" ငါဘာလို႔ေရာက္လာတာလဲလို႔
မေမးဘူးလား Baekhyun ''အခ်ိန္အတန္ၾကာ ေထြးပိုက္ထားၿပီးသည့္ေနာက္
Chanyeol တိုးတိတ္စြာ ေမးလိုက္သည္။ေမးခြန္း၏ေနာက္တြင္
Chanyeol ၏ခါးအနားကို Baekhyun ပိုၿပီး
တင္းက်ပ္ေအာင္ေပြ႔ဖက္လာေလသည္။" မေမးေတာ့ဘူး
အဲ့ဒီေမးခြန္းေတြ အသံုးမလိုေတာ့ဘူး ''
" ဘာကိုလဲ ''
ရင္ခြင္ထဲမွ baekhyun အား
Chanyeol ေခါင္းငံု႔ကာေမးမိသည္။
Baekhyun သည္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း chanyeol
ကိုေမာ့ၾကည့္လာေလသည္။မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ Chanyeol
အရမ္းအ့ံအားသင့္သြားရသည္။Baekhyun မ်က္ရည္က်ေနသည္လား
" ကြၽန္ေတာ္ ေမးတာေတြ ခင္ဗ်ားမေျဖလည္းရတယ္
ဘာစကားမွ ခင္ဗ်ားမေျပာလည္း ရတယ္ဒါေပမယ့္
" ခင္ဗ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ပိုင္တယ္ Chanyeol ''
ခ်က္ခ်င္းျပံဳးမိသြားသည္အထိကို
Baekhyun စြမ္းသည္။ျပဳစားပါေလ
စံုမွိတ္ၿပီး ႐ူးခဲ့မိၿပီးၿပီျပံဳးၿပီးၾကည့္ေနေသာ chanyeol ၏
မ်က္ႏွာကို baekhyun လက္ႏွစ္ဖက္လံုးျဖင့္
အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ေျခဖ်ားကိုေထာက္လိုက္ခ်ိန္မွာ
Baekhyun ၏မ်က္ႏွာသည္ chanyeol ႏွင့္
ပိုမိုနီးကပ္သြားသည္။တစ္ေယာက္၏ အသက္႐ႈသံတစ္ေယာက္ျပန္ၾကားေနရသည့္ ဒီအခိုက္အတန္႔
အႏႈိင္းမဲ့စြာ ခုန္ေပါက္လာေသာ
ရင္ကို ထိန္းရင္း ျဖင့္Chanyeol ၏မ်က္ဝန္းေတြကို အနီးကပ္ဆံုးအကြာအေဝး
မွၾကည့္ၿပီး baekhyun တစ္လံုးခ်င္းေျပာမိသည္။" ခင္ဗ်ားမ႐ွိပဲ ကြၽန္ေတာ္ေနလို႔မရဘူးထင္တယ္ ''
စကားဆံုးခ်ိန္၌ ခ်က္ခ်င္းထိကပ္လာေသာ
ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးသည္
Chanyeol ၏နဖူးျပင္ဆီသို႔ က်ေရာက္သည္ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ထပ္ခြဲခြာရန္ခြင့္မျပဳေတာ့ပါ
ဘယ္ေတာ့ မွ ဒီတြဲလက္ကိုမျဖဳတ္ေတာ့ပါ