အချိန်တွေက အကုန်မြန်လှသည်။ဒီဇင်ဘာလထဲကိုချင်းနင်းဝင်ရောက်စပြုနေပြီဖြစ်တာကြောင့်ဆောင်းက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အသက်ဝင်လာခဲ့သည်။
ခရစ်စမတ်ရောက်မဲ့အချိန်နီးလာလေလေ ခရစ်စမတ်ရဲ့အမှတ်အသားများဖြစ်ကြတဲ့ ခရစ်စမတ်သစ်ပင်လေးများ၊ဖန်ဘူးလှလှထဲရှိ သကြားလုံးလှလှလေးများ၊ပို့စကတ်လေးများ၊အဖြူနဲ့အနီရောစပ်သော အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများကိုနေရာတိုင်းလိုလိုတွေ့နေရသည်။
ခရစ်စမတ်ရဲ့တေးသံတို့ကလည်း လမ်းတစ်လျှောက်ခပ်ညင်းညင်း ပျံ့လွင့်နေခဲ့သည်။မေ့ထားလို့မရတဲ့ အဖြူရောင်နှင်းဖွေးဖွေးတွေကလည်းပျော်ရွှင်မြူးထူးစွာ ကခုန်လျက်ရှိသည်။
အိမ်ပြန်ရန်အတွက်ဘတ်စ်ကားအလာကို မှတ်တိုင်ကထိုင်ခုံလေးထက်မှာ ထိုင်နေရင်းကစောင့်နေမိသည်။တဖွဲဖွဲကျဆင်းနေတဲ့ နှင်းတွေကြားမှာ လှုပ်ရှားသွားလာနေကြတဲ့ လူတွေကို အကြောင်းမဲ့စွာ လိုက်ကြည့်နေမိသည်။
မနက်ဖြန်ဆိုရင်ဆိုးလ်မှာ တတိယနှစ်ကျောင်းသားကြီးအဖြစ်ကျောင်းသွားတက်ရတော့မည်။ကျောင်းကိုလည်းလွမ်းသလို အိမ်ကိုလည်းမခွဲချင်။
ဒါဆို ထိုကောင်လေးကိုရော?။
သတိရမိသည်နှင့်တပြိုင်နက်အိတ်ကပ်ထဲက ဖုန်းလေးကိုထုတ်ကာ မက်ဆေ့ခ်ျထဲကိုဝင်ကြည့်လိုက်မိသည်။အရိပ်ကလေးဆိုတဲ့ နာမည်လေးမှ ပို့ထားတဲ့ မက်ဆေ့ခ်ျက လွန်ခဲ့သော နာရီပိုင်းကပင်။
"Hyungဆီကို ဖုန်းဆက်ချင်လွန်းလို့ ရူးတော့မယ်ထင်တယ်"ဆိုသော စာကြောင်းလေးကိုအခေါက်ခေါက်ဖတ်ကြည့်နေမိရင်းက ပြုံးနေမိခဲ့သည်။
"ပွဲကိုသာ အာရုံစိုက်ပါ ဒီနေ့သေချာပေါက်Top 3ထဲ ပါရမယ်"
ကောင်လေးဆီကို ပြန်စာပို့ပြီးတဲ့နောက်အအေးဒဏ်ကိုအံတုကာ လက်နှစ်ဖက်ကို အနွေးဓာတ်ရလိုရငြား အာငွေ့ပေးနေမိသည်။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
❝𝐒𝐓𝐀𝐑 𝐎𝐍𝐋𝐈𝐍𝐄❞
Hayran Kurguကြယ်တွေကို မရေတွက်နဲ့။ အကယ်၍ ကိုယ့်အသက်ကိုယ်နှမြောရင်ပေါ့။