Ghost Of You

Part 8

     Ώρες μέτα ο Λούις είχε ήδη ξεκινήσει πάλι να οδηγαει στον σκοτεινό δρόμο που άρχισε να φωτίζεται σιγά σιγά από την ανατολή του ήλιου. Ξημέρωνε. Τα μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω στον επικίνδυνο δρόμο. Ηταν τόσο στενός και από την εσωτερική μεριά είχε τα τοίχοι του βουνού και από την άλλη ένα μικρό γκρεμό που οδηγούσε σε ένα άγριο δάσος.

     Η Νεφέλη ξύπνησε από ένα τρομερό εφιάλτη τρελαμένη και τον κοίταξε φοβισμένη.

«Λούι σε παρακαλώ σταμάτα το αυτοκίνητο»

του φώναξε αλλά εκείνος δεν την άκουσε, δεν μπορούσε να σταματήσει το αμάξι στην μέση του δρόμου και δεν υπήρχε πουθενά χώρος για να κάνει στην άκρη.

«Νεφ ηρέμησε και πες μου τι είδες»

της είπε ήρεμος ενώ κοιτούσε μια αυτήν και μια τον δρόμο που ήταν γεμάτος στροφές.

«Λούι σε ικετεύω σταμάτα το αμάξι»

του φώναξε και εκείνος γύρισε και την κοίταξε.

«Νεφέλη...»

η φωνή της διαπέρασε την δικιά του.

«ΛΟΥ ΠΡΌΣΕΧΕ!»

το κεφάλι του γύρισε και είδε τον μεγάλο βράχο που είχε πέσει πάνω στον δρόμο και προσπάθησε να τον προσπεράσει αλλά ήταν πολύ αργά. Έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και το αμάξι έχασε την πορεία του πέφτοντας κάτω στο γκρεμό μέσα στο δάσος.

                              ***

      Σκοτάδι παντού και στα αυτιά της ακόμα αντηχούσε το δυνατό φρενάρισμα και ο ήχος της δυνατής σύγκρουσης. Τα μάτια της άνοιξαν σιγά σιγά και ο πόνος στο κεφάλι της την έκανε να βγάλει ένα βογκητό πόνου.

«Λου; Μωρό μου; είσαι καλά;»

ήταν το πρώτο πράγμα που της ήρθε στο μυαλό για να ρωτήσει, δεν την ένοιαζε ο εαυτός της αλλά μόνο εκείνος.

«Ευτυχώς ξύπνησε. Ναι μωρό μου καλά είμαι εγώ, μπορείς να βγάλεις την ζώνη σου;»

την ρώτησε αμέσως. Η Νεφέλη την έψαξε στα τυφλά με τα χέρια της και την άνοιξε.

«Ναι»

του είπε και στο πρόσωπο του σχηματίστηκε μια μορφή ανακουφίσεις, άνοιξε πλέον τελείως τα μάτια της και είδε την μπλούζα του που είχε γεμίσει αίματα, πολλά αίματα.

«Λου αιμοραγείς!»

του φώναξε τρελαμένη και ο φόβος την κυρίευσε.