"Κράτα με"!

40

Η Ναταλία δε θυμόταν να έχει οδηγήσει έτσι άλλη φορά. Τα πάντα είχαν διαγραφεί από το νου της, ο δημήτρης, η μπλε στιγμή, το κολέγιο... Το μόνο που την ένοιαζε ήταν να βρεθεί κοντά στη δανάη όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Ήξερε πολύ καλά ποιες ήταν οι σκέψεις που περνούσαν από το μυαλό της, θυμόταν μια άλλη βραδιά που είχε χαθεί η γιαγιά της, και μια ακόμη, τότε που η Καρολίνα είχε γράψει το δικό της τέλος. Παντού οδύνη και τραγωδία, δε θα την άφηνε να το ξαναζήσει έτσι αυτό. Πάρκαρε στο σημείο που έβαζε ο Ρωμανός το αυτοκίνητο του κι έφυγε τρέχοντας ξεχνώντας κυριολεκτικά να κλειδώσει. Το γαλάζιο της φόρεμα την ενοχλούσε, το μόνο που λαχταρούσε ήταν ένα από τα αγαπημένα της τζιν. Άρχισε να χτυπάει το κουδούνι αδιαφορώντας για τα κλειδιά. Αλήθεια το δικό της κλειδί, που τώρα ήταν και πάλι του Ρωμανού πού ήταν; σΤην τσάντα της; Της άνοιξε η Άντα που έδειχνε ανήσυχη. Η Ναταλία βρήκε να της πει όπως πάντα μια καλή κουβέντα και μετά τη ρώτησε που ήταν η Δανάη, η οποία εκείνη τη στιγμή κατέβαινε τα σκαλιά έχοντας ακούσει την άφιξη της. Η Ναταλία έτρεξε και την αγκάλιασε. Ποτέ δε θα της στερούσε μια παρηγορητική αγκαλιά, ήξερε καλά πόση σημασία είχε για τον καθέναν αφού και της ίδιας της έλειπε όλα αυτά τα χρόνια κάτι τέτοιο. Η δανάη σφίχτηκε πάνω της. Δεν άνοιξε το στόμα της αλλά δε χρειαζόταν να το κάνει. Η Ναταλία την πήρε από το χέρι και κάθισε μαζί της σε έναν από τους καναπέδες του σαλονιού. Μετά, παρακάλεσε την Άντα να τους ετοιμάσει από μια κούπα κακάο κι όταν εκείνη έφυγε για την κουζίνα αγκάλιασε πάλι τη Δανάη.

-Μη φοβάσαι, δε θα της συμβεί τίποτα, πες μου, τι άλλο ξέρεις;

-Πήγαινε στο σπίτι του Φίλιππου, είχε βγει με μια φίλη της... τράκαρε, χτύπησε λένε, δεν ξέρω, θέλω να μιλήσω με τον μπαμπά, τα κορίτσια κλαίνε... Η Ναταλία της χάιδεψε τα μαλλιά.

-Ο μπαμπάς σου θα μας τηλεφωνήσει αμέσως μόλις μάθει κάτι πιο συγκεκριμένο, αλλά σου το ξαναλέω να μη φοβάσαι. Όταν συμβαίνει κάτι πολύ άσχημο τότε κυκλοφορεί δυστυχώς. Η άντα μπήκε πάλι στο σαλόνι κρατώντας έναν μεγάλο δίσκο με τις κούπες και με ένα πιάτο γεμάτο μπισκότα. Η Ναταλία την ευχαρίστησε και μετά της είπε πως μπορούσε να γυρίσει στο σπίτι της. Έπειτα πήρε ένα μπισκότο με σοκολάτα στο χέρι και το έκοψε στη μέση.

-έλα, μαζί θα το φάμε, και μόλις πιούμε και το κακάο θα τηλεφωνήσουμε και στα κορίτσια. Αυτό κι έκαναν, οι μικρές ήταν σε άσχημη κατάσταση αν και προσπαθούσαν να δώσουν κουράγιο η μια στην άλλη. Είχαν αρχίσει να δένονται με τη Μυρτώ χάρη στον γλυκό και προσιτό της χαρακτήρα, μα και στις έντονες κι επίμονες προσπάθειες της να τις προσεγγίσει και τις δυο. Μίλησαν όλες τους μαζί για ώρα πολλή και κανόνισαν να συναντηθούν την επόμενη μέρα, διατυπώνοντας την ευχή και την ελπίδα πως όλα θα πήγαιναν καλά με την καημένη τη Μυρτώ. Η Ναταλία κοίταξε την ώρα και κατάλαβε πως αν υπήρχε έστω και μια περίπτωση να πάει η δανάη στο σχολείο το επόμενο πρωί, τότε θα έπρεπε να ξαπλώσει αμέσως. Ο Ρωμανός δε θα ήθελε να χάσει κι άλλα μαθήματα. Έτσι την πήρε πάλι από το χέρι κι ανέβηκε μαζί της στο δωμάτιο της. Εκεί, τη βοήθησε να ετοιμαστεί, και μόλις την έβαλε στο κρεβάτι της και τη σκέπασε, άρχισε να πλάθει κατά τη συνήθεια της μια όμορφη ιστορία. Στην αρχή η δανάη δυσκολευόταν να συγκεντρωθεί, αλλά μετά από λίγο μπήκε στο κλίμα και σιγά- σιγά άρχισε να χαλαρώνει, μέχρι που τα μάτια της βάρυναν κι έκλεισαν. Τότε, η Ναταλία τη φίλησε με στοργή στο μάγουλο και βγήκε από το δωμάτιο της. Κατέβηκε πάλι κάτω κι ετοιμάστηκε να μαζέψει τις κούπες και το μισοάδειο πιάτο, όταν άνοιξε ήσυχα η πόρτα και μπήκε επιτέλους ο ρωμανός. Δεν τον πλησίασε από την πρώτη στιγμή γιατί δεν ήξερε πως θα δεχόταν την παρουσία της εκεί. Δεν είχε καμιά πρόθεση ούτε να τον ενοχλήσει αλλά ούτε και να αρχίσει μαζί του τα γνωστά τους παιχνίδια που εκείνη τη στιγμή της θύμισαν φάρσα. Απλά, σήκωσε τον δίσκο προσεκτικά και πήγε προς την κουζίνα. Ο Ρωμανός στο μεταξύ, ξεφορτώθηκε το τζιν μπουφάν του παραμένοντας όρθιος. Η ναταλία αναρωτήθηκε αν την είχε δει έτσι όπως στεκόταν εκεί.