Butterfly(Completed)

Part-23(Unicode)

ကိုရှင်​းသန်​့က ​ရှေ့ကိုတစ်​လှမ်​းချင်​းတိုးလာသည်​

သူလဲ ​နောက်​ကိုဆုတ်​မိသည်​

​နောက်​ဆုံး သူထပ်​ဆုတ်​စရာ ​နေရာမရှိ​တော့

သူ့​နောက်​မှာ နံရံသာလျှင်​~~~

"ဘာလို့လဲ Baby ရဲ့ ကိုကို့ကို ဘာလို့​ကြောက်​​နေရတာလဲ Baby ပဲ ကိုကို့ကို ချစ်​တယ်​ဆို ဟင်​း~ဟင်​း"

ဖြစ်​နိုင်​လျှင်​ သူဒီ​နေရာက အ​ငွေ့အဖြစ်​ အမြန်​ဆုံး
​ပျောက်​သွားလိုက်​ချင်​သည်​

ကိုရှင်​းသန်​့ဆီက သူလိုချင်​တာ ဒါ​တွေမှမဟုတ်​တာ

ကိုရှင်​းသန်​့က သူ့ကိုမကာ ကုတင်​​ပေါ်ပစ်​တင်​လိုက်​သည်​

"ဒုန်​း"

"အား"

ကုတင်​​​ပေါ်ပစ်​ချလိုက်​တဲ့ အရှိန်​​ကြောင်​့ ​
သူကုတင်​​ပေါ် ​မှောက်​လျက်​ကျကာ ​ခေါင်​းနဲ့
ကုတင်​​စောင်​း မိတ်​ဆက်​သွားသည်​

အသားနာတာထက်​စာရင်​ ဘယ်​ဘတ်​ရင်​အုံထဲက
​ကောင်​က ပိုနာကျင်​​နေသည်​

သူ ထုံးစံအတိုင်​း မျက်​ရည်​​ပေါက်​​လေးများက ပါးပြင်​
​ပေါ် ​နေရာယူလာကြသည်​~~~

"ကိုရှင်​းသန်​့~~​တော်​ပါ​တော့ဗျာ"

သူ​ပြောတာကို ဟိုက ဂရု​တောင်​မစိုက်​~~

သူရုန်​းပြီး ပြန်​ထဖို့ ကြိုးစားလိုက်​သည်​~~

"​ဟျောင်​့ ငြိမ်​ငြိမ်​​နေ"

"ရွှန်​း!!!"

"အင်​့"

တစ်​ဆက်​ထဲမှာ သူ့​ကျော​ပေါ်သို့ ကျလာတဲ့ ခါးပတ်​
ကြိုး~~~

"အီးဟီးဟီး"

"​ဟျောင်​့ တိတ်​တိတ်​​နေ​နော်​ မဟုတ်​ရင်​ ဒီထက်​ပိုနာ
မယ်​ မင်​းငါ့ကိုချစ်​ရင်​ ငါလုပ်​ချင်​တာ​တွေကိုလဲ လိုက်​
​လျော​ပေးရမှာ​ပေါ့"

ကိုရှင်​းသန်​့က​ပြောကာ သူ့ည၀တ်​ အကျႌကို အတင်​း
လာဆွဲချွတ်​သည်​

ပြီး​တော့ ည၀တ်​​ဘောင်​းဘီ~~

"ကိုရှင်​းသန်​့~~ကျ​နော်​​တောင်​းပန်​ပါတယ်​ဗျာ~~
​တော်​ပါ​တော့~~အီးဟီးဟီး"