Ghost Of You

Part 29

     Οι μέρες είχαν περάσει και ο Αλεχάντρο είχε γυρίσει στο σπίτι χωρίς αυτό βέβαια να αλλάξει τα πράγματα. Δεν υπήρχε καθόλου επικοινωνία μεταξύ του και η αλήθεια ήταν πως κανείς τους δεν την κυνηγούσε.

       Η Νεφέλη με την σχολή και τις πρόβες έλειπε πολλές ώρες από το σπίτι και όταν γυρνούσε εκείνος θα ήταν κλεισμένος σε ένα δωμάτιο και θα μιλούσε στο τηλέφωνο. Είχαν περάσει έξι ολόκληρες μέρες από τότε που είχε έρθει και πραγματικά δεν είχαν μιλήσει καθόλου.

        Η Νεφέλη καθόταν βαριεστημένα στον καναπέ στηρίζοντας το κεφάλι της με το χέρι της και άλλαξε συνέχεια κανάλια στην τηλεόραση αναζητώντας κάτι ενδιαφέρον για να δει όταν άκουσε βήματα πίσω της.

         Δύο χέρια την κράτησαν σφιχτά από τους ώμους και δυο ζεστά χείλη την φίλησαν γλυκά στο κεφάλι

«Ίσως θα ήταν καλύτερα αν βγαίναμε κάπου δεν νομίζεις;»

την ρώτησε και εκείνη σήκωσε το βλέμμα της για να τον αντικρίσει

«Το ξέρω ότι είσαι κουρασμένη αλλά μόλις με πήραν από την δουλειά και θα πρέπει να γυρίσω πίσω το συντομότερο και σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραία να πηγαίναμε για φαγητό κάπου έξω τι λες;»

την ρώτησε και εκείνη χαμογέλασε

«Ξες τι μου έλειψε;»

του είπε και εκείνος έκανε δυο βήματα μπροστά και έκατσε στο μπράτσο του καναπέ κοιτώντας την στα μάτια

«Μου έλειψαν οι ήρεμες βόλτες μας που πηγαίναμε κάπου ήσυχα για καφέ και μιλούσαμε, τότε που είμαστα παιδιά. Αυτό θέλω να κάνουμε»

του είπε και εκείνος χαμογέλασε

«Ωραία σήκω λοιπόν»

της είπε και εκείνη έτρεξε στο δωμάτιο της να ετοιμαστεί.

      Είχαν περάσει περίπου δύο ώρες και μετά την μεγάλη βόλτα του στους δρόμους της πόλης αποφάσισαν να κάτσουν σε ένα μικρό καφέ κοντά στο σπίτι τους.

     Περνούσαν καλά μαζί και ο Αλεχάντρο έκανε τα πάντα για να φτιάξει την διάθεση της. Από παιδιά στο λύκειο όπου γνωρίστηκαν έκανε τα πάντα για να την κάνει χαρούμενη, ήταν στην ίδια τάξη και περνούσαν πολύ χρόνο μαζί αλλά πάντα στα μάτια της ήταν μόνο φίλος και τίποτα άλλο, άλλωστε για εκείνη υπήρχε μόνο ο Λούις.