Jungkook beni iniceğimiz durağa yaklaşınca uyandırdı.Yine uyuya kalmıştım.Sanırım onun kokusu insanı sarhoş yapıcak cinsten.Bana her defasında gülümsüyordu.Onun gülümsemesi beni de gülümsetiyordu.
Otobüsten indik ve el ele yürümeye başladık.Jungkook elimi çok sıkı tutuyordu.Ama artık rahatsız olmuyorum.Sıkı tutması beni güvende hissettiriyor.Sevgililerin birbirlerinin elini gevşek tutması benim için kötü birşey.Sanki onun yanında zorla duruyormuş gibi görünüyor dışarıdan.Belki de yalnızca ben böyle düşünüyorum.
Biz yürürken kafamı jungkooka çevirdim.Ve onu incelemeye başladım.O sanki kusursuzdu.Beni yapan tanrı ile onu yapan tanrı kesinlikle ayrım yapmıştı.Tanrı beni sevmiyordu.Çene hatları çok belirgindi.Zayıf olduğu için herhalde.Zayıf demişken cidden bu çocuk acaba kaç kilo.Benimle eşit gibi duruyor.
"Jungkook sen kaç kilosun?"
"Niye soruyorsun?"
"Hiç.Sen söyle"
"Elli dokuz"
"Sen elli dokuz kilo musun?"
"Evet " Tanrım! Ondan beş kilo fazlayım.Evet sanırsam bu onun için sorun değil.Yoksa benimle sevgili olmazdı.
Önüme döndüm ve yürümeye devam ettim.Bu sefer jungkook bana bakmaya başlamıştı.Bir anda utanma kotamı doldurucak bir cümle firar etti jungkookun ağzından.
"Çok güzelsin " utandığım yine her halimden belli olur cinstendi.Jungkook utandığımı fark edince kahkaha attı.Ve elinin birini elime diğerini ise omzuma attı.Bu şekilde eve kadar yürüdük.
Asansöre bindik ben asansörün içinde bulunan aynadan jungkook ile kendime baktım.Daha sonra kenetli olan ellerimize.Onun bana gülümseyen yüzüne baktım.Hafif bir şekilde ona tebessüm ettim.
Onun yanında iken kendimi güvenli ve mutlu hissetmem normal birşey mi?
Asansörden indik.Ben çantamdan anahtarımı çıkarttım.Jungkook hala beni izliyordu.Ona döndüm.Jungkook bana bir adım attı.Sonra bir adım daha.Kolları ile bel boşluğuma doldurucak bir biçimde sarıldı.Kafasını başımın üstüne koydu.Beni kendisi ile birleştirmişti.Başım onun göğsünde yan bir biçimde duruyordu.
O anda bulunduğumuz durumu fark ettim.Ah gerçekten manyak bu çocuk ailesi bizi yakalıyacak şimdi.Hemen jungkooku ittim.O ise ne olduğunu anlayamamıştı.Gözleri şaşkınlıktan neredeyse yuvarlarından fırlayacaktı.
"Ne oldu?Neden-"
"Sessiz ol annelere yakalanacağız ilk günden"
"Ne olucak ki hem neden saklıyoruz?"
"Ya jungkook binanın içinde sarmaş dolaş annene yakalanmak istemiyorum"
"Nasıl olsa ben eve girince söyleyeceğim"
"Hayır"
"Neden? "
"Daha değil jungkook"
"Peki öyle olsun bakalım hadi gir içeri"
"İyi geceler"
"İyi geceler sevgilim"kapıyı açıp içeri girdim,jungkooka el salladım ve kapıyı kapattım.
Üstümdeki ceketimi ve ayağımdaki ayakkabıları çıkartıp odama ilerledim.Çantamı bıraktım ellerimi yıkayıp üstümü değiştirdim.Kendimi yatağa atıp bu akşam yaşadıklarımı düşündüm.Onun bana olan davranışlarını,bana söylediklerini,bakışlarını,hareketlerini düşündüm.Onun yanında yaşadığım duyguları,benim ona olan tavrımı,hayatımı düşünerek uyuya kalmıştım bu gece.
.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HER ŞEY ESKİSİ GİBİ•Jeon Jungkook
FanfictionBu muydu sevgin?Farklı ülkelerde olsak bile her an seni izledim,seni sevdim,seni özledim,seni aramıştım kalbimin artık boş olan odacıklarında.Ama sen? "Annem hayat talihsizlikler ve talihsizlerle dolu demişti Jungkook.Bunu ıspatladığın için teşekkür...