Butterfly(Completed)

Chapter-31

"ခင္​ဗ်ား~~က်​ေနာ္​့ကိုလႊတ္​​ေနာ္​~~"

မ်က္​ႏွာတစ္​ခုလံုး ခရမ္​းခ်ဥ္​သီးလိုျဖစ္​​ေနတဲ့ ထိုအႏွီ​
​ေကာင္​~~~

သူ နား နားသြားကပ္​ၿပီး​ေျပာလိုက္​သည္​~~~

"ငါ မင္​းကို 'ခ်စ္​´ ခ်င္​တယ္​"

"ဟမ္​~~ခင္​~~ခင္​ဗ်ား~~မယုတ္​မာနဲ႔​ေနာ္​"

"မင္​းပဲ ငါ့ကိုခ်စ္​ခဲ့တာမလား~~~
ငါလဲ အခုျပန္​ခ်စ္​​ေပးမလို႔​ေလ~~~"

သူ အဲ့​ေကာင္​​ေလးရဲ႕ boxer အျဖဴ ​ေရာင္​​ေလးဆီကို
လက္​လွမ္​းလိုက္​ရံုပဲရိွ​ေသး~~~

"အီး~~ဟီး~ဟီး~​ေမ​ေမ​ေရ~~
အီး~ဟီး~ဟီး~~"

"​အမ္​~~​

​ေဟ်ာင္​့~~ဘာလို႔ငို​ေနတာလဲ~~

ငါကမင္​းကိုစ​ ​ေနတာ~~"

(အခုမွ ဟြန္​း!😏😏😏
လင္​း​ေလးသာ မငိုရင္​ တကယ္​လုပ္​မယ္​့ပံု😈)

သူအျမန္​ပဲ ​style pant ကိုအ​ေပၚျပန္​ဆြဲတင္​​ေပး
လိုက္​ရသည္​~~

​ၿပီး​ေတာ့ ​ေဘာင္​းဘီဇစ္​ကိုလဲ အ​ေပၚျပန္​ဆြဲတင္​
​ေပးလိုက္​သည္​~~

မလုပ္​​ေပးလို႔လဲမျဖစ္​~~~

အသံျပဲနဲ႔ငို​ေနတာ တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​​ေရာက္​လာမွျဖင္​့~~~

သူ ဖမ္​းခ်ဳပ္​ထားတဲ့ လက္​​ေတြလႊတ္​​ေပးလိုက္​​ေတာ့
လက္​​ေကာက္​၀တ္​​ႏွစ္​ဖက္​လံုးမွာ အနီစင္​းရာ​ေတြက
အထင္​းသား~~~

~~ဟမ္​~~

အဲ့​ေကာင္​​ေလးကို ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့လဲ မ်က္​ရည္​ဥ​ေလး​ေတြနဲ႔ ၀ိုင္​းစက္​​ေနတဲ့ မ်က္​လံုး​ေလး​ေတြနဲ႔
သူ႔ကိုၾကည္​့​ေနသည္​~~~

~~အစထဲက အဲ့​ေလာက္​ခ်စ္​စရာ​ေကာင္​းခဲ့မွန္​းသိ
ရင္​ ဒီ​ေလာက္​ႏွစ္​​ေတြအၾကာႀကီး ​မ​ေစာင္​့ခိုင္​းခဲ့ပါဘူးကြာ~~

"လက္​က နာ​ေနလား"

သူ​ေမးတာကိုျပန္​မ​ေျဖ~~

​ေဘးမွာက်​ေနတဲ့ ခါးပတ္​ႀကိဳးကိုသာ ​ေကာက္​ပတ္​​
​​ေနလိုက္​သည္​~~~

"မင္​း ငါ့ကို မွတ္​မိတယ္​မလား!"

ဘာမွျပန္​မ​ေျပာ~~~