Ardından odadan çıkıp yüzüne kapıyı kapattım. Kapattığım an derin bir nefes aldım ve titreyen bedenimle kapıya dayandım.
Jungkook..
"Ne yapıyorsun?" gelen sesle korkup karşı tarafa baktım. Taehyung elleri cebinde bana bakıyordu.
"Ne yapıyorum?"
Ne diyorsun Yuna
Birkaç adım bana doğru yaklaşıp konuştu. "Revirlik olduğunu duydum."
Ben de ona doğru yaklaşıp konuştum.
"Başka bir yere gidelim.. olur mu?"
Taehyung birşey demedi ben de bileğinden tutup o odanın karşısından hemen uzaklaştırdım.
Merdivenleri çıkarken hala bileğini tutmama izin veriyordu. Hızlı hızlı adımladım.
Aklım hala Jungkook'un beni müdüre şikayet etmemiş olmasındaydı.. Inanamıyordum.
Ben sırf intikam almak için aynısını ona yapmıştım. Onu en zayıf yönünden vurmuştum. Fakat aslında bencil olan sadece benmişim. Beni mahveden kişi Jeon Jungkook değildi, kendimdim.
"Bu soğukta bu çatıda ne yapıyoruz Mina?"
Elini bırakıp ona döndüm ve ardından karşımdaki manzaraya baktım.
"Burayı hatırlıyor musun?"
Taehyung düşünür gibi yaptı ve ardından konuştu.
"Evet, mesela okulun çatısı?"
Başımı bilmiş bir şekilde sallayıp konuştum.
"Buraya her zaman gelirdim. Kendimi yalnız hissettiğim de hep burada olurdum."
Taehyung ellerini cebine soktu ve benimle birlikte çatının uç kısmına yaklaştı.
"Yalnız değildin ki ablan vardı"
Burukça gülümsedim.
Sessizlik oldu ve manzarayı seyretmeye devam ettim. Oturunca o da benim yanıma oturdu.
"Artık.. Buraya yalnız hissettiğim için gelmek istemiyorum. Herşeyi unutmak ve yeni bir başlangıç yapmak istiyorum."
Taehyung biraz bekledi ve cevap verdi. "Zor değil?"
Cevapları da aynı gıcık Jungkook gibiydi. Buna jungkook2 diyebilirdim.
Ama ikisinin farklı bir özelliği vardı. Bu açıkça belliydi.
"Tek başıma da olsam.. Güçlü durabileceğimi düşünüyorum."
Taehyung bana dönüp kaşlarını çatarken konuştu.
"Savaşa falan mı hazırlanıyorsun Mina?"
Gülümsedim ve yüzüne bakarken konuştum.
"Öyle denilebilir.." gülümseyip gözlerinin içine baktım.
Birşey demeyip önüne döndü. Sanırım o bahsetmeyecekti kendinden. Garipti. İlk defa beni dinleyen biri- pardon. İlk değil. Jiminden sonra beni dinleyen biri vardı. Genelde ben insanları dinlerdim, bu yüzden garip olmuştu.
"Hala Jungkook'a karşı duyguların olmadığına emin misin?"
Sorduğu soruyla ona döndüm.
Ben ondan hiçbir zaman hoşlanmamıştım. Aslında hep ondan nefret etmeyi tercih etmiştim. Kendim yerime ondan etmiştim. Sanırım o da aynı şeyi yapmıştı.
Şu an ise.. Bir hata yaptığımı fark etmiştim. Jeon Jungkook'a kim olduğumu söylemek istiyordum. İçimden bir his öyle istiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
heart&head ¦ jeon jungkook
Fanfiction"Artık okul kurulu başkanı değilsin, kimse kurallarına uymak zorunda değil." "Bunu gerçekten aşman gerek Jungkook.." .... Çatıda başlayan olayın, Yuna'nın sadece bir kabus olarak düşünmesi işleri daha da zorlaştırmıştı...
