Jungkook'a bir haftadır mesaj atıp deli gibi arıyordum ama cevap yazmıyordu.Telefonlarımı açmıyordu.En sonunda telefon açıldı ve konuşmaya başladım.
"Alo Jungkook"
"Seni çok özledim"
"Biliyor mus-"lafım başka birinin sesini duymamla kesilmişti."Immm.Hello.I am Jimin.I am not Jungkook.Jungkook is here not at the moment." (Jiminin İngilizcesi benim değil."Seokjin is sick okey")
Telefonunu Jimin açmıştı.Ve ingilizce konuşmaya çalışıyordu.Benim aklıma Jungkook'un beni Jimin'e tanıttığı gelmişti.Bu nedenle hem Jimin'i zorlamamak hemde Jungkook'a olan sürprizimi bozmamak için Jimin ile Korece konuşmaya başladım.
"Ohh.Jimin ben Yn.Jungkook orada değil mi?Beni tanıyorsun değil mi?"
"Yn?haa.Yn.evet hatırladım.Jungkook burada değil önemli birşey ise bana söyle ben Jungkook'a söylerim.Merak etme Jungkook hariç kimseye söylemem-kısık sesle-"
"Okey.Jimin Jungkook telefonlarıma ve mesajlarıma cevap vermedi ve şuan telefonda seninle konuşuyorum.O iyi mi?"
"Evet.Sadece çok meşgul.Dans pratiği yapıyor."
"Anladım.Peki şuan onun görüş açısında mısın?"
"Evet.Neden?"
"Jimin benim için birkaç dakikalık onun görüş açısından çıkar mısın?"
"Neden ki?"
"Lütfen..."
"Beni iyi dinle lütfen.Şimdi ben Jungkook'a bir sürpriz yapıcağım.Bunun için yardımına ihtiyacım var."
"Ne gibi?"
"Jimin ben oraya geliceğim."
"Ne?Nasıl?"
"Jungkook'a söyleyecektim ama açmadı.Okulumu orada kazandım.Yarın gelip sürpriz yapacağım.Ama nereye geleceğimi bilmiyorum.Saat kaçta geleceğimize bilmiyorum."
"Pekala benden nerede olacağımızı istiyorsun yani."
"Aynen Jimin.Bana yardım edecek misin?"
"Evet."
"Çok teşekkür ederim Jimin.Lütfen kimseye söyleme.Sürpriz yapmak istiyorum.Onu ne kadar sevdiğimi ve ne kadar özlediğimi tahmin edebiliyorsun değil mi?"
"Evet yn.O zaman numaramı mesaj atarım.Sonra ise yeri.Tamam mı?"
"Tamam.Hoşçakal."
"Hoşçakal."
Jimin ile uçağa binmeden önce konuşmuştuk.Birkaç gün önce güvenilir bir internet sitesinden telefonda konuşarak bir ev kiralamıştım.
.
.
.
.
Uçaktan indikten sonra ilk önce şirkete gidip Jk'i görecektim.Çünkü çok özlemiştim onu.Jimin ile son kez konuşup bir taksiye binip şirkete gitmiştim.Jiminden pratik yaptıklarını biraz sonra pratiklerinin biteceğini öğrenmiştim.
.
.
.
.
Oraya varıp onları beklemeye başladım.Sonunda çıkmışlardı.Ama aralarında Jungkook yoktu.Onlar tam arabaya binecekken Jimin beni gördü ve tanıdı.Sanırım tanıması normaldi.Kim elinde bavul sırtında çanta gözü çekik olmayan bir kızın şirketin önünde boşu boşuna durduğunu düşünsün ki..."Merhaba.Sanırım sen ynsin."
"Evet Jimin oppa.Ben yn Jungkook yok mu?"
"Jungkook...Jungkook arka taraftan çıktı.Gitmesi gereken bir yer varmısta."
"Sana neresi olduğunu söylediyse yanına gidebilirim belki."
"Söylemedi.Geç gelir.İstersen bizle yurda gel.Gidicek bir yerin var mı?"
"Var jimin oppa.Çok düşüncelisin.Ev tuttum.Geç gelmeyecek olsa sizinle gelirdim.Şimdi üyeleri rahatsız etmeyeyim.Daha sonra zaten tanışacağız.Lütfen onlara şimdilik benden bahsetme Jungkook'a geldiğimden de."
"Peki sen bilirsin yn.Tanıstığıma sevindim."
"Bende.Görüşürüz."
Ah Jk yoktu.Off yarın mı görecektim şimdi.Acaba işi ne idi?Neyse o kadar beklemiştir bir gün daha bekleye bilirdim.Taksiye bindim.Ve bindikten kısa süre sonra gözlerimin yanlış görmesini dilediğim birşey gördüm...
][]][]][][][]]]][]][]][][][]][[][[][]][]][]][]]][]]
Oy vermeyi unutmayın.Sizi seviyorum...Biliyor musunuz?Hep Jungkook etiketine sıraya girmek istemiştim.Şimdiye kadar birçok etikette girdik.Ama bugün jungkookta sıraya girmişiz.Çok mutluyum.Kitabımı okuyup oyladığınız için çok teşekkür ederim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HER ŞEY ESKİSİ GİBİ•Jeon Jungkook
FanfictionBu muydu sevgin?Farklı ülkelerde olsak bile her an seni izledim,seni sevdim,seni özledim,seni aramıştım kalbimin artık boş olan odacıklarında.Ama sen? "Annem hayat talihsizlikler ve talihsizlerle dolu demişti Jungkook.Bunu ıspatladığın için teşekkür...