Chanyeol အလုပ္ကေနျပန္လာတဲ့အခါ
မ်က္မွန္ဆိုင္ကိုဝင္ၿပီး မွာထားသည့္ မ်က္မွန္ကို
ယူလိုက္သည္။
Baekhyun ထိခိုက္မႈေၾကာင့္ အိမ္တြင္ ၂ပတ္ေလာက္
အျပင္မထြက္ပဲေနသည္။ေနသည့္တစ္ေလ်ွာက္လံုးတြင္
တစ္ေန႔လံုးဂိမ္းေဆာ့သည္။အခ်ိန္ျပည့္ဂိမ္းေဆာ့သည္။
ထမင္းစားခ်ိန္ႏွင့္ အိပ္ခ်ိန္သာ ေ႐ွာင္သည္။
တစ္ခ်ိန္လံုးတြင္ အဲ့ဒီဂိမ္းကိုသာ
အခ်ိန္ျပည့္ကုန္းေဆာ့ေနတာျဖစ္သည္။
လူငယ္သဘာဝလို႔ေတြးၿပီး Chanyeol
မသိမသာ လႊတ္ေပးထားခဲ့ေပမယ့္
မ်က္လံုးတစ္ခုခုထိခိုက္မိသည္ထင္သည္။
သူ႔ကိုေတာ့မေျပာပဲ ဦိးေလးကိုသာ
လွမ္းေျပာေပမယ့္ ဦးေလးႏွင့္သူသည္ Baekhyun
ကိစၥအတြက္ဆိုလ်ွင္ အျမဲအဆက္အသြယ္႐ွိသည္ေပ။
အရင္ထဲက မ်က္လံုးအားနည္းသည္လို႔ေျပာသည္။
အခုကေန႔မနား ညမနားဆိုေတာ့
ထိခိုက္တာနည္းနည္းျပင္းသြားၿပီထင္သည္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ဧည့္ခန္း၌
Baekhyun ႐ွိမေနေပ။
အခန္းထဲမွာထင္သည္
အေပၚထပ္သို႔တစ္ျဖည္းျဖည္းတတ္လာၿပီး
အခန္းတံခါးကိုေခါက္လိုက္သည္။
" ေဒါက္..ေဒါက္ ''
" ဝင္ခဲ့ ''
အသံေလးသည္မာ၍ျပတ္သည္။
Chanyeol သူ႔အေတြးျဖင့္သူျပံဳးၿပီး
အခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ေပမယ့္
ျမင္လိုက္ရတဲ့ Baekhyun ပံုစံေၾကာင့္
Chanyeol မ်က္ခုံးမ်ားတြန္႔ေကြးသြားမိသည္။
နားၾကပ္ကိုႏွစ္ဖက္တပ္၍
ကုတင္ေပၚတြင္ ကုပ္ေနကာ game ကို
ကုန္းေဆာ့ေနသူ။
ဖုန္းကိုင္ထားသည့္ညာဘက္လက္တြင္
လက္ညိဳးနဲ႔လက္ခလယ္ၾကားမွာ
ေဆးလိပ္တစ္ခုက ႐ွိေနေသးသည္။
ဘယ္ေလာက္ပင္ ေသာက္ထားသလဲဆိုတာ
ဝင္ဝင္ခ်င္းမႊန္ထူေနသည္က သက္ေသ။
" မင္း ဘယ္လိုေတြ ေနစားေနတာလဲ ''
ေလထဲမွ ေဆးလိပ္ေငြ႔ေတြကို
လက္ျဖင့္ယက္ခါၿပီး Chanyeol အလိုမက်စြာေျပာမိသည္။ Baekhyun သူ႔ကိုမၾကည့္ေသး။
ကုတင္နားကိုေလ်ွာက္သြားလိုက္ကာ
ကုတင္ေဘးတြင္ chanyeol ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
