heart&head ¦ jeon jungkook

Bölüm 4

Arabayı park ettim. Doğru evdi.
Adresi doğru hatırlıyordum.

Eve baktım. Işıklar açıktı, şarkı da açıktı. Son ses açıktı hemde.
Evin ormanın ortasında olması büyük şanstı.

Koşarak merdivenleri çıktım. Havuzun başındaki insanlar dans ediyorlardı. Birçok insan vardı.

Etrafıma bakındım. Karanlıktı buraya gelmem yarım saat sürmüştü. Her dakika Minayı arayıp yazmıştım ama cevap alamamıştım. Siyah maskemi çıkardım ve etrafa baktım.

"Mina!!!"

Bağırdım ama bu müzikte duyulmayacağı belliydi. Müzik beynimi rahatsız ediyordu. İlacımı içmediğim için başım da ağrıyordu.

Aralarda bir yerden Minayı görmüştüm. Sanırım oydu.
Arkası dönük siyah bir elbise giyiyordu.
Ama üstünde eski bir ceket vardı.

Beni duymayacağını bilsemde seslendim ve kalabalıkta havuzun karşısına geçmeye çalıştım.

"Mina!"

Duydu. Müziğin son sesinde nasıl duymuştu? Ben bile kendi sesimi duyamıyordum?

Arkasını döndü. Bana baktı.
El salladım fakat göremiyordum yüzünü. Yürümeye devam ettim.

İnsanlar zıplayarak dans ederken ben havuzun ucuna gelmiş ona bakıyordum.

Fakat o Mina değildi.

Saçları dağınık, yüzü mosmor olan kız.

Jiminle beraber gördüğüm kızdı bu.

Bana baktı. Gözlerimi ovuşturdum. Gözlerim bozuk olmasına rağmen gözlük takmıyordum.. Böyle de göremezdim işte.

Kız gülümsedi. Ama bu öyle bir gülümseme değildi. İçim ürperdi. Kendimi çok kötü hissettim.

Bir ses ismimi söyledi. Beynimin içinde dönüp durdu.

Başıma giren ağrıyla kafamı tuttum ve eğildim.

Canım çok yanıyordu.

"Kim YUNA"

Duyduğum kadın sesinden sonra dengemi kaybettim.

Ve sanki bir an buz kesildim.

Hayır buz kesilmedim.

Havuza düşmüştüm.

Çırpınarak yukarıya çıkmaya çalıştım ama sanki birisi beni ayağımdan tutup aşağıya çekiyordu.

"Quiero uno de ustedes"
Birinizi istiyorum

Anlamadığım bir ses kulağıma doluştu. Daha fazla nefesimi tutamayan ben çırpınmaktan vazgeçtim.

Aşağıya doğru çekilirken gözlerimi kapattım. Ve sadece

Vazgeçtim.