heart&head ¦ jeon jungkook

Bölüm 8

▪️▪️
Yorum, görüş ve votelerinizi eksik etmeyinn.
▪️▪️

Kim Yuna anlatımından,

Mina yanıma gelmişti. Elimi tutmuştu. Bana son bir kez gülümseyerek bakmıştı. Gözlerini üzerimde gezdirdi ve konuştu silik görüntüsünün ardından.

"Yaşa"

Tek bir kelime söyledikten sonra kayboldu. Arkasından bağırmak istiyordum ama sesim kısıktı. Bağırmaya çalıştım başaramadım öylece yere düştüm onun yok oluşunu izledim.

Arkasından bir kız belirdi. O kız.. Kazadan önceki kız.. Bu sefer beyaz bir elbisesi vardı üstünde.. Bembeyaz..
Kirli değildi. Sadece siyah saçları yüzünün yanlarını kapatıyordu.

Bana son bir kez baktı ve Minanın arkasından gitti.

Korkuyla sıçrayarak uyandım.
Ve gözlerimi açıp etrafıma baktım.
Beyaz giysili bir adam yanındaki beyaz kıyafetli bir kadınla Konuşuyordu. Ağzımdaki şey nefes almamı zorlayınca elimi kaldırmaya çalıştım ama her yerim uyuşmuştu.

Uyandığımı gören adam yüzümdeki maskeyi çıkardı ve derin bir nefes aldım.

"Maskeden nefes almanız daha kolay olurdu çıkarmamı istediğinizden emin misiniz?"

Doktor gibi gözüküyordu. Özellikle odaya baktığımda hastane odası olduğunu anlamıştım. Kafamı salladım.

"Verdiğimiz ilaç biraz etki yaptığı için ve az önceki şoktan bayıldınız bir sorun yok on dakika kadar kendinize geleceksiniz. Şu an durumunuz iyi, gelişmeleri birazdan söyleyeceğim kendinizi iyi hissettiğinizde beni çağırın"

Gözlerimi kırptım tamam anlamında..
Yanındaki hemşire ile birlikte çıktı.

Olayları sindirmeye çalışırken derin bir nefes alıp veriyordum.

En son hatırladığım.. İlk uyandığımda Jungkooku görmemdi ve bana öldüğümü söylemesi olmuştu.

Başta benimle dalga geçtiğini sandığımda bana Mina diyip duruyordu. Kardeşimi sordukça ise Yuna öldü diyordu.

İçinde bulunduğum durum yüzünden kafam allak bullak olmuştu.
Kalbime giren ağrı yüzünden heyecanlanmış ve sonra sanırım bayılmıştım.

Kalbime neden ağrı girdiğini bilmiyodum. Normalde Minanın kalp rahatsızlığı olduğundan heyecanlandığı an kalbine ağrı girer ve bayılırdı ama bu bende ilk defa olmuştu.

Şimdi ise yine aynı duvara bakıyordum.
Fakat kendimi farklı hissediyordum.

Tabiki her yerimde ağrılar vardı. Kırık bir ayağım, kırık bir elim ve çatlamış bir omzum vardı.
Kazadan kurtulmuştum.

Kazadan kurtulmuştum fakat..
Kardeşimin nerede olduğunu bilmiyordum.

İçeriye giren hemşireyle gözüm o tarafa kaydı.

"İlaçlarınızı içme saatiniz geldi."

Yutkunurken zar zor bir şekilde konuştum.
"Kardeşime ne oldu? Kim Mina.. İsmi Kim Minaydı ne oldu ona?"
Gözlerim dolmuştu.

Hemşire bana baktı. Sonrada konuştu.
"Şu an şokta olduğunuz için biraz sakin kalmanız gerekiyor, önemli olan sizin sağlınız Kim Mina-sshi."

Mina mı?

"Isimleri karıştırıyorsunuz.. Ben onun ablası Yuna'yım. Kim Yuna."

Kadın dudaklarını birleştirdi ve zar zor konuştu.