အခန္း(၈)

17.3K 1.9K 182
                                    

Zawgyi

အခ်ိန္ေတြ ကုန္တာ ျမန္လြန္းခဲ့သည္။
ညီလည္း စာက်က္ဖို႔ ပ်င္းရင္း ရည္းစားစာေတြ ခိုးေရးရင္း ပိုင္ရွင့္ေၾကာင့္ တစ္ပြဲထိုး စာက်က္တတ္တဲ့ အက်င့္ေတြ ျဖစ္ရင္း ကိုးတန္း စာေမးပြဲေအာင္၍ ဆယ္တန္းကို ေရာက္လာခဲ့သည္။

ကိုယ္တိုင္ စာမက်က္တတ္တဲ့ ညီ့ အက်င့္ေၾကာင့္ မာတာမိႏွင့္ ဖားသာဖက ပိုင္ရွင့္ကို အတင္းေတြ စင္ေတာ္ကေကာက္ခ်င္ေနၾကသည္။

"ေမႀကီး မင္းရဲ႕သားက ဘုန္းပိုင္ရွင္နဲ႔မွ စာလုပ္တဲ့ေကာင္ ငါတို႔ ဘုန္းပိုင္ရွင္ကို ေခၚမွ ရမယ္"

"ေမကေတာ့ အိမ္မွာကို ေခၚထားခ်င္တာ "

"ငါလည္း အဲ့ဒီလို လုပ္ခ်င္တာ ဘုန္းထက္ေႏြကို ေတာင္းဆို ၾကည့္ရမွာပဲ"

"ေမ ပါလိုက္မယ္ အိမ္ထိ သြားေျပာၾကတာေပါ့ မ်က္ႏွာျမင္ရင္ ပိုၿပီး အားနာရတယ္"

ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ဘဝင္ေတာ္က် အိမ္ေပၚကိုႂကြပါဟု ဖိတ္ေခၚဖို႔  ဘုန္းပိုင္ရွင္အိမ္ေတာ္ကို ကားကေလးႏွင့္ အေျပးႏွင္ေလသည္။

ဂိမ္းေဆာ့ေနတဲ့ ညီေတဇေတာ့ မသိရွာ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္က

"ေမႀကီး သူ႔ကို အိမ္ေခၚသင္လို႔ကေတာ့ သား ကတံုးတံုးၿပီး ဘုန္းႀကီးစာပဲ သြားသင္ေတာ့မယ္"

"ေကာင္းတာေပါ့ ေမေမ ရဟန္းဒါယိကာမ ျဖစ္တာေပါ့ သားသားရယ္ "

"ေမေမ သားလိမၼာပါ့မယ္ သားကို ေဇသုခလို ေဘာ္ဒါသာ ပို႔လိုက္ပါေနာ္"

"နင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က သရက္သီးလို အခိုင္လိုက္ ႀကီးလို႔ လွတဲ့ အသီးမဟုတ္ဘူး ဘူးသီးလို ပုပ္မယ့္ အသီးေတြ ပူးထားလို႔ ေကာင္းတဲ့ အရာမွ မဟုတ္တာ။ ခြဲထားမွ ေတာ္ကာက်တာ"

"ေမေမ သားကို မသနားဘူးလား"

ေမေမက ရယ္ေသြး၍ ေခါင္းခါရမ္းကာ ထြက္သြားသည္။ ကိုရီးယားက ၾကည့္ေနတဲ့ မမက

"သနားစရာ ငါ့ေမာင္ေလ ေရမရွိတဲ့ေခ်ာင္းမွာ ေရကူးရင္း ေရနစ္ေနသလိုပါပဲလား"

"မမ နင္ ေပ်ာ္ေနတာမလား နင့္ မေတာ္ရေသးတဲ့ ရည္းစားေလာင္းလ်ာ အိမ္လာေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး"

ညီပိုင္ရွင္(complete)Onde histórias criam vida. Descubra agora