Lumalalim na ang gabi, nakakalungkot na nakakainis dahil walang Arwin kahit anino ng hibla ng buhok niya ay wala. Arwin, bakit mo ko pinaasa ng ganito, akala ko ba... akala ko ba gusto mo na makasayaw ako sa ladt dance pero bakit ngayon wala ka para gawin yon?
"Luke, okay ka lang ba? Wag ka na malungkot nandito naman kami eh." ang sabi sa akin ni Vin ng maramdaman niya na bumabalik na naman ang lungkot sa akin.
"Bakit ganon, bakit ganon siya, maiintindihan ko naman kung hindi siya sararting for some reason pero sana he informed me para di ako umasa..." ang sabi ko, that time wala na ako sa sarili, sa mga oras na yon gustong gusto na umagos ng luha ko sa sobrang pagkalungkot sa nangyayari, it was supposed to be a romantic night para sa amin ni Arwin di ba pero bakit wala siya? Nagsasawa na ako tanungin ang sarili ko pero still iniisip at tinatanong ko pa din kung bakit.
"Girl, wag ka na ma-sad..." ang sabi ni Francis sabay yakap sa akin.
Even though I was surrounded by my friends ngayong gabi kulang talaga ang pakiramdam ko, ayoko na, suko na ako, I must go home, I must get out in here.
"Uhmm guys sa tingin ko kailangan ko na umuwi, sumama na din kasi pakiramdam ko, tsaka hindi na din ako masiyado nag-e-enjoy." ang sabo ko.
"Ano ka ba Luke nandito pa kami, you can choose samin ni Von kung sino gusto mo for the last dance." ang sabi ni Russel para mapigilan ako.
"I'm sorry, but wala na rin ako sa mood para sumayaw." ang sabi ko.
"Girl ano ka ba cheer up. Mag-stay ka muna dito with us." ang pigil ni Francis.
"I'm sorry but..." ang bitin kong sabi dahil sa biglang pagdilim ng buong paligid, mayamaya pa ay biglang tumugtog ang kantang 'No Body' ng Wonder Girls at pagbukas ulit ng mga ilaw ay may limang babaeng naka-mask at nakasuot ng gold colored na outfit na tulad ng suot ng Wonder Girls sa music video nila.
Tumigil kami sa pag-uusap para panoodin ito, at nang nasa chorus na ng kanta ay isa-isang tumalikod ang apat sa kanila at muling humarap hawak ang card boards na may cut out gold letters na L-U-K-E.
"Uy girl, name mo yan ah." ang sabi ni Francis na kinikilig.
"Hindi lang naman ako ang Luke dito ano ka ba." ang sabi ko.
Mayamaya pa ay bumaba ang isa sa mga sumasayaw na walang hawak na card board at lumapit sa akin, bigla akong hinila, hindi ako nakatanggi dahil sa biglaan nga akong hinila at nahihiya na din ako, pagdating sa stage ay nkatayo lang ako habang pinapaikutan ako ng limang babaeng goldfish at ng matatapos na ang chorus ay biglang namatay ulit ang ilaw.
Hindi ako gumalaw baka mamaya kasi ay magkamali ako ng tapak at mahulog ako sa stage o kaya naman ay masira ko ang performance ng goldfish girls, pero mayamaya isang boses ang aking nadinig, kinakanta nito ang kantang 'The Love I Found In You' ni Jim Brickman.
You are the air I need to breathe
The river of life inside of me
You are the half that made me whole
You are the anchor of my soul
At bumukas muli ang mga ilaw at pagbukas nito ay wala na ang mga goldfish at shoot si Arwin nakita ko nakatayo sa isang dulo ng stage habang patuloy na kinakanta ang awit at naglalakad na papalapit sa akin dala ang isang bouquet ng asul na mga rosas, sigurado akong si Arwin siya dahil sa suot niyang coat at mask at ang boses niya na kanina ko pa gustong gusto marinig.
BINABASA MO ANG
Rain.Boys
Teen Fiction[BoyXBoy|Yaoi] ~RAIN.BOYS~ "Ewan ko ba kay John sa dinamidami ng pwedeng isama at gawing bestfriend, ikaw na walang kadatingdating pa ang pinili." sabi ni Arwin ng paganti at siyempre gumanti din ako. "Ewan ko ba sa bestfriend ko sa dami ng pwedeng...