·Σήμερα·
Είχε νευριάσει τόσο πολύ με τον εαυτό του. Η συμπεριφορά του μαζί της άλλαζε, γινόταν πιο ήρεμος, πιο ευάλωτος και αυτό ήταν κάτι που μισούσε. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί σταμάτησε, ήταν πρώτη φορά στην ζωή του που έφευγε ανικανοποίητος από μια τέτοια περίσταση, σε αυτό το θέμα ο Χάρρυ πάντα κοιτούσε τον εαυτό του. Πως θα ικανοποιηθεί ο ίδιος και μετά οι άλλες, μα μαζί της ήταν αλλιώς, για πρώτη φορά ήθελε να ικανοποιήσει εκείνη μόνο, αυτό του έφτασε.
Αυτό που του έκανε μεγαλύτερη εντύπωση όμως ήταν πως την άφηνε να του φέρετε με αυτόν τον τρόπο, γυναίκα και να του μιλήσει ειρωνικά; και μάλιστα να το αφήσει να περάσει έτσι απλά χωρίς να απαντήσει; Αυτός δεν ήταν ο Χάρρυ που ήξερε, αυτός δεν ήταν ο χαρακτήρας του, αυτός δεν ήταν ο εαυτός του.
Έβγαλε ένα τσιγάρο από το πακέτο και το έβαλε πάνω στα χείλη του. Τοποθέτησε το πακέτο πίσω στην εσωτερική τσέπη του μπουφάν του και με τα δυο του δάχτυλα έπιασε τον αναπτήρα. Πλησίασε το χέρι του κοντά στο πρόσωπο του και πατώντας το κουμπί άφησε την φωτιά να κάψει την άκρη του τσιγάρου του. Πήρε μια βαθιά εισπνοή και επέτρεψε στον καπνό και την νικοτίνη να εισχωρήσουν τα πνευμόνια του.
Έκλεισα τα μάτια του και σήκωσε το κεφάλι του όσο πιο πίσω μπορούσε. Άφησε τον καπνό να δραπετεύσει από τα ρουθούνια του και τα μάτια του άνοιξαν. Αντίκρισε τον καθαρό σκούρο ουρανό πάνω από το κεφάλι του, ακόμα προσπαθούσε να καταλάβει. Η εικόνα της να τον ικετεύει να σταματήσει ήταν ακόμα κολλημένη στο μυαλό του. Η γεύση των χειλιών της ήταν ακόμα πάνω στα δικά του, ένιωθε τα δάχτυλα της ακόμα χωμένα στις μακριές του μπούκλες και φανταζόταν ακόμα την ηδονή που ήταν ζωγραφισμένη στο προσώπου της
«Τι στο κάλο σκεφτόμουν;»
ρώτησε δυνατά τον εαυτό του.
Την ήθελε, ήθελε να μπει μέσα της και να την κάνει να νιώσει ότι έχει προσφέρει και σε άλλες πολλές γυναίκες, ηδονή. Ήταν κάτι που μπορούσε να κάνει καλά, καλύτερα από τον καθένα όπως πίστευε εκείνος.
Ένιωσε τον εαυτό του να ζόριζεται μέσα από το στενό του παντελόνι. Το βλέμμα του χαμήλωσε προς εκείνο το σημείο και πήρε ακόμα μια μεγάλη τζούρα από το τσιγάρο που κρεμώταν ακόμα πάνω στα χείλη του
«Το ξέρω φιλαράκο και εγώ ανικανοποίητος έμεινα»
είπε με ένα πλάγιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη
YOU ARE READING
Ghost Of You
RomanceΟ καθένας μας στην ζωή του ψάχνει να βρει κάτι, κάτι που να τον γεμίζει, κάτι που να δίνει στην ζωή του νόημα, την δύναμη να συνεχίσει να ζει, τον λόγο για να αναπνέει και να πολεμάει να πετύχει το αδύνατο. Ο καθένας όμως ψάχνει και κάτι διαφορετικό...