အရိပ္ကြယ္ေနတဲ့ သစ္ပင္ၾကားထဲကေန
တိုးျဖတ္ေနတဲ့ေနေရာင္ျခည္က
Baekhyun ၏မ်က္ႏွာရိပ္ကို
က်ေရာက္ေနသည္။
ေႏြဦိးအစပ်ိဳးလာေပမယ့္
အေအးဓာတ္ကျပယ္မသြားေသး။
ေလတိုက္တိုင္းခ်မ္းေနရသည္က
သူ႔အနားမွာChanyeol မ႐ွိလို႔ေနမည္။
မေန႔ညက ရပ္တန္႔သြားခဲ့ေသာ
ကိစၥသည္ Baekhyun စိတ္ထဲတြင္
ခုေနသည္။
ေနာက္ၿပီး ဘာကိုမွမ႐ွင္းျပပဲ
ခ်က္ခ်င္းအခန္းထဲက Chanyeol ထြက္သြားခဲ့တာ။
အဲ့ဒီအေျခအေနႀကီးနဲ႔ baekhyun လည္းတစ္ညလံုး
အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါ
ဒီလိုပဲ Chanyeol လည္းသူ႔ဆီျပန္မလာခဲ့။
ဒိီေန႔လည္း သူအိမ္ကထြက္လာတာေစာသည္မို႔
Chanyeol နဲ႔မေတြ႔ခဲ့ရ။
မဟုတ္ဘူး
မေတြ႔ေအာင္ သူတမင္ေ႐ွာင္လာခဲ့တယ္လို႔ေျပာရမလား။
စိတ္အနည္းငယ္႐ွုပ္ေထြးေနသည့္တိုင္
ဆိုင္ကယ္ေသာ့က အေရးထဲ႐ွာမေတြ႔တာမို႔
အခုေတာ့တစ္လွမ္းျခင္းေလ်ွာက္ေနရသည္။
ဦးတည္ရာက ေက်ာင္းျဖစ္တာမို႔
ယူနီေဖာင္းဝတ္ခဲ့မိတာ။
ေက်ာင္းေျပးလ်ွင္လည္းထင္းေနအုန္းမည္။
ေက်ာင္းေျပးလို႔အထင္ခံရတာကို
စိတ္ထဲေရာက္တာမဟုတ္ပါ။
ဒီအတိုင္းလူေတြၾကည့္ၾကည့္
သြားတတ္တာကိုမႀကိဳက္တာ။
သူ႔၏ေလ်ွာက္လမ္းေ႐ွ႕မွ ခဲေသးေသးေလးေတြကို
Baekhyun အေၾကာင္းမ႐ွိ ကန္ထုတ္မိသည္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာလိ့ုရပ္လိုက္တာလဲဆိုတာကို
Chanyeol ႐ွင္းျပသင့္တယ္
တီ..
အေနာက္မွကားဟြန္းတီးသံေၾကာင့္
Baekhyun
ေဘးကိုကပ္ေလ်ွာက္လိုက္သည္။
ဒါေပမယ့္
တီ..တီ...
မရပ္ပဲဆက္တီးေနတာမို႔
လွည့္ၾကည့္မယ္ျပင္ေတာ့
ေဘးတြင္လာရပ္ေသာ ကားတစ္စီး။
ကားမွန္အမဲေအာက္သို႔က်လာခ်ိန္မွာ
ခ်စ္ရသူရဲ႕အျပံဳးႏုႏုကို ျမင္လိုက္ရသည္။
တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း သူ႔ႏွလံုးသားသည္လည္း
ေႏြးသြားေလသည္။
ဒါေပမယ့္ မေန႔ညက အေျခအေနေၾကာင့္
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာအေနခက္မႈေလထုက
လႊမ္းျခံဳေန၏
