SCHOOL JJANG'S {J.J.K. AND M.Y.G FF DUTCH}✓

Chapter 36

Y/n P.O.V

'Jij bent echt 1 van de raarste meiden die ik ken...' Ik begon hard te lachen en hij deed ook mee. 'Moet ik je naar huis brengen?' vroeg hij aardig tegen mij. En ik schud mijn hoofd. 'Maak je maar geen zorgen... ik kan zelf naar huis gaan. Maar bedankt...' ik stond weer op en liep richting mijn appartement. 'Wacht!' schreeuwde Hong Ki nog snel. Ik draaide me om en keek hem aan. 'Wat is er?' vroeg ik aan hem. Hij liep weer mijn kant op. 'Zie ik je morgen wel op school?' vroeg hij en ik knikte naar hem. 'Ja, ik zie je morgen op school.' Ik zwaaide naar hem en liep weer weg naar huis.

Na een half uur was ik bij mijn appartement. Ik zag iemand voor mijn deur zitten. 'Yoongi?' zei ik hard op en hij keek om. 'Waar was je? Ik wachtte op je...' zei hij en ik deed de deur open. 'Kom binnen...' zei ik tegen hem. Hij liep naar binnen en keek om zich heen. 'Waarom ligt mijn huistelefoon op de bank?' vroeg ik aan Yoongi. Hij keek weg en fluite erbij. 'Jullie zijn in mijn huis geweest?' vroeg ik aan hem en hij knikte. Ik liep naar de keuken en ging wat noodles maken. 'Waar was je net?' vroeg Yoongi aan mij. Hij liep mijn kant op en ging naast me staan. 'Ik was in een parkje... zitten op een bankje...' zei ik. Hij knikte zachtjes. 'Waar is Jungkook? Meestal komen jullie samen naar mijn appartement...' Yoongi keek klein beetje sip naar beneden. 'Heb ik wat verkeerds gezegd?' hij schudt zijn hooft en ging zitten op een stoel. Ik ging naast hem zitten. 'Wat is er Yoongi?' vroeg ik aan hem. Hij keek mij recht in de ogen aan. 'Y/n... Je weet vast wel dat wij jou allebei leuk vinden...' ik keek hem aan met grote ogen maar knikte toch naar hem. Hij hield mijn handen vast. 'Alsjeblieft... geef mij een kans in je leven... ik ga je sowieso gelukkig maken met alles wat we gaan doen!' hij kwam dichterbij zitten en keek me aan met een glimlachje...

'Yoongi... ik-...' Ik hoorde het water overstomen op het fornuis. Ik rende naar het fornuis en legde de noodles weg. 'AU!' schreeuwde ik... ik verbrandde mijn vingers en Yoongi kwam naar me toe rennen. 'Gaat het?' vroeg hij en hield mijn vingers vast. Hij gaf het kusjes en we liepen samen naar de kraan. 'Je moet ook niet zulke stomme dingen doen...' zei Yoongi tegen mij. Mijn wangen werden rood en ik kreeg het opeens heel erg warm... 'Je bent klein beetje...' ik trok mijn handen weer naar me toe en liep naar achteren. 'Sorry... ik... uhm...' zei ik en keek naar mijn vinders. 'Ik snap het... het is zeker beter als ik ga?' vroeg hij en ik schud mijn hoofd. 'Nee! Dat is het niet... ik weet het heel even niet... Jij en Jungkook... jullie spelen met mijn gevoelens ofzo elke dag...'

Yoongi keek me aan met grote ogen. 'Jungkook en ik?' vroeg hij en ik knikte naar hem. Ik liep weer naar de noodles en ging het klaar maken voor ons twee. 'Moet ik je helpen?' vroeg hij en ik schud mijn hoofd. 'Nee, hoef niet... ik kan het wel zelf...'

We zaten samen aan tafel. Het was de hele tijd heel erg stil. Niemand praatte en echt letterlijk... tot dat de deur bel ging... Ik liep naar de deur en opende het.

'Ik moet je even spreken...'