(Medyayı dinleyerek okumanızı tavsiye ederim.)
(Jungkook'un anlatımıyla)
Korkmuştum.Olacaklardan korkmuştum.Yn'yi kolay unuturum diye düşünmüştüm.O kızın büyüsüne kapılmıştım.Bana olan gülüşüne aşık olmuştum.Ama yn'yi görünce iğrenç hissettim.Evet onu boşlayıp umudunu kesmesini sağlamaya çalışmıştım.Lakin sağlayamamışım.Beni unutmamış.Beni onu bıraktığım gibi bırakmamış.Gelmişti.O an lavaboda hüngür hüngür ağlıyordum.Onu unutup aşkı başkasında arayıp bulmuştum.Çocukça birşey diye düşünür,beni unutur diye kendimi kandırmıştım.Onun sevgisini hak etmemiştim.Kafamda duran düşünceler beni kendimden tiskindiriyordu.O beni çok sevmişti.Her gün mesaj atmış,çoğu kez aramıştı.Ben onu hak etmiyordum.Ama içeri girip her şeyi düzeltebilirdim.Her şeyi eskisi gibi yapabilirdim.Onun hiç bir şeyden haberi yoktu.Saftı yn,bana göre çok saftı.Her şeyi eskisi gibi yaptıktan sonra ondan özür dilersem beni affeder miydi.O bana kıyamazdı.Ama yaptıklarımı bilse benden nefret ederdi.İçeri girip her şeyi eskisi gibi yapmalıydım.İçeri girmiştim fakat yn yoktu,çantası da yoktu.Masanın üstünde ekranı açık telefonuma doğru ilerledim.Meleğim ile olan mesajlarım açıktı.Ekran panelinde ise yn'den uzun bir mesaj vardı.Ahhh cidden lanet olsun.Her şeyi öğrenmiş ve bir dakika herkes benden kutulacak ne demek oluyor.Umarım düşündüğüm şey değildir.
Aklımdaki düşünce ile sokağa fırladım ve koşmaya devam ettim.Yolun ikiye ayrıldığı yere kadar koştum.Peki şimdi ne yapacaktım?Yol ayrımının olduğu tabelanın altına oturup ağlamaya başladım.Onu kaybetmek istemiyordum.Kahretsin aptalım ben.Aptal aptal.Hayır ne olursa olsun onun ölmesine izin veremezdim.Onu bulacaktım.Eğer ona birşey olursa kendimi asla affetmezdim.
Koşmaya devam ettim.Sağ taraftan gitmiştim o an.On dakika koştum.Daha sonra telefonuma gelen mesajla yerimde dikildim.Yn mesaj atmıştı.
Yn
Biliyor musun?Değmezsin.Niye bir kişi daha beni yalnız bıraktı diye öleyim ki.Ölmesi gereken ben değilim.Üzgünüm JEON JUNGKOOK benden bu şekilde kurtulamadın.Merak etme gerçi etmezsin ama kendi ülkeme dönüceğim.Bir daha beni görmeyeceksin...
14.04Hayır yn.Dur gitme.Nolur.Çok pişmanım.Konuşalım.
14.06Yn'yi telefonumdan defalarca aradım ve mesaj atmaya devam ettim.Ama cevap vermedi.Jimin'i aradım en sonunda.
"Jimin hyung."
"Alo Jungkook yn-"
"Yn'nin evini biliyor musun?"
"Nede-"
"Hyung hadi vaktim yok çabuk biliyorsan söyle."
"Hayır söylemedi.Birşey mi oldu?"gözümden düşen damlalar hıçkırıklarımla birleşti.
"Hyung y-yn her şeyi öğrendi.Onu kaybetmek i-istemiyorum.Ö-ö-ölmek istiyorum.Yardım et."
"Bekle bekle sakın.Neredesin sen?"
"***** Sokak'ta Han Nehri'ne çok yakınım."
"Hyung.Yn'yi bulalım."
"Tamam bekle orda geliyoruz hemen."ağlamaya devam ediyordum.Kendimden nefret ediyordum.Yn gitmeden ona yetişmemiş lazımdı.Yaklaşık on beş dakika sonra üyeler geldi.Jimin telefonla konuşuyordu.Üyeler beni seri bir şekilde arabaya bindirdiler. Jimin'in dediği yere sürdü Jin hyung.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HER ŞEY ESKİSİ GİBİ•Jeon Jungkook
FanfictionBu muydu sevgin?Farklı ülkelerde olsak bile her an seni izledim,seni sevdim,seni özledim,seni aramıştım kalbimin artık boş olan odacıklarında.Ama sen? "Annem hayat talihsizlikler ve talihsizlerle dolu demişti Jungkook.Bunu ıspatladığın için teşekkür...