"Κράτα με"!

37

Η Ναταλία συνομίλησε πράγματι για λίγο με τη Ρουμπίνη την ώρα που ετοίμαζε κάτι γρήγορο για φαγητό. Καθόλου δεν αναφέρθηκε στην κουβέντα της με τον Ρωμανό, μόνο τη ρώτησε πως είχε περάσει με τον Μάριο τις προηγούμενες μέρες. Εκείνη της απάντησε πως τα πράγματα ήταν κάπως περίεργα αλλά πως ίσως να υπήρχε ακόμη μια ελπίδα αν προσπαθούσαν και οι δυο περισσότερο. Καθώς την αποχαιρετούσε λίγο αργότερα η Ναταλία δε μπόρεσε να μην αναρωτηθεί γιατί είχαν χαλάσει τα πάντα τόσο γρήγορα μετά τον ερχομό του παιδιού. Έτσι θα γινόταν άραγε και με τον Ρωμανό κι εκείνη αν θα γεννούσε κανονικά όταν ερχόταν η ώρα; Πήρε το κινητό της κι απάντησε στον δημήτρη αποστόλου πως με χαρά θα έπινε μαζί του καφέ την άλλη μέρα το πρωί αν τον βόλευε. Αυτό ενδεχομένως δε θα άρεσε στον Ρωμανό αλλά εκείνη θα μάθαινε όσα περισσότερα μπορούσε από αυτόν για το γκαλά. Ψέματα δε θα του έλεγε, αφού δε θα του απέκρυπτε την πρόθεση της να πάει και να τον βρει σε εκείνη την καφετέρια. Ό,τι κι αν γινόταν μεταξύ τους από τη μέρα εκείνη και στο εξής θα φρόντιζε να του λέει πάντα την αλήθεια. Έστειλε και στη δανάη ένα άλλο μήνυμα με το οποίο της πρότεινε να συναντηθούν την επόμενη μέρα μετά το σχολείο. Μπορούσε της είπε να πάει και να την πάρει. Θα της το έδινε αμέσως το κινητό, καλύτερα να έπαιρνε πάλι ένα άλλο πιο απλό. Ο δημήτρης επιβεβαίωσε στη στιγμή το αυριανό τους ραντεβού. Θα την περίμενε στο «Μόκα» στις έντεκα ακριβώς. Η Ναταλία κοίταξε την ώρα. Υπήρχε ακόμη χρόνος για να σκοτώσει. Δεν έγραψε και δε διάβασε, μόνο έψαξε πάλι μέσα στα πράγματα της Νεφέλης που εξακολουθούσαν να υπάρχουν στο σπίτι. Κάποτε θα έπρεπε να επισκεφτεί και την τράπεζα. Εκεί την περίμεναν όλα τα χρήματα και τα κοσμήματα της μητέρας της, που μπορεί να μην τα ήθελε, ήταν όμως και θα ήταν δικά της, Μια από αυτές τις μέρες θα έπρεπε και να σκεφτεί όλους τους δρόμους που θα μπορούσε να πάρει η ζωή της. Το σίγουρο ήταν πως δε θα σταματούσε με τίποτα να γράφει, αλλά με τη δικηγορία τι θα έκανε; Και αν έπαιρνε τελικά τη θέση θα τη γέμιζε η διδασκαλία; Φόρεσε τα ίδια ρούχα που είχε βάλει και το πρωί. Θα χαιρόταν εκείνος να τη δει να τα φοράει. Μάζεψε τα μαλλιά της αλλά τα έλυσε πάλι. Καλύτερα να μην του έδειχνε πως είχε προσέξει υπερβολικά την εμφάνιση της. Βγήκε από το σπίτι και είδε πως της τηλεφωνούσε ο έκτορας. Κατέπνιξε την ανάγκη της να τον βρίσει.

-Θέλεις κάτι; Είμαι απασχολημένη. Σε παρακάλεσα να μη με καλέσεις ποτέ πια.

-Ήθελα να δω αν είσαι καλά και να σου πω πως ο πατέρας μου θα ήθελε να σε δει μια από αυτές τις μέρες. Η Ναταλία μπήκε στο αμάξι της.