SCHOOL JJANG'S {J.J.K. AND M.Y.G FF DUTCH}✓

Chapter 49

Y/n POV

"Alsjeblieft... doe het niet meer..." zei ik en liep naar hem toe. Ik ging op mijn knieën zitten en gaf hem een knuffel terwijl mijn tranen over mijn wangen lopen. "Vergeef je me?" vroeg hij aan mij. Ik knikte langzaam en stond op. "Taehyung... het spijt me bro... ik moest het niet doen..." Taehyung kwam hinkelt naar ons toe lopen. "Ik snap je gevoel Jungkook... je hoef geen sorry te zeggen... maar 1 ding is zeker... Ik en Y/n blijven beste vrienden..." Hij zei heel mooi en ze gaven elkaar een knuffel. Ik keek heel even naar achter en zag Yoongi niet staan... Ik keek om me heen en zag hem nergens. "Jongens hebben jullie net Yoongi achter mij gezien?" vroeg ik aan hun. Ze schudden hun hoofden en ik rende de school weer binnen. Ik liep naar de plek waar we eerst stonden... maar daar was hij helemaal niet. Ik ging naar alle lokalen... Maar ik zag hem daar ook niet...

"Namjoon!" schreeuwde ik door de gang heen. Ik rende naar hem toe. "Weet je waar Yoongi is?" vroeg ik aan hem. Ik schud ook zijn hoofd. "Ik heb hem niet gezien... wat dan? Heb je hem nodig?" vroeg hij en ik knikte naar hem. "Ik ga je helpen met zoeken." Zei hij en liep met mij mee... We gingen naar hun lokaal om daar te kijken als hij daar was... maar nee... We zagen alleen Hoseok daar zitten. Ik liep naar hem toe. Al zijn klas genoten keken mij aan met een vies blik... maar ik negeerde ze compleet. "Hoseok heb jij Yoongi ergens gezien?" vroeg ik aan hem en hij schud ook zijn hoofd. Ik werd bezorger en bezorger. Ik keek uit het raam en dacht na... Maar ik viel opeens automatisch op de grond. "Yah! Wat is er ben je?" vreog Hoseok aan mij. Hij hield mijn schouder vast en probeerde mij te helpen met opstaan. "Jungkook heeft me hard naar achter geduwd... Ik voel de pijn nu pas..." zei ik. Hoseok en Namjoon hielpen mij om op de stoel te gaan zitten. "Hier ga maar zitten... Ik ga wat water voor je halen... blijf hier bij Hoseok okay?" zei Namjoon en ik knikte naar hem.

In de tussen tijd was het de hele tijd stil tussen mij en Hoseok. Niemand ging praten en zijn klasgenoten keken de hele tijd mij aan. "Wat doen deze mooie meisje hier in onze klas?" vroeg een jongen aan mij. Ik keek naar de grond maar zag opeens Hoseok voor me staan. "Je blijft van haar af... of ik vermoord je nu hier in deze klas..." Zei hij heel smooth. Ik werd een beetje bang van die jongen. De jongen begon opeens heel hard te lachen. "WHAHAHAHA! Hoseok... dit is de eerste keer dat je een meisje beschermd... meestal mag je geen meiden net als Namjoon en hoe heet de andere jongen ook al weer? Uhm... Yoongi?" Ik kon mijn woede niet op houden maar Hoseok hield me tegen.... "Luister... Deze chick... is een goeie vriendin... dat jij geen vrienden hebt is je eigen schuld... maar jij blijf met je tengels van haar af. Begrepen?" zei Hoseok, terwijl hij de shirt van de jongen vast hield. De jongen kreeg een glimlach op zijn gezicht. "Je naam is toch Y/n? Nice to meet you... My name is Eun woo... maar je kan me ook gewoon oppa noemen..." hij gaf mij een knipoog en liep weer naar zijn vrienden toe. Hoseok stond nog steeds voor mij...

"Gaat het?" vroeg hij en ik knikte zachtjes...

"Maak je geen zorgen... hij gaat je niks doen... ik bescherm je vanaf nu..."