"Κράτα με"!

21

Τον άκουσε να φτάνει έξω από την πόρτα της ακριβώς στις δυο. Είχε μόλις ετοιμαστεί και είχε σταθεί να πάρει μια ανάσα, η οποία όμως σκάλωσε στον λαιμό της όταν κατάλαβε πως είχε έρθει. Πήγε και του άνοιξε την πόρτα κάνοντας όμως γρήγορα πίσω για να τον αφήσει να μπει. Εκείνος την έκλεισε και μετά στηρίχτηκε πάνω της με την πλάτη. Η Ναταλία δε μίλησε επειδή δεν ήξερε τι θα ήταν καλό να του πει και τι όχι. Το έκανε όμως εκείνος.

-γιατί δε φοράς πιο συχνά πράσινο, Ναταλία; Έχεις βέβαια φωτιά μέσα σου και με αυτή τα καις όλα, μα γιατί δε φοράς πιο συχνά πράσινο;

Τότε του χαμογέλασε ανακουφισμένη. Το φόρεμα της ήταν λεπτό και της έφτανε ως λίγο κάτω από τα γόνατα. Είχε φαρδιά μανίκια κι ένα μικρό ντεκολτέ.

-Επειδή μου είχε κολλήσει η σκέψη πως αυτό το χρώμα ήταν μόνο για την Καρολίνα.

-Η καρολίνα δε ζει εδώ και πολλά χρόνια, κι όσο για το πράσινο σου ταιριάζει πολύ. Καλά θα κάνεις να το φοράς πιο συχνά.

0αν είναι να με κοιτάς έτσι τότε θα το κάνω.

Ο Ρωμανός άρχισε να περπατάει μέσα στο σαλόνι.

-Θέλω ένα ποτό πριν φύγουμε, κάνε το ελαφρύ δε με νοιάζει, αλλά θέλω ένα ποτό.

-Μα παίρνεις φάρμακα.

-Δεν είναι πια και τόσο βαριά.

-Τα πήρες αλήθεια;

-το βράδυ θα τα πάρω. Βάλε μου ένα ποτό και θα σου δείξω τα φυλλάδια του κυρίου Χιόνη.

Γέλασε η Ναταλία και πήγε να του φτιάξει ένα ελαφρύ κοκτέιλ.

Μετά, του το πρόσφερε και κάθισε στην πολυθρόνα απέναντι του. Τον παρατήρησε να πίνει αργά γέρνοντας το κεφάλι.

-είναι καλό;

-Πολύ.

Πήρε από έναν χαρτοφύλακα το φυλλάδιο και της το πέταξε σκανταλιάρικα.

-Για να δούμε λοιπόν...

-Έγραψες;

-ναι, έγραψα. Άνοιξε το φυλλάδιο κι άρχισε να το μελετάει με χαρά.

-Πόσο έγραψες;

-τρεις σελίδες.

-Ωραία θέλω να τις δω.

-δεν είμαστε καλά. Θα τις δεις όταν γίνουν 33.

-Τώρα θα τις δω, και μετά θα σου πω αν ήσουν στενοχωρημένη όταν τις έγραφες.