Our Moment // Harry Styles

Day 54 - A promise ring

Mijn benen lagen verschuild onder het dekbed. Harry draaide zich de hele tijd om, tot ik nu bij me kwam liggen. “Ben je wakker?” vroeg hij. Ik ademde diep uit, misschien kon hij dat als hint opvangen. "Hils?" Blijkbaar niet. Ik besloot me om te draaien, dat moest wel duidelijk zijn. Harry's mondhoeken schoten naar boven. "Goedemorgen," zei hij met zijn ochtend stem. Ik glimlachte. "Hoorde je de vogels ook fluiten?" vroeg hij. Ik ging met mijn hoofd meer op het kussen liggen. Achter Harry was een raam, ik keek toe hoe de zon zijn best deed om naar binnen te dringen. Het lukt min of meer. 
De nacht was prima verlopen. Ik was niet opgegeten door spoken ofzoiets. Dus alles viel me mee. Het bed was ook goed te doen, maar geen enkel bed slaapt lekkerder dan die van Harry. Met alle kussentjes en fleecedekens die daar overheen zijn gegooid. Hier had je een simpel wit dekbed met twee hoofdkussens. Er zaten wel kussentjes op, maar daar wilde je niet liever op slapen.
Mijn moeder zei altijd: "Niet met kussens slapen waarvan de hoezen niet worden gewassen. Straks krijg je luizen!" 
Ookal had ze dat gezegd toen ik zeven jaar oud was, ik had het nog steeds onthouden en daar was ik trots op. 


Harry stapte het bed uit en deed snel zijn shirt aan. "Ga je mee zo ontbijten of wil je nog in bed blijven?" vroeg Harry terwijl zijn krullen overal op z'n gezicht hingen. Ik grijnste, dat zei wel genoeg. 
Ik draaide me nog een keer om. "En...?" begon Harry. Hij liep naar de dressoir en pakte zijn luchtje op. "Heb je genoten van gisteravond?" Ik keek hem verward aan. "Ja het eten was erg lekker, als je dat bedoeld." Harry fronste. 
"Weet je het niet meer?"
"Wat weet ik niet meer?"
"Gisteravond?" 
Ik dacht even goed na, maar nee. Ik kon me niets herhinneren. Behalve die oude man  met die vreselijke lach, ja, dat zal me altijd bij blijven. Harry kwam naast me op zitten, hij keek me verontrustigend aan. "Heb je soms teveel gedronken?" vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. "Geen idee?"
"Oh mijn god!" 
Harry's mond ging open, gelukkig uit verbazing. Hij lachte al. "Ik heb het met een dronken Hilary gedaan?"
Mijn mond viel open. Dat was schamend. "Oeps?" 


Harry trok zijn broek aan, daarna draaide hij zich weer naar mij toe om. Harry keek verbaasd, maar het was duidelijk te zien dat-ie het hilarisch vond. "Ach, laat me niet wijs maken dat jij nooit dronken bent..." probeerde ik het naar hem te schuiven. Harry blooste. "Vast wel eens, maar kom op..." Ik haalde mijn wenkbrauwen op en besloot ook maar eens uit bed te gaan. "Ik ben onder de douche." Harry mompelde wat, maar ik kon het al niet meer horen; ik was de douche ingevlucht. 


Harry zat tegenover me op het terras. Het ontbijt werd geserveerd. We konden kiezen tussen een écht Engels ontbijt of een tradioneel Europees ontbijt. Ik wist niet precies wat ik daaronder moest verstaan, maar ik koos voor het laatste ontbijt. "Die voor mij ook graag." Harry glimlachte naar de vrouw die onze bestelling opnam. 
Toen de vrij eenmaal weg was, grijnste ik naar hem. "Wil je niet aan de bruine bonen?" vroeg ik plagend. Harry schudde zijn hoofd. "Dat lijkt me niet lekker als jij tegenover me aan de muesli of wat een traditioneel Europees ontbijt dan ook mag zijn..." Ik grinnikte. "Dat probleem had ik dus ook al."


Blijkbaar verstonden hun er een 'normaal' ontbijt onder. Met brood of toast, muesli (goed gevonden Harry) en verschillende soorten beleg. De twee bestellingen werden samengevoegd in een hele tafel. Niet mijn eerste keuze, maar het maakte het erg gezellig op. "Wil jij de donut?" vroeg Harry aan mij. Ik schudde mijn hoofd. "Neem jij die maar." Harry legde hem vol plezier op zijn bord neer. "Wat lief dat je mij ook wat gunt," zei hij grinnikend. 
We zaten buiten op een terras dat uitkeek op de aangelegde tuin. Het kasteel stond op een heuvel, wanneer je een stukje verder liep, kon je naar beneden kijken. Het maakte het terrein er nog mooier op. 
"Dus... Mag ik mijn verrassing nu weten?" vroeg ik toen mijn eerste broodje op was. Harry schudde zijn hoofd.
"Nope."
"Waarom niet?" vroeg ik teleurgesteld. Harry grijnste. "Wacht nou maar gewoon af lieverd," zei hij. Ik zuchtte en pakte een croissant. "Ik garandeer je, het wordt prachtig."


Harry had me verteld dat ik na een uur in de entree moest staan. Dus ik had nog zestig minuten om niets te doen. Ik keek uit het raampje of ik Harry kon zien, maar niets. Zuchtend ging ik in de prinsessen stoel zitten en zuchte opnieuw.


De klok tikte één uur. Je kon best zeggen dat we gebrunch'd hadden in plaats van ontbijt. Dan had het 'Traditioneel Europese Brunch' geheten. Dat had ik wel willen proeven. 
Ik liep de krakende trap af naar beneden. Meteen stond ik in de entree, maar Harry was nergens te bekennen. Grappig. 
Ik ging op een zitje zitten en besloot te gaan wachten. Naast me lag een stapel tijdschriften, niet echt iets waar mijn interesses in liggen. Tot ik mijn eigen hoofd erop zag staan, toen werd ik opeens nieuwsgierig. Ik pakte het blad op en bladerde naar mijn eigen stuk. 
'Harry pland aanzoek voor Hilary' 
Die zin stond overal. Ik lag het artikel, maar dat was niet belangrijk genoeg om te vermelden. Het stond vol met onzin. Het ging hun niet eens aan, en bovendien, ze hadden het goed mis. We gingen gewoon een weekendje weg, daar was niets mis mee. Ze konden beter schrijven over het één jarige huwelijk van Louis Tomlinson en Naomi Tomlinson. 
Ook Nathan werd onder een deeltitel vermeldt. En ook hier, totaal uit de richting dat wél waar was. Ik rolde met mijn ogen en legde het blad terug. Mijn hoofd draaide zich weer naar voren waar Harry stond. 
"Ga je mee?" vroeg hij. Ik knikte en pakte zijn hand vast. "Ik ben benieuwd." 


We liepen recht het gras in.
"Omdat we ergens in een prachtig gebied zijn... Dacht ik, laten we een rondje lopen?" zei hij. Ik keek hem aan, met een grote glimlach. De meeste meiden zouden juist denken dat hij grote verrassingen regelen. Maar een rondje lopen met Harry Styles was me een genoegen. De overnachting in het kasteel, was prachtig, maar al neemt hij me gewoon simpel ergens in de middle of nowhere, ben ik al tevreden. In tegendeel, dan ben ik gelukkig. 


We stopten bij een uitkijk plaats. "Weet jij wat voor dorp dat is?" vroeg ik. Ik wees naar de verte, waar allemaal kleine huisjes en verschillende pub 's te zien waren.
Harry schudde zijn hoofd.
"Ik zou niet eens weten waar we nu zijn... Dat moet ik aan de tomtom vragen," zei hij lachend. Ik grinnikte en keek hem aan. Harry's handen lagen op mijn middel, hij hield me stevig vast.
"Ik vergeef het je voor gisteravond," zei Harry giechelend. Harry kwam dichterbij, steeds een stukjes dichter bij mijn lippen. Hij eindigde het met een kus. 


Het was rond drie uur. Om het kort door de bocht te zeggen, we waren het feest van Louis en Naomi compleet vergeten. Helemaal in onze gedachten en liefde verdronken te zijn, checkten we snel uit en gooide de tassen in de auto. 
"Lukt dat?" vroeg Harry, ik knikte en hees mezelf de hoge Range Rover in. "Lukt prima," zei ik nadat ik eindelijk in de passagiers stoel zat. Ook Harry zat en startte de auto. Hij reed net één meter toen ik me opeens iets bedacht. "O shit!" riep ik uit. Harry stopte. "Wat is er?" vroeg hij bezorgd. Alsof het een enorm tragedie was, wat eigenlijk wel mee viel. "Ik ben mijn jurkje vergeten! Het ligt nog onder het bed!" riep ik uit. Harry keek me verbaasd aan. "Onder je bed?" vroeg hij na. Ik knikte. "We moeten het halen!" riep ik. Het 'ene jurkje' betekende veel voor mij. Vast en zeker ook voor Harry. Ik stapte uit en rende over de kiezelsteentjes naar binnen. 


"Kan ik nog in de suite? Ik ben iets vergeten." De vrouw knikte. Tegenwoordig zeggen ze altijd 'ja'. Ze zijn allemaal een 'ja' knikker als het erop aankomt. Net zo als ik dat was vroeger. Vroeger? Een paar weken terug. 


De auto reed op het platform. "Je kant uitstappen hoor," zei Harry. Ik pakte mijn jurkje van de achterbank en stapte daarna uit. "Home sweet home." Harry giechelde en stak de sleutel in het slot. "Ga maar naar binnen, ik pak de tassen wel," zei hij lief. Typisch Harry, de gentleman uithangen.
Ik begreep daarom ook nooit waarom mensen gemene fanfictie's schreven over Harry. Dat was totaal niet hoe hij écht is. Dat irriteerde me behoorlijk, helemaal wanneer het als een boek wordt uitgegeven. Ik walgde ervan. 


We waren thuis, maar dat bleef niet lang  zo. "We moeten gaan!" riep ik naar Harry, ik stond beneden aan de trap. Harry was helemaal in de masterbedroom, nog twee trappen hoger. 
Ik zuchte toen ik geen antwoord terug kwam en checkte mijn mobiel. "Harry ik meen het! Schiet op! Naomi begint al te vragen waar we blijven!" gilde ik dit keer. Misschien hij hij mijn geroep niet gehoord. "Jaha!" Eindelijk kwam hij beneden. Eerlijk is eerlijk, hij zag er hot uit vandaag. "Goed gekeurd?" vroeg hij. Ik grijnste. "Ik zorg ervoor dat ik niet teveel alcohol op heb vanavond. Is dat een goed antwoord?" vroeg ik uitdagend. Harry rolde met zijn ogen, hij pakte de autosleutels van het sleutelbord en liep naar de auto.
"We zien wel of je dat kunt volhouden..." 
"Ik zal je trots maken." 


Het huis van Louis was helemaal versierd. Mensen liepen rond en grepen wat te drinken. Ik hield me aan mijn belofte en ging aan de water. Dat was ook goed. Ik zocht naar Naomi, maar ze was nergens te vinden. De vreemde mensen die ik telkens weer en weer tegenkwamen, begonnen me langzamenhand te vervelen. Ik wilde een écht gesprek voeren. Snel pakte ik mijn mobiel uit mijn broekzak en stuurde Naomi een bericht. 

Hii! Waar ben je ooit? Sorry, maar ik wil je feliciteren en ik de weg niet in de mega huis! XOXO HIL

Een paar seconden later kreeg ik een pop-up schermpje. Ze had gereageerd. 

OOPS, zit in de keuken! Dat je daar niet eens gekeken heb, HA! x Naomi

Ik rolde met mijn ogen. Hoe kon het ook anders. Ik liep naar de gang toe. "Hils!" hoorde ik een bekende stem achter me roepen. Snel draaide ik me om. Het was Liam. "Ik kwam Harry net tegen, zo te zien heb je hem nog heel gelaten..." zei hij plagend. Ik blooste. Niet eens omdat het schamend was of dat ik verlegen was. 
Liam gaf me  een knuffel. "Ik spreek je zo nog! Maar de Zayn en ik gaan een liedje voor Louis zingen. Kom je ook zo?" vroeg hij. Ik knikte, maar had eigenlijk haast naar de keuken. Aangezien ik totaal geen idee had waar die kon zijn, besloot ik het op een rennen te zetten. 


Ik keek snel de hoek om. "Hé! Eindelijk!" riep Naomi overenthousiast. In een prachtige jurk stond ze voor me. Haar haren waren netjes gedaan en de make-up kreeg de 'perfect' ranking. Waar die van mij maar op een 'oké...' stond. 
Naomi gaf me een knuffel en schonk me een glas water in. Ze kende me al goed. "Waarom ben je eigenlijk hier?" vroeg ik met mijn glas in de hand. Het was ingeschonken in een wijn glas, het zag er wel komisch uit. Naomi haalde haar schouders op. "Geen idee eigenlijk... Ik kreeg honger en ging eten halen. De hapjes die worden geserveerd worden... Muwah?" zei ze. Door haar opmerking moest ik lachen. Erg typisch hoor.


We stonden nu allebei weer in de grote groep mensen. Heel One Direction was compleet plus alle vrienden en vriendinnen. Ook familie was aanwezig. Het was gezellig druk, maar de meeste waren onbekenden voor me. 
"Louis en Naomi?" klonk Zayn door de microfoon. Ik stond naar Harry, die een arm om mijn middel heen sloeg en een snelle kus op mijn wang gaf. Hij vroeg niet eens naar mijn wijnglas, waarschijnlijk was dat wel duidelijk dat er gewoon water in zat. 
Naomi en Louis stonden naast Zayn en Liam. "We willen graag een liedje voor je zingen," zei Zayn. Hij keek naar Harry, maar Harry had dat zelf niet door. "Het plan was om het ook met Harry en Niall te doen, maar dat verliep niet zo soepel. Harry had het namelijk te druk met dingen plannen...." Het publiek klonk, "Oeh..." 
"En Niall nam de hele tijd zijn mobiel niet op." Alle gezichten stonden nu op hem gericht. "Sorry man!" riep hij vanuit het publiek. Ik giechelde. "Dus bleven Zayn en ik over..." zei Liam. 
De muziek startte en bleef aan voor de rest van de avond. Het was een gezellig feest met als afsluiting mijn belofte.


Vergeet niet de voten en een bericht achter te laten, als je dat zou willen doen, zou dat super leuk zijn! XX :)