Tedavi

BÖLÜM 12

Daha çok küçükken bir hata yapmıştım ve bu hata beni büyük bir uçuruma sürüklemişti.Şimdiyse bu hatanın bedellerini ödüyordum.Hastalığım nedeniyle kliniğe gelmiştim ve burada tedavi alıyordum.Buraya geleli neredeyse dört gün olmuştu ve ben hala kilo vermeye devam ediyordum.

Şimdi 48 kiloya kadar düşmüştüm.Yanaklarım içten içe çökmeye başlamış ve iğrenç bir görünüm ortaya koyuyorlardı.

Bacaklarım eskisinden daha da incelmeye başlamışlar,göz altı çukurlarım daha fazla belirginleşmeye başlamışlardı.Odamda nerede ayna ve tartı varsa kaldırmışlardı.

Zaten kim gün geçtikçe çöküşünü izlemek isterdi ki? Eğer böyle giderse yakında öleceğim kesindi.

Kapım tıklandı ve açılınca önce bir tepsi göründü.Kafamı itip kimin geldiğini öğrenmek icin baktım."A,hoşgeldin Alya."

Gülümsedi ve tepsiyi komidinin üstüne koydu.O gün Simay'a olanlardan sonra Alya'yla arkadaş olmuştuk.Gerçekten iyi bir kızdı.Duyduğuma göre onun da 'KSANTOFOBİ' si varmış.Ksantofobi,bir çeşit sarı renkten korkma fobisiymiş.Nerede sarı renk görse krizler geçirmeye başlıyormuş.

''Yemekler için teşekkür ederim.''dedim mahçup bir şekilde.Gülümsedi tepsiyi komidinden alıp bana uzattı.''Nasıl bunları getirdin buraya? Bilmiyor musun Alya,zaten yemek yememi bir süre kıstılar.Ya,bir de yakalansaydın?''

''Yakalanmadım ama değil mi? Hem baksana zaten zayıflıyorsun,yaptıkları çok yanlış bence.Sana kilo aldırmak için bir şeyler yedirmeleri gerekiyor.''

Dedikleri karşısında sessiz kaldım.Haklıydı.Bana yanlış bir tedavi yöntemi uyguluyorlardı belki de.Çünkü hiçbir şey vermeyerek beni gittikçe zayıflatıyorlardı.Kusuyordum,bu doğruydu.Ama aç da kalamazdım ki.

''Hadi yesene,ne duruyorsun ki?'' dediğinde güldüm.Tepsiyi dizlerime koydum ve bir kaşık önümde duran pilavdan aldım.''Yavaş ye.Kusmanı istemiyorum.''

Alya beni sakince uyarınca daha dikkatli yemeğe başladım.Biraz karnım ağrıyordu ve ağzıma lokmayı soktuğum an iştahım kaçıyordu.

Bir kaşık pilavdan bir kaşık da çorbadan içtiğimde kusma korkusuyla yüzümü buruşturdum.''Ne oldu? Fazla mı tuzluydu,beğenmedin mi?'' endişeli ses tonuna karşı tebessüm ettim.Ben annemden bile bu kadar ilgi görmemiştim.Ama daha tanıyalı birkaç gün olan bu kız bana gerçekten değer veriyor gibiydi.

''Daha yemeyeceğim.Karnım ağrıdı.''dediğimde anlayışla başını salladı ve ona uzattığım tepsiyi de alıp odamdan çıktı.Hem de bir şey söylemeden.Allah'ım bu kız başına bir şeyler açacak bak,benden demesi.

Ayağa kalktım cama doğru ilerledim.Aslında bu odanın en sevdiğim yanı dışarıyı bana tamamiyle göstermesiydi.Üstünde siyah bir tişort olan kızı gördüğümde Alya'nın bahçeye çıktığımı anladım.Kolları incecik,saçları da beline kadar uzuyordu.Gerçekten güzel bir kızdı fakat o da diğerleri gibi burada olmayı hak etmiyordu.

Salına salına gittiği yere baktığımda Parslar'ın olduğu gruba gittiğini gördüm.Gerçekten çok iyi insanlardı onlar.Özellikle de Pars.Kendisi beni daha birkaç gündür tanımasına rağmen bana gerçekten de iyi davranıyordu.Bir Yakup'la Simay soğuklardı.

Hepsi birden gülmeye başladıklarında tebessüm ettim.Sanki hiçbir sorun bizi yıkamaz diyorlardı.Asla ve asla...