ဆိုင္အျပင္သို႔ေရာက္တာနဲ႔ ႐ွားသြယ္လင္းက သြန္းခက္ႏြယ္ရဲ႕ လက္ကိုဆြဲၿပီး လက္ဖဝါးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ နီရဲတြတ္ေနသည္။
"လက္အရမ္းနာသြားလား...သြန္း...."
"ခြီး......"
႐ွားရဲ႕အေမးကို သြန္းက ေလွာင္ရယ္သလိုမ်ိဳးျဖင့္ ရယ္လိုက္သည္။
"႐ွားရယ္ ငါကအ႐ိုက္ခံရတာမဟုတ္ဘူးေလ.."
"ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ သြန္းလက္အေျခအေနကို ၾကည့္ရင္ ႐ိုက္တဲ့သူလည္း နာမွာက်ိန္းေသေနတာကို.."
"နာပါေစေပါ့ သူ႔ကို႐ိုက္ၿပီးအ႐ွက္ခြဲရတာ ေက်နပ္တယ္..နာပါေစ...."
ဘယ္လိုမွေျပာလို႔မႏိုင္မွန္းသိလို႔ ႐ွား လည္း ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲေနလိုက္သည္။ ဟင္းခနဲ သက္ျပင္းခ်ကာ အ႐ွံုးေပးတဲ့ပံုစံုျဖစ္သြားတဲ့ ႐ွားကို ၾကည့္ၿပီး သြန္းရင္ထဲေက်နပ္သြားသလိုပင္။
ဘာလို႔မွန္းမသိ ႐ွားကိုဆက္ၿပီးၾကည့္ေနမိသည္။ ႐ုတ္တရက္ ႐ွားက သြန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သြန္းတစ္ေယာက္သူခိုးလူမိသလို ျဖစ္သြားကာ မ်က္မွန္ကိုခြၽတ္ရင္း မ်က္လံုးကိုဟိုပြတ္ဒီပြတ္ျဖင့္ အမႈန္ဝင္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးလုပ္သည္။ မ်က္မွန္ကိုခြၽတ္တုန္းေလး မ်က္လံုးကိုပြတ္ေနတဲ့ သြန္းရဲ႕လက္ကို ႐ွားက ဖယ္လိုက္ေတာ့ အရင္လိုမ်က္မွန္ဝိုင္းႀကီးက ျခားမေနေတာ့ဘဲ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုေတာ့ သြန္းရင္ထဲ ဒိတ္ခနဲပင္ျဖစ္သြားသည္။
သြန္းက ႐ွားလက္ကိဳဖယ္တြန္းလိုက္ၿပီး မ်က္မွန္ကိုျပန္တပ္လိုက္သည္။ သြန္း အမူအရာေတြကိုၾကည့္ၿပီး ႐ွားက တစ္ခစ္ခစ္နဲ႔ သေဘာက်စြာရယ္သည္။ အရင္ကနဲ႔မတူထူးျခားသြားတာက သြန္းက အရင္လိုခပ္စြာစြာနဲ႔ ျပန္ရန္မေတြ႔ဘဲ ႐ွက္ျပံဳးေလးျပံဳးလိုက္သည္။
အခုခ်ိန္မွာ ႐ွားသြယ္လင္း နဲ႔သြန္းခက္ႏြယ္ မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးမ်ားျဖင့္သာ ရိွေနသည္။ သူမတို႔ႏွစ္ဦးကိုၾကည့္ေနတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကေတာ့ ထိုအျပံဳးေတြေနာက္မျမင္ရေတာ့ေအာင္ လုပ္ျပမယ္ဆိုၿပီး ေတြးေတာရင္း ၾကည့္ေနေတာ့သည္။
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ခံုတန္းေလးေပၚမွာထိုင္ရင္း အေ႐ွ႕တည့္တည့္ကျမင္ေနရသည့္အရာကိုသာ ၾကည့္ေနမိသည္။ ပန္းျခံထဲမွာမို႔ ကေလးငယ္ေလးေတြေဆာ့ကစားေနၾကသည္။ ကေလးေတြက သူတို႔ေဆာ့ခ်င္သလိုေဆာ့ေနရလို႔ သိပ္ကိုေပ်ာ္ေနၾကသည္။ ထိုကေလးေတြကိုၾကည့္ေနရင္း အားက်မိေနသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ အာ့ကေလးငယ္ေတြလို လြတ္လပ္စြာေပ်ာ္ခ်င္မိသည္။
YOU ARE READING
" L "
Romansaအချစ်က ဘဝတစ်ခုမဟုတ်ပေမဲ့.... ဘဝဆိုတာ အချစ်တေနဲ့ ရှင်သန်နေရတာပါပဲ.... LOVE & LIFE Poster by-Colourful Craft Light
