17. Bölüm

2.2K 90 70
                                    

Multi; Mirza aşkım💞

Gözlerimi hafifçe araladım yattığım yerde hareket ettim.

Mida, Sinem, annem, babam, Doruk abim, Miraç, Ufuk? Ufuk lan sen ne ara duydun herkes bana bakıyordu ama benim gözüm mavilerine aşık olduğum kardeşimi arıyordu.

Ona doyasıya sarılmak kokusunu içime çekmek hissediyordum onunla beraber uyumak huzurlu olmak istiyordum ama hayal kurmamın neye faydası olacaksa?

Gözlerimi diktiğim yerdeden çekip ayağa kalmaya çalıştım.

Mida hemen ayaklanıp yanıma geldi.

- Kalkma biraz uyu dinlen sonra konuşuruz.

Göz altları çökmüştü beni soru yağmuruna tutmadığına göre Doruk abim anlatmıştı.

Odanın kapısı açıldı.

- Lütfen odayı boşaltırmısınız bu kadar çok kişi olması hijyenik değil.

Bunu söyleyen hemşireydi. Mida beni tekrar yatırdı.

- Ben kalırım yanında siz çıkabilirsiniz.

Bişey vardı bunlarda ne bileyim böyle halsizlik falan enerjileri çekilmişti sanki.

Herkes odadan çıktı Mida ile yanlız kalmıştık.

Ayağa kalktı baş ucuma geldi bende tepemden bakmasından rahatsız olup doğruldum.

Bana bir anda sarıldı bende aynı şekilde karşılık verdim. Ayrıldıktan sonra bana baktı gözlerimin içine derin bakıyordu sanki bişey söylemek istiyormuşta söyleyemiyormuş gibi.

- Ne oldu Mida neden herkes durgun hiç kimsede çıt yok?

- Yok bir şey sen takma rahatına bak.

- Mida?

- Efendim birtanem?

- Mirza nerede?

- Tamam eğer uyuyup dinlenirsen seni ona götürürüm ama bunları yapmazsan olmaz haa bu arada açmısın.

Imm açmıyım olabilir.

- Belki biraz.

- Tamam sen biraz dinlen ben sana göre bir şeyler bulup getireyim yersin.

Kafamı salladım ardından kafamı yastığa gömdüm. Öğğhhk hastane kokuyor bu yastık! İğrenç!

Toparlanıp tavana bakmaya çalıştım gözlerimi dinlendirmek ile başlayıp uykuya yer açtım.

Odanın kapısının açılmasıyla uyanmış oldum.

Mida gelmişti. Yanıma ilerleyip poşetleri önüme koydu beraber poşetleri açtık.

Simit, poğaça ve börek gibi bişeyler vardı.

Simitten bir parça kesip ağzıma attım. Ardından getirdiği şişe limonatayı açıp bir yudum aldım.

- Mida öyle mal mal bakmayı düşünmüyosyn inşallah sende yiyeceksin tabiki!

Nefesini verip oda bir simit aldı ve koltuğa oturdu.

Doyduğumu hissettiğimde poşeti yanda bulunan komidine koydum.

Sonra yataktan kalktım.

- Nereye?

- Mirza'ya gideceğiz ya.

- Hemen mi?

Bir bakış attım. Sonra kafasını salladı.

SİYAHIMA BEYAZ OLUR MUSUN? (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin