MAVİ VURGUN

30 bölüm

MAVİ VURGUN 30. BÖLÜM

YAZAR: FATMA FADİME

“Olmaz ben kimse konuşacak diye evlenemem. İsteyen konuşur isteyen susar.”

“Yapma Yağmur hem böylelikle hiç ayrılmamış olacağız farkında değil misin? Kimseye hesap da vermeceğiz...”

“Ben kimseye hesap vermeyi düşünmüyorum zaten. Sende düşünme… Evlilik işini şimdilik unut ben daha kaç yaşındayım hem?”

“Yaşın küçük olduğu için…” diye devam ederken Galip Yağmur sözlerini kesti.

“Lütfen Galip ben gidip yatıyorum ve bu konuda burada kapanıyor. İyi geceler canım” diyerek genç adamın yanağını öptü. Uzayıp gidecek bir konuşma onu sadece sinirlendirirdi ki bunu istemiyordu. Aşkı her haliyle yaşamaya başlamışken böyle bir konu yüzünden kavga etmeye gönlü el vermiyordu. Genç adamsa evlilik fikrine sevdiğini nasıl ikna edeceğini düşünmeye başlamıştı bile. Zorda olsa ikna etmeliydi ona göre.

&&&&&&&&&&&&&

“Zeynep bak düşündüğü gibi değil” diyordu Sedat ama düşünmekten çok görmüştü genç kız.

“Düşünmüyorum zaten görüyorum hem de dudak dudağa.” Dedi öfkeyle. Artık susma vakti değildi.

“Her şeyi anlatacağım ve sende ban hak vereceksin”

“Öyle mi? Sana hak vereceğim demek?”

“Evet sevgilim” dediğinde genç kız etrafına göz gezdiriyordu. Hak vereceği son şeydi bu öpücük…

“Bana inan düşündüğün hiçbir neden dolayı öpmedim onu. Sadece yardım etmekti amacım”

“Hım demek nefret ettiğin ve tam anlamıyla başa bela olduğunu düşündüğün bir kadınla yardım amaçlı öpüşüyorsun. Ne kadarda mantıklı değil mi?” diye bağırdı zaten bağırmasa bu kadar kalabalıkta sesi duyulmazdı. Pelin bir köşede sırıtıyordu sadece. İstediği gibi bir sonuç almıştı üstelik planının aksine Zeynep gözleriyle görmüştü onları. Şuan yaşadığı mutluluk her şeye değerdi.

“Lütfen sevgilim çıkalım buradan ve öyle konuşalım” diyip genç kıza yaklaşmaya çalışmıştı ama boşaydı. Zeynep kendisini geri çekip, “Bir daha bana dokunmayı bile aklından geçirme. Ben senin sevgilin değilim artık.” Diyerek tam dibinde durun adamı kendisine çekti ve dudaklarını yapmıştı. Öyle kuru bir öpücük değildi üstelik. Çakır keyif olan adam Zeynep’i belinden daha çok kendine çekip oldukça istekli bir şekilde karşılık veriyordu genç kıza. Zeynep’te öptükçe öpüyordu adamı. Sedat başından kaynar su dökülmüşten beter oldu. Sevdiği kız sadece kızdığı için tanımadığı bir adamın dudaklarını istila etmişti. Sanki çölde susuz kalmış gibi öpüyordu genç adamı. Bir süre sonra dayanamayıp genç adama yumruğu geçirdi ve Zeynep’i kendine çekti. Bu defa başarmıştı üstelik. Bütün gücüyle sıkıyordu genç kızın kolunu. Canının yandığını bilmeden… Bilmesi imkansızdı zaten. İçinde patlayan öfkeyle kimseyi gözü görmüyordu. Genç kızın bütün çırpınışlarına rağmen çıkışa sürüklüyordu resmen. Ama bilmediği başka bir gerçekle yüzleşti tam bu sırada. Bir adam Zeynep’i onun kollarından çekip almıştı. Üstelik en az kendisi kadar öfkeliydi de.

“Sen kimsin ki kızımı sürüklüyorsun?” diye sorduğunda genç kızın babası olduğunu anlamışı. Sakinleşmeye çalışıp konuştu.

“Bakın bir yanlış anlama var ve bu konuyu yalnız konuşmalıyız. Sizinle böyle tanışmakta istemezdi ayrıca ama yapacak bir şey yok. Olan oldu artık…”