Chapter-23

7.1K 396 9
                                    

ကို႐ွင္​းသန္​႔က ​ေ႐ွ႕ကိုတစ္​လွမ္​းခ်င္​းတိုးလာသည္​

သူလဲ ​ေနာက္​ကိုဆုတ္​မိသည္​

​ေနာက္​ဆုံး သူထပ္​ဆုတ္​စရာ ​ေနရာမရိွ​ေတာ့

သူ႔​ေနာက္​မွာ နံရံသာလ်ွင္​~~~

"ဘာလို႔လဲ Baby ရဲ႕ ကိုကို႔ကို ဘာလို႔​ေၾကာက္​​ေနရတာလဲ Baby ပဲ ကိုကို႔ကို ခ်စ္​တယ္​ဆို ဟင္​း~ဟင္​း"

ျဖစ္​ႏိုင္​လွ်င္​ သူဒီ​ေနရာက အ​ေငြ႔အျဖစ္​ အျမန္​ဆံုး
​ေပ်ာက္​သြားလိုက္​ခ်င္​သည္​

ကို႐ွင္​းသန္​႔ဆီက သူလိုခ်င္​တာ ဒါ​ေတြမွမဟုတ္​တာ

ကို႐ွင္​းသန္​႔က သူ႔ကိုမကာ ကုတင္​​ေပၚပစ္​တင္​လိုက္​သည္​

"ဒုန္​း"

"အား"

ကုတင္​​​ေပၚပစ္​ခ်လိုက္​တဲ့ အရိွန္​​ေၾကာင္​့ ​
သူကုတင္​​ေပၚ ​ေမွာက္​လ်က္​က်ကာ ​ေခါင္​းနဲ႔
ကုတင္​​ေစာင္​း မိတ္​ဆက္​သြားသည္​

အသားနာတာထက္​စာရင္​ ဘယ္​ဘတ္​ရင္​အံုထဲက
​ေကာင္​က ပိုနာက်င္​​ေနသည္​

သူ ထံုးစံအတိုင္​း မ်က္​ရည္​​ေပါက္​​ေလးမ်ားက ပါးျပင္​
​ေပၚ ​ေနရာယူလာၾကသည္​~~~

"ကို႐ွင္​းသန္​႔~~​ေတာ္​ပါ​ေတာ့ဗ်ာ"

သူ​ေျပာတာကို ဟိုက ဂ႐ု​ေတာင္​မစိုက္​~~

သူ႐ုန္​းၿပီး ျပန္​ထဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္​သည္​~~

"​ေဟ်ာင္​့ ၿငိမ္​ၿငိမ္​​ေန"

"ရႊန္​း!!!"

"အင္​့"

တစ္​ဆက္​ထဲမွာ သူ႔​ေက်ာ​ေပၚသို႔ က်လာတဲ့ ခါးပတ္​
ႀကိဳး~~~

"အီးဟီးဟီး"

"​ေဟ်ာင္​့ တိတ္​တိတ္​​ေန​ေနာ္​ မဟုတ္​ရင္​ ဒီထက္​ပိုနာ
မယ္​ မင္​းငါ့ကိုခ်စ္​ရင္​ ငါလုပ္​ခ်င္​တာ​ေတြကိုလဲ လိုက္​
​ေလ်ာ​ေပးရမွာ​ေပါ့"

ကို႐ွင္​းသန္​႔က​ေျပာကာ သူ႔ည၀တ္​ အက်ႌကို အတင္​း
လာဆြဲခြၽတ္​သည္​

ၿပီး​ေတာ့ ည၀တ္​​ေဘာင္​းဘီ~~

"ကို႐ွင္​းသန္​႔~~က်​ေနာ္​​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ဗ်ာ~~
​ေတာ္​ပါ​ေတာ့~~အီးဟီးဟီး"

Butterfly(Completed)Where stories live. Discover now