The End

2.2K 49 6
                                    


Napaka bilis ng araw. At ako heto, nag i-mpake na papuntang italy. Naka tanggap kasi ako ng scholarship. Hi-hindiin ko pa ba yun?

Madaling araw ngayon. Hindi alam nila mom na aalis ako ngayon. Lalo na sila autumn, hindi nila alam lalo na sa scholarship na yun.

Inayos ko ang passport ko sa isang lalagyan at iba pang papelis.

Nang maayos ko na ang lahat ay maingat kong binuksan ang pinto ko. Mahirap na baka marinig pa ako.

Apat na buwan ang lumipas at naging kami ni monster. Ngayong june, 23 ako aalis. Mahirap pero, kakayanin ko. Nakakahiya naman na kasi kay mom hindi ko man siya tunay na ina ay ipinadama niya nama sa akin na hindi ako others.

Napayuko ako.

Tinignan ko ang phone ko.

Jacob:

Babe, nasa tapat na ako ng bahay niyo.

Binitbit ko na ang dalawa kong maleta.maingat kong binuksan ang gate at voila! Andyan na ang pinaka gwapong nilalang sa earth. Ang boyfriend ko.

Malungkot niya akong tinignan.

Tinulangan niya akong ipasok ang mga bagahe ko.

"Babe... "

Nagtubig agad ang aking mata. Tinaggal ko saglit ang salamin ko at pinunasan ang luha.

"Babe, i love you." Malungkot ang tinig niya. Di ko na kaya, agad kong siyang sinunggaban ng yakap at sa dibdib niya humagulgol.

"I... Love you too." Halos manginig ang boses ko. Hindi ko pala kaya.

"Don't cry, okay? I loved you so much baby. Don't worry hindi ako mag loloko, promise."

Napapikit ako ng maramdaman ko ang malambot niyang labi sa aking noo. Na kailanman ay hindi ko na mararamdaman

"God... H-hindi ko pala kaya, j-jacob..."

Pinunasan niya ang luha ko.

"Tara na, baka malate kapa sa flight mo." Tumango ako. Magkahawak kamay kaming dalawa hanggang sa umabot kami sa airport.

Kailan.
Kailan ko ulit mararamdaman ang bawat haplos mo?

Eto na ang huling araw, na magkasama kami. This is the most heartbreaking part of my life leaving my boyfriend and my family.

Gustong umurong ng sikmura ko ang bumalik sa bahay. Hindi e, hindi ko pala kaya.

Humugot ako ng malalim na hininga. At pilit na nilalabanan ang luhang nag ba-badyang tumulo.

Falling inlove was never my plan. Until one day i realized i love this person too much.

Tumutulo ang luha at nanginginig ang labi kong hinarap ang lalaking mahal ko... Mahal na mahal.

Mahirap mahiwalay sa mga taong mahahalaga sayo.

"B-babe... I love you, take care of yourself. Mahal na mahal kita, mag iingat ka." Onti onting naglandas ang luha sa mga mata naming dalawa. Lord please take care of him.
Please...

Biglang may nagsalita hudyat ng paghahanda sa flight.

"I love you. jacob, Promise me na hindi ka mag loloko. Pakisabi kela mom na mag iingat sila. " niyakapa niya ako ng mahigpit na parang sobrang tagal namin hindi mag kikita.talaga naman e.

Nang onti onting nawala sa paningin ko si jacob ay napaluhod nalang ako. Ang sakit, sorry pero. Ugh! Tng ina, ang sakit. Ang sakit sakit lang.

"Jacob..." Patuloy ang pag landas ng mga luha ko.

-NERDY GIRL Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon