Butterfly(Completed)

Part-2(Unicode)

ရှင်​းသန်​့ နာရီကို ကြည်​့လိုက်​​တော့ ​ကျောင်​း​တောင်​
ပြန်​တက်​​တော့မည်​

​ကျောင်​းလွှတ်​ထဲက ထမင်​းမြန်​မြန်​စားပြီး စာပဲထိုင်​လုပ်​ခဲ့တာ အိမ်​စာများပင်​ အ​တော်​ပြီးသွား​ပြီ

ငယ်​ငယ်​ထဲက မိဘများကွဲသွားပြီးသည်​့​နောက်​ သူ
၏ အ​မေဖြစ်​သူမှာသူ့ကို သူ၏ အမဖြစ်​သူ ​ဒေါ်​လေး
​မေ​မေတင်​ နှင်​့သာ ထားခဲ့ပြီး ​ပျောက်​ချင်​းမလှ ​ပျောက်​သွားခဲ့သည်​

​လေးငါးနှစ်​ ​လောက်​မှ တစ်​ကြိမ်​​လောက်​​ပေါ်လာပြီး
မုန်​့ဖိုးဆို​သော ပိုက်​ဆံများ​ပေးကာ အ​မေဟူ​သော
ဂုဏ်​ပုဒ်​ကို သုံး​နေသူအား ရှင်​းသန့် ဂရုမစိုက်​

သူ့ရင်​ထဲတွင်​ မိဘများမှာ ​သေဆုံးသွားခဲ့​ပြီဟုသာ
စိတ်​ထဲ မှတ်​ယူထားသည်​

ထို့ပြင်​ အိမ်​​ထောင်​မပြုဘဲ သူငယ်​စဉ်​ကပင်​
လို​လေ​သေးမရှိ ​စောင်​့​ရှောက်​​ပေးခဲ့​သော ​ဒေါ်​လေး​မေ အားလဲ ​ကျေးဇူးတင်​မိသည်​

ထို့​ကြောင်​့ သူ့ဘ၀တွင်​ ငယ်စဉ်ကပင် ​​​စာကိုသာကြိုးစားခဲ့သည်​

ဆရာ၀န်​ တစ်​​ယောက်​ဖြစ်​မှ ​ဒေါ်​လေး​မေအား ပြန်​​ကျေးဇူးဆပ်​​တော့မည်​ဟု ​တေးမှတ်​ထားခဲ့သည်​

ထို့​ကြောင်​့လဲ ဆယ်​တန်​းသို့ ​ရောက်​​သောအခါ စာကိုပို၍ ကြိုးစားမိသည်​

ဤ ဘ၀တစ်​ဆစ်​ချိုးဟူ​သော ဆယ်​တန်​းကြီးကို အမှတ်​ ​ကောင်​း​ကောင်​းရမှသာ သူရည်​မှန်​းထား​သော
​ဆေးတက္ကသိုလ်​သို့ တက်​ခွင်​့ရမည်​ ဖြစ်​​ပေသည်​

သူ့​ခေါင်​းထဲတွင်​ စာကလွဲ၍ မည်​သည်​့အရာမှ မရှိ

"​တောင်​ ​တောင်​​ ​တောင်​"

"ဟဲ့ နင်​တို့နှစ်​​ယောက်​ ဘယ်​သွား​နေတာလဲ"

အတန်​းထဲသို့ ခပ်​သုတ်​သုတ်​၀င်​လာ​သော
ကျွန်​​တော်​တို့ နှစ်​​ယောက်​အား ဟိုငနာမ​လေး နှစ်​
​ယောက်​မှ ဆီးကြို​မေးလိုက်​ခြင်​းဖြစ်​သည်​

"ငါတို့ဟာ ငါတို့ ဘယ်​သွားသွား​ပေါ့ နင်​တို့ အပူပါ
လို့လား"