/31/

4.1K 273 22
                                    

ဟင့္အင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုဒီအတိုင္းမထားခဲ့ပါနဲ႔...
ဒီတစ္ခါ ခင္ဗ်ားေက်ာျပင္ကိုေငးၾကည့္က်န္ရစ္ခဲ့ရတာမ်ိဳးကို မႀကိဳက္ဘူး....

ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြအခုမွစတင္မွာေလဗ်ာ....
အခုလို ခင္ဗ်ားထြက္သြားလို႔မရဘူးေလဗ်ာ....

ဒါေပမဲ့....

ကြၽန္ေတာ္ဆြဲမထားရက္ဘူး.....
ခင္ဗ်ားကို ဆြဲထားဖို႔ကြၽန္ေတာ့္မွာ သတိၱမရိွဘူး...
သြန္းခက္ႏြယ္အေၾကာင္းၾကားရထဲက...
မမေမမီပါဝင္ပတ္သတ္ေနမွာဆိုတာ...
ကြၽန္ေတာ္သိေနတယ္။

ကံၾကမၼာကပဲ ရက္စက္တာလား...
ကြၽန္ေတာ္ကပဲ ကံဆိုးတာလား....
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဝးရတာပါပဲ။

ဟန္သီဟထြဋ္ဆြဲျဖဳတ္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္လက္ကိုယ္ျပန္ၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ္ရင္ဘတ္ထဲတင္းၾကပ္လာလြန္းတယ္။ အခုဆို မမေမမီလည္းေက်နပ္ေလာက္ၿပီေပါ့ လို႔ေတြးရင္း ကြၽန္ေတာ့္လက္သီးေတြကိုတင္းတင္းဆုပ္ထားမိတယ္။

သြန္းခက္ကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရပါ့မလဲ?
သြန္းခက္ အခုလိုျဖစ္ရတာ ကြၽန္ေတာ့္အမေၾကာင့္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိရင္ေရာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမုန္းတီးသြားမွာလား?

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ဘယ္သူလဲ ဘယ္သူကလုပ္တာလဲ သြန္း ကို အခုလိုျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူလုပ္တာလဲ ရက္စက္လိုက္ၾကတာ ရက္စက္လိုက္ၾကတာ ဘာေၾကာင့္လဲ ဘာလို႔ သြန္းကိုမွလည္း...."

အခုခ်ိန္ထိသတိမရေသးတဲ့သြန္းခက္ႏြယ္ကို ၾကည့္ရင္း ႐ွားသြယ္လင္းငိုေနသည္မွာ တေနလံုးနီးပါးပင္ရိွေတာ့မည္။

"ညီမေလး႐ွား အရင္နားလိုက္ပါဦး ၾကာရင္ ညီမေလးပါလဲက်သြားလိမ့္မယ္.. "

"ဟင့္အင္း သူသတိမရမခ်င္း သူ႔အနားကဘယ္မွမသြားႏိုင္ဘူး သူျမန္ျမန္သတိရလာမွျဖစ္မွာ သူ႔ကိုအခုလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့သူေတြကိုလည္း ဒီတစ္သက္မေက်ဘူး..."

ေျပာရင္း ထိုင္ေနရာကေန ယိုင္က်သြားတဲ့ ႐ွားသြယ္လင္းခႏၶာကိုယ္ေလးကို ကိုၿဖိဳးမနည္းလွမ္းထိန္းထားလိုက္ရသည္။

" L "Where stories live. Discover now