Geçemiyorum Senden

15. Bu Bir Veda

Geçemiyorum Senden^^15. BÖLÜM
"Bu Bir Veda"

Bölüm şarkısı; Sezen Aksu / Yansın İstanbul

💎

Uzun zamandır yaşadıklarımı bir kalıba sığdırmadım. Çünkü bu çok daha fazlasıydı. Bir yerlerde acı çeken insanlar vardı. Bir yerlerde kırık gülüşler ve bir yerlerde pamuk ipliğine bağlı umuduna tutunanlar... sanırım uğruna dengemi kaybettiğim adamı, umut adı altındaki kalıba sığdırmaya karar verdim. Bu sabah uyandığımda yanımda yoktu. Eşyalarımı aldığım gibi evden çıktım. Dün bana yaptığı iyiliği tabii ki unutmamıştım. Her ne kadar bütün bunlara sebep olsa da. Ama nedendir bilmem, karşılaşmak istemedim. Yine de kendime engel olamayarak masanın üzerinde gördüğüm defterden bir sayfa kopararak ona not yazdım.

Şimdi farklı yerlerden bakıyoruz dünyaya. İki ayrı odadan, iki ayrı köşeden, iki ayrı soluktan... bedenlerimiz bile arasına yalnızca bu kadar mesafe koymaya tahammül ederken, kalplerimiz neden bu kadar uzak? Uzak olan kalplerimiz mi yoksa fikirlerimiz mi? Bunların bir cevabı olmasa da bildiğim bir doğru var şimdi; ben de biraz sen eksik, sen de hiç var olmayan ben.

Ardından o notu yatağın üzerine bıraktım. Şimdi de babamın karşısında hesap sormasını bekliyordum. Fakat yumuşak yüzü, beni farklı düşündürüyordu.

"Dün gece Giray'da kalacağını neden haber vermedin?"

Başımı kaldırıp yüzüne baktım. Şaşkınlığıma büyük bir davet çıkarışı karşısında,

"Giray'ı mı aradın?"

Sorusu döküldü dudaklarımdan. Elindeki tableti masanın üzerine bırakıp, gözlüğünü çıkardı. Kısık bakışlarını, daima sorguya çekerken kullanırdı.

"Hayır, o beni aradı ve onlarda kalacağını söyledi."

Bakışlarımı kaçırdım. Yine beni mahcup etmişti. Ona karşı kendimi epey borçlu hissediyordum. Nasıl da tahmin etmişti eve gelmeyeceğimi?

"Özür dilerim baba. Bir daha haber vermemezlik yapmam."

Gözlerini kısıp, başını salladı. Ardından odama çıktım. En azından bu durumu atlatmıştım. Kendimi yatağa atıp, bilgisayarı kucağıma aldım. Yeni bir diziye başlamanın iyi geleceğini düşünüyordum. Dizi araştırmalarına girdiğim sırada vazgeçip yine Baby Dady'nin birinci bölümünden izlemeye başladım. Her dakikasını ezbere bildiğim dizinin üçüncü bölümünü bitirdiğim sırada, telefonumun melodik sesi kulağımı doldurdu. Mesajın sahibi Olcay'dı. Gelen bildirimin üzerine tıklayıp mesajı okudum.

"Bugün Hakan'ın doğum günü. Bilmek istersin diye söyledim."

Gözlerim telefonun üst kısmına kaydı. Tarih, dört Mart'ı gösteriyordu. Yanaklarımı şişirecek kadar derin bir nefes aldım. Başımı hızla iki yana salladım. Hiçbir şey yapmayacaktım. Kesinlikle onun için bir çaba sarf etmeyecektim. Olcay'a cevap vermeden diziyi izlemeye devam ettim. Yaklaşık on bölüm devirmiştim. Her izlediğimde kendimi, Danny'e aşık olmaktan alıkoyamıyordum. Gözlerim ağrımaya başladı. Diziyi kapatıp yataktan kalktım.