ေနၿဖိဳးထိုက္ရဲ႕စကားကို ၾကားတစ္ခ်က္မၾကားတစ္ခ်က္ျဖစ္ေနသည္။ မယံုႏိုင္လြန္းသည့္စကားကိုၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ခပ္မဲ့မဲ့ျပံဳးလိုက္မိသည္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ဝန္းထဲမွာ တစ္စံုတစ္ရာေတြျပည့္ႏွက္လို႔လာသည္။ အံကိုလည္းႀကိတ္ထားမိေသးသည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္းေနၿဖိဳးထိုက္အနားသို႔တိုးကပ္သြားၿပီး ေနၿဖိဳးထိုက္၏အက်ီေကာ္လံစကို ဆြဲေဆာင့္လိုက္ၿပီး ေနၿဖိဳးထိုက္ကိုေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ေသ ေသခ်ာလား မင္းအခုေျပာတာ ေသခ်ာလား......"
ကြၽန္ေတာ္မ်က္ဝန္းေတြကိုၾကည့္မလာဘဲ ေနၿဖိဳးထိုက္က ေခါင္းကိုဆတ္ခါဆတ္ခါငံု႔ျပရင္း ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ ေနၿဖိဳးထိုက္အက်ီစကို ဆြဲထားမိသည္ကို တေျဖးေျဖးေလ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ ထိုေနရာက လွည့္ထြက္လာမိေတာ့သည္။
ကြၽန္ေတာ္လည္းမထိန္းထားႏိုင္ေတာ့လြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတြစီးက်ခြင့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ဟန္သီဟထြဋ္ေဆးရံုကိုေရာက္ေတာ့ ငယ္ေလးရိွတဲ့အခန္းထဲကို ေလးပင္ေနေသာေျခလွမ္းေတြျဖင့္ ဝင္လာမိသည္။ တ႐ွံုံ႐ွံု႔ငိုေနေသာ မာမီႏွင့္ လံုးဝမငိုဘဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ပံုစံျဖင့္ အခန္းရဲ႕ေခ်ာင္ထဲမွာထိုင္ေနတဲ့ ငယ္ေလးသူငယ္ခ်င္း ႐ွားသြယ္လင္းရိွလို႔ေနသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ သူမက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေသြးသားအရင္းအျခာညီမေလးေပါ့။
လူနာ မ႐ွိဘဲ လစ္ဟာေနေသာကုတင္ကိုလွမ္းၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာျဖစ္သြားရသည္။
"မာမီ............."
ကြၽန္ေတာ့္အသံၾကားေတာ့ မာမီကလွည့္ၾကည့္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖက္ကာငိုေတာ့သည္။
"ငယ္ေလးေရာ......"
"ငယ္ေလးအေလာင္းက ေရခဲတိုက္ထဲထည့္ထားၿပီ သား...."
ဒီအမွန္တရားကို ကြၽန္ေတာ္လက္မခံႏိုင္ေသးဘူး။
"ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲဗ်ာ....."
YOU ARE READING
" L "
Romanceအချစ်က ဘဝတစ်ခုမဟုတ်ပေမဲ့.... ဘဝဆိုတာ အချစ်တေနဲ့ ရှင်သန်နေရတာပါပဲ.... LOVE & LIFE Poster by-Colourful Craft Light
