Ghost Of You

Part 1

Ο καθένας μας στην ζωή του ψάχνει να βρει κάτι, κάτι που να τον γεμίζει, κάτι που να δίνει στην ζωή του νόημα, την δύναμη να συνεχίσει να ζει, τον λόγο για να αναπνέει και να πολεμάει να πετύχει το αδύνατο. Ο καθένας όμως ψάχνει και κάτι διαφορετικό, κανείς μας δεν αρκείται με το ίδιο πράγμα, άλλοι ψάχνουν υλικά αγαθά, άλλοι χρήμα και δόξα και κάποιοι άλλοι αγάπη, υπάρχουν και κάποιοι που τα ψάχνουν και τα τρία μα ποτέ δεν βρήκαν την ευκαιρία να κατακτήσουν έστω ένα από αυτά.

    Ο καθένας έχει το δικό του τρόπο να αγαπά και να το δείχνει, κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό που πραγματικά μπορεί να γεμίσει τον άλλον κι αυτή είναι η μαγεία του έρωτα, να προσπαθείς να δώσεις όλο σου το είναι σε ένα άτομο μόνο και μόνο για να τον κάνεις χαρούμενο και ευτυχισμένο, να δώσεις στην ζωή του νόημα και να τον γεμίζεις, γιατί έτσι νιώθεις και έσύ ολοκληρομένος. Να δίνεις τα πάντα για να του χαρήσεις την ζωή που του αξίζει ή την ζωή που ονειρεύεται.

    Όλα αυτά μπορείς να τα κάταφέρεις μόνο με μια υπόσχεση, μόνο που... όταν την κάνεις πρέπει να είσαι σίγουρος ότι θα την κρατήσεις, να νιώθεις πραγματικά την ανάγκη και την θέληση να την τηρήσεις την υπόσχεση σου μέχρι το τέλος της ζωής σου και να μην σε αναγκάζει κανείς για να το κάνεις παρά μόνον η καρδιά σου, μόνο τότε θα έχει την δύναμη να ξεπεράσει κάθε υπερφυσικό και να γίνει πραγματικότητα, μόνο τότε η υπόσχεση σου θα είναι αληθινή.

     Τι γίνεται όμως όταν βρίσκεις αυτό που σε γεμίζει; που σε κάνει να νιώθεις ζωντανός κάθε λεπτό; Που σου δίνει την δύναμη να συνεχίσεις να ζεις και παράλληλα να γίνεται και ο λόγος που αναπνέεις; Και τι φρικτό μπορεί να γίνει όταν το χάνεις μια για πάντα; Πως μπορείς μετά να καλύψεις αυτό το κενό; Και πως συνεχίζει να ζεις μόνο με το στοιχειό και τις αναμνήσεις;

                                                                                ·4 χρόνια πριν·

     Η Νεφέλη ήταν πάνω στην σκηνή και έκανε πρόβα για τελευταία φορά την χορογραφία της για την αυριανή παράσταση. Το θέατρο ήταν άδειο, το ίδιο και η σκηνή, ήταν μόνη της. Με αργά βήματα πήγε προς το CDplayer και πάτησε το play για να ξεκινήσει η μουσική. Πήγε στην μέση της σκηνής και περίμενε να έρθει η στιγμή της. Στεκόταν με το ένα πόδι λυγισμένο και το άλλο κολλημένο επάνω του και τεντωμένο μπροστά. Το σώμα της σχεδόν έπεφτε πάνω στα πόδια της και τα χέρια της ήταν απλωμένα κομψά λίγο πιο πάνω από τα πόδια της. Ήταν πραγματικά σαν σπασμένη κουκλίτσα έτσι όπως καθόταν με το μαύρο κορμάκι της και την ροζ φούστα από τούλι, το ροζ καλτσόν και τις σφιχτά δεμένες πουέντ στα πόδια.