"Uyandı sanırım.."
"Hey millet! Uyanıyor!"
"Hey Yuna iyi misin? Kalk hadi."
Kollarımdan tutulmasıyla oturur pozisyona geldim. Etrafıma bakındım. Herkes toplanmış beni izliyordu.
Şiddetle ağrıyan başımı tuttum.
"Yuna.. Sonunda uyandın. 45 dakikadır baygınsın ve biz çok endişelendik."
Kafamı tamam anlamında sallamaya çalıştım. Fakat hala neden yerde olduğumu bilmiyordum.
Görünüşe göre müzik odasındaydık. Ve bir sürü öğrenci sınıfa tıkılmış camlar kapalı olduğu içinde nefes alınacak bir yer yoktu.
"Noldu? Neden baygındım? Niye herkes burada?"
Karşımdaki gözlüklü kız düşünür gibi yaptı.
"Sen.. Seni çatıda bulduk. Baygın bir şekilde yatıyordun, tek başına."
Anlamaz bir şekilde kaşlarımı çattım. Ve o saniyede olanların hepsi aklımın ucundan film şeridi gibi geçti.
Gözlerimi büyüterek etrafa baktım ve bir hızla ayağa kalkınca herkes bana baktı.
"Ben-ben! Çatı!"
Etrafıma bakındım. Herkes anlamaz gözleriyle bana bakıyordu.
Tanıdık bir surat görmek için kafamı döndürdüm.
"Mina.. Mina nerde?" ağlayacak bir ses tonuyla bağırınca kardeşim en arkadan çıktı.
Ona bakıp rahatladım. Ve koşarak ona doğru sarıldım.
"İyisin.. Şükürler olsun iyisin.."
Saçını kokladım ve yüzüne baktım. Alnındaki yara izi..
Yoktu. Nasıl yoktu? Kollarına baktım, yırtık ceketi yerine ceketi gayet düzgündü. Hızlıca kollarını sıvadım o da korkuyla bana baktı.
Morluklar yoktu.
"Evet.. Artık okulda da kimse kalmadığına göre gidebilir miyiz?"
Arkadan bir çocuk seslendi. Herkes dağılmaya başlayınca onlara bakıp seslendim.
"Nasıl? Bekleyin! A-aşağıda bir kadın.. Bir kadın.. Çatıdan düştü. Öldü. Aşağıda yatıyor.. Ambulans çağırın! Lütfen birşey yapın."
Anlamaz gözlerle bana bakan insan topluluğu birşey demedi.
O sırada Jungkook çantasını omzuna takıp sırıtırken konuştu.
"Kafasına darbe aldığı belli, beyin hücrelerini de yitirmiş."
Ve bazıları güldü. Jungkook tam harekete geçecekken onun önüne geçtim.
"Sen gördün! Oradaydın." sonra bir an düşündüm. "Hayır.. Şu an seninle tartışamam, aşağıya inmemiz lazım! Hemen."
Bazı öğrenciler çoktan gitmişti bile. Mina'ya baktığımda bana şaşkın bir ifadeyle bakıyordu.
Daha fazla konuşmadan hızlıca merdivenlere doğru ilerledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
heart&head ¦ jeon jungkook
Hayran Kurgu"Artık okul kurulu başkanı değilsin, kimse kurallarına uymak zorunda değil." "Bunu gerçekten aşman gerek Jungkook.." .... Çatıda başlayan olayın, Yuna'nın sadece bir kabus olarak düşünmesi işleri daha da zorlaştırmıştı...
