringd door hoge stadszuizen en in het midden een klein parkje. Het zag er knus uit, precies wat ik wilde. 

Ik belde aan en meteen ging de deur open. Aangezien Naomi's locatie geheim was, kon je ook nergens een naam bordje vinden. 

Eenmaal een trap te hebben belopen, kwam ik aan bij haar voordeur. En opnieuw, een heel bewakings systeem. Het zag er veilig uit, maar kom op, het viel wel op. Naomi deed open en liet me snel binnen.