"Yeterince esnediğimizi düşünüyorum, şimdi oyun oynayalım."Öğretmenim görevlendirdiği görevli öğrencinin iki sınıfı birden kontrol etmesi zor birşeydi ve onun yerinde olmak istemezdim. Zaten esnekliğim sıfırdı bir de hareketleri yapamayıp daha da rezil oluyordum. Tabi, kimse bana bakmadığı sürece bir sıkıntı yoktu. Hayalet değildim ama öyle hissediyordum. Beni hatırlamamaları garipti ama yanıma gelip konuşmuyorlardı bile.. Ben gideceğim sırada uzaklaşıyorlardı. Bana okulda geçirdiğim bir dönemi hatırlatmıştı...
"Topu hangi takım alıyor?"
Çoktan sınıf olarak takımlara ayrılmıştık ama benim gözüm sadece Jungkook'u takip etmekteydi bu yüzden hangi takımda olduğumu anlayamamıştım. Görevli öğrenci bana bakıp umursamaz bir tavırla ortayı gösterdiğinde sakince ortaya geçtim.
Eh iyi bu da bir etkileşimdi sonuçta..
Daha önce sınıf arkadaşlarımın hepsiyle iyi geçiniyordum. Çok çok önce.. Ama o dönemden sonra herkes benden uzaklaşmaya başlamıştı ve şu an o zamana dönmüş gibiydim.
Yüzüm asık bir şekilde karşı takıma baktığımda Taehyung elinde topu tutuyor ve bize bakıyordu. Sanırım yakartop oynuyorduk ve ben bu yüzden ortadaydım. Sınıf arkadaşım Sohyun bana değmemek için en az 10 metre uzağımda duruyor gibiydi. Ortada en az 10 kişiydik ve diğerlerini sıkıştırıyordu. Tabi benim için bir sorun yok, sıkışın.
Taehyung topu atıp birkaç kişiyi aynı anda vurduğunda ortada sınıfın yarısı kalmıştı, benle beraber. Arkama döndüm, top başka bir kızdaydı ama Jungkook'ta orada duruyordu. Onunla göz göze gelmeye çalışıyordum ama bir de baksaydı keşke..
"Seokjin bak öncekini görmezden geldim ama bu sefer vuruldun çık artık!" bi kız sinirli bir şekilde konuştu.
Seokjin'in asılmış suratına baktım. Kollarını göğsünde bağlayıp konuştu. "Vurulmadım kör müsün?"
Kız fazla agresif galiba diye düşünürken elindeki topu alıp sertçe Seokjin'in karnına attı. Seokjin tuttuğu topla birlikte acıyla bağırdı. Biraz da abartılı bir şekilde.
"Bak, vuruldun işte! Çık şuradan!"
"Ya çocuk musunuz verin şu topu artık." Taehyung bağırarak konuşmamıştı ama sesi o kadar kalındı ki herkes duyabiliyordu.
"Hayır, vurulmadım diyorum ceketimin fermuarına değdi!"
Seokjin sinirle topa öylesine tekme attığında top hızlıca ilerlerken Jungkook ayağıyla yakaladı. Herkesin bakışları ona döndü. Jungkook ise Seokjin'e bakıyordu.
"Çık oyundan."
Seokjin'in yüzündeki kızgın ifadenin yerini masum bir çocuk aldı ve lafı ikiletmeden ortadan ayrıldı.
Sessizce merdivenin köşesine otururken ise yüzünü asmaya devam etti.
"Bir de okul kurulu başkanı olacak.. Yaşı büyük diye seçtik bizden küçük davranıyor."
Taehyung göz devirerek konuşurken kendinden yaşca büyük abisine saygısızlık yapmak umrunda değildi.
Seokjin yediği laftan sonra kavga için çok hazırlanmış bir ifadeyle ağzını açacağı sırada Jungkook ile göz göze geldi ve öyle kaldı. Ben de neden öyle bakıyor diye ona baktım ama şu yüzündeki her zamanki sert bakışları görünce, Seokjin'in susması gerektiğini düşündüm.
"Neyse boşver devam edelim.." sarı saçlı kız, Jungkook'a bakıp konuştuğunda biraz sesi kısık çıkmıştı ama Jungkook bir tepki göstermedi ve topu atıp birini vurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
heart&head ¦ jeon jungkook
Fanfic"Artık okul kurulu başkanı değilsin, kimse kurallarına uymak zorunda değil." "Bunu gerçekten aşman gerek Jungkook.." .... Çatıda başlayan olayın, Yuna'nın sadece bir kabus olarak düşünmesi işleri daha da zorlaştırmıştı...