မနက္စာစားရန္အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနၾကေသာ္လည္း ထိုမနက္စာျပင္ဆင္ထားေသာအရာကို မည္သူမွ မထိက်ေသးပါ။ စားပြဲ႐ွည္၏ ထိပ္ဆံုးတြင္ထိုင္ေနေသာ အသက္ႀကီးႀကီးအမ်ိဳးသမီးမွာ အလြန္ေဒါသထြက္ေနသည့္ ပံုစံျဖစ္ေနသည္။ စားပြဲ႐ွည္၏ ညာဘက္အျခမ္းတြင္ထိုင္ေနေသာ အသက္ခပ္လတ္လတ္အရြယ္ရိွေသာ အမ်ိဳးသားႏွင့္အမ်ိဳးသမီးမွာေတာ့ တစ္ခုခုကို စိတ္ပူေနသည့္ အေနအထားႏွင့္ရိွေနသည္။ စားပြဲ႐ွည္၏ ဘယ္ဘက္အျခမ္းမွာ ရိွေနေသာ လူငယ္ေကာင္ေလးကေတာ့ သက္ျပင္းေတြသာခ်ေနသည္။ထိုေကာင္ေလး၏ ေဘးခံုကေတာ့ ေနရာလြတ္ေနခဲ့သည္။ ထိုအေျခအေနမ်ားႏွင့္ ထမင္းစားခန္းမွာ အလြန္တိတ္ဆိတ္ေနေတာ့သည္။
ေနာက္ထပ္အခ်ိန္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ထမင္းစားခန္းထဲကို ကမန္းကတန္းဝင္လာကာ လြတ္ေနေသာထိုင္ခံုတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
ထိုေကာင္မေလးသည္ သူမ၏ အညိဳေရာင္ဆံႏြယ္မ်ားကို ျဖန္႔ခ်မထားဘဲ စုၿပီးဆံထံုးထံုးထားတာေၾကာင့္ သူမ၏ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာေလးမွာ ပို၍ေပၚလြင္ထင္႐ွားေနသည္။ လွပဝိုင္းစက္တဲ့မ်က္လံုးေလးေတကိုေတာ့ မ်က္မွန္ဝိုင္းက ဖံုးကြယ္ထားသည္။ မ်က္မွန္ေအာက္မွ သူမမ်က္လံုးေလးေတြက စားပြဲရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာထိုင္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးဆီသို႔ အသာလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ဘာလို႔ေနာက္က်တာလဲ ငယ္ေလး အခ်ိန္ကိုမေလးစားတာ ငါမႀကိဳက္ဘူးေနာ္"
"ေနာက္ကိုမျဖစ္ေစရပါဘူး ဖြားထားရယ္ ငယ့္ကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္"
ငယ္ေလးဆိုတဲ့သူမက ဖြားထားဆိုတဲ့အမ်ိဳးသမီးကို ျပာျပာသလဲေတာင္းပန္ရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာထိုင္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးကိုလည္း လွမ္းၾကည့္ကာ ဝိုင္းေျပာေပးဦးဆိုသည့္သေဘာျဖင့္ အကူအညီလွမ္းေတာင္းလိုက္သည္။
"အေမ... သမီးငယ္ေလးကေလ...."
"နင္ဝင္မေျပာနဲ႔ ဝတ္မႈန္ ငါနင့္ကိုေမးေနတာမဟုတ္ဘူး နင့္သမီးကိုေမးေနတာ "
ဝတ္မႈန္ဆိုေသာအမ်ိဳးသမီးမွာ စကားကိုပင္ ဆံုးေအာင္မေျပာလိုက္ရပါ။
YOU ARE READING
" L "
Romanceအချစ်က ဘဝတစ်ခုမဟုတ်ပေမဲ့.... ဘဝဆိုတာ အချစ်တေနဲ့ ရှင်သန်နေရတာပါပဲ.... LOVE & LIFE Poster by-Colourful Craft Light
