အခန္း(၃၉)

10.6K 1.1K 58
                                    

Zawgyi

"ေဇသုခ ေဆာင္းေလးတိုက္ခန္းကို ျမန္ျမန္လာပါ"

နပ္(စ္)မေလးက မိခင္ေလာင္းမွာ အယ္လ္ကိုေဟာ ဓာတ္ေတြ႕ရ၍ ေဆာင္းေလးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆူလႊတ္လိုက္သည္။ အိမ္အျပန္ လမ္းတေလၽွာက္လံုး ညီက ဘာစကားမၽွ မဆိုမိ။ မယ္မင္းႀကီးမကလည္း အံတင္းတင္း ႀကိတ္ထားသည္မွာ ပါးရိုးမ်ားပါ တင္းကားေနၿပီ။

တိုက္ခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ ပိုင္ရွင့္မ်က္ဝန္းေတြကို ျမင္ေယာင္လာ၏။ ဘူးေပၚသလို ေပၚခဲ့သည့္ ေသးငယ္တဲ့ မွားယြင္းမႈမ်ားဟာ ပိုင္ရွင့္စိတ္ထဲ အနည္ထိုင္ေနႏွင့္ၿပီလားဟု စိုးရိမ္သြားသည္။ ငါ့ကိုလိမ္တယ္ဆိုေသာ စြဲခ်က္ဟာ ညီ့နားထဲ အက္ေၾကာင္းထပ္ ထစ္ခ်ဳန္းေနျပန္၍ ရင္ခြင္က်ယ္ထဲ မိုးတဝုန္းဝုန္း ရြာသြန္းေနၿပီ။ စိတ္အစဥ္က ရႊဲနစ္လ်က္။

ပိုင္ရွင္ကလြဲ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မပစ္မွားခဲ့ဖူးေၾကာင္းေတာ့ သစၥာျပဳမိသည္။ သစၥာမွန္ကန္ရင္ အဆံုးမရွိသမုဒၵရာထဲ ေရာက္တာေတာင္ ေမခလာကယ္ႏိုင္ေသးတယ္မလား။ ဒီသံသယႏြံထဲက လြတ္ရုန္းႏိုင္ဖို႔ေတာ့ လက္လ်ဴမရွဳပစ္ၾကပါနဲ႔။

"ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္"

ေဇသုခ ဖိနပ္ခၽြတ္ရင္း စိတ္မရွည္သံႏွင့္ ေမးသည္။

"မင္းညီမကို ေမးၾကည့္"

"ဘာျဖစ္တာလဲ ေဆာင္းေလး"

ေဆာင္းေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ မာနတိမ္ေတြ ေတာက္ေနသည္။ သြားကို ဖိႀကိတ္ထားသည္မွ က်ိခနဲ အသံပါ ထြက္လာ၏။ မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္ ပုတ္ခက္လိုက္ရာ ဘယ္ဘက္ပါးျပင္မွ မ်က္ရည္တစ္စက္ လႊင့္စင္က်လာသည္။

ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ေျပာမွာ မဟုတ္မွန္းသိေန၍ ညီကပဲ ေျပာလိုက္သည္။

"ကိုယ္ဝန္ သံုးလတဲ့ကြာ။ ေတာက္....ေျပာရတဲ့ ပါးစပ္ သနလိုက္တာ"

"ဘာ....ေဆာင္းေလး ဟုတ္လား။ ငါ့ကို ၾကည့္ၿပီး ေျဖစမ္း...နင္"

"ဖ်က္ခ်ပစ္ရမလား.....ငါ...."

ေဆာင္းေလး စကားမဆံုးခင္ ေဆာင္းေလးခႏၶာကိုယ္ ထိုင္ခံုေပၚမွ လြင့္က်သြားသည္။ ေဒါသႏွင့္ အားပါပါ ထိုးလိုက္တဲ့ လက္သီးေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမွ ေသြးမ်ားပါ ယိုစီးက်လာ၏။

ညီပိုင္ရွင္(complete)Where stories live. Discover now