အခန္း(၂၀)

15.2K 1.6K 109
                                    

Zawgyi

"ဗ်ာ......"

"ေအး ဖုန္းေလးဘာေလး ဆက္ၾကည့္ဦး"

ညီေရာ သြန္းေရာ ဖုန္းမကိုင္ၾက။

"ေျပးၾကည့္တာက ျမန္ပါတယ္ ဦးေႏြရာ"

ကားေမာင္းေနရင္း ကိုင္သူမဲ့ဖုန္းကို တတူတူ အဆက္မျပတ္ ေခၚေနမိဆဲ။ ညီ တို႔လမ္း ဆိုတည္းက ေလာင္ေနသည့္ မီးမွာ ပိုင္ရွင့္ရင္ထဲ လာဟပ္ေနသည္။ လမ္းထိပ္မွာ ကားေတြပိတ္ေန၍ အဆင္ေျပရာ ပါကင္ထိုးၿပီး အေျပးဝင္လာမိသည္။

သံုးႏွစ္ေလာက္ အျမဲ လာေနက်အိမ္ ေနရာမွား မွတ္တာမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္။ ဒီသံပုရာပင္၊ ဒီျခံစည္းရိုး အကုန္ေနရာမွန္။ မမွန္ေတာ့တာက အိမ္ႀကီး။ ဖရိုဖရဲ ၿပိဳလဲ၍ အေငြ႕တလူလူၾကား။
သက္ရွိသာဆို မိခင္ႏွင့္ခြဲရသည့္ ႏြားသားေပါက္ေလးလို ငိုေႂကြးေနသည့္အလား။ တစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္ ၿပိဳက်ေနသည့္ အစိတ္အပိုင္းမ်ား။ ပိုင္ရွင့္ေျခလွမ္းတို႔က အားစိုက္ေလၽွာက္ေနသည့္ ၾကားက ေရွ႕ဆက္တိုး၍ မရေတာ့။ တဒဂၤစာ အိပ္မက္ဆိုရင္ ေကာင္းလိမ့္မည္။ ေႏြေခါင္ေခါင္ ေလာင္တဲ့မီးက ညီတို႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိ ပူျပင္းသြားသလဲ။ ပိုင္ရွင္ေတာင္ အရုပ္ႀကိဳးပ်က္ ျဖစ္ေနရင္ ညီေရာ.......

"လမ္းက က်ဥ္းေတာ့ မီးသတ္ကားေတြ ဝင္ရခက္တယ္။ တိုက္အိမ္က စေလာင္တာ၊ ေဘးက သစ္သားအိမ္ေလးေရာ၊ ႏွစ္အိမ္လံုး ေျပာင္ေရာ"

"ဘုရား....."

ပိုင္ရွင္ ဘုရားသာ တမိေတာ့သည္။ မီးေတြက ၿငိမ္းလို႔ မၿပီးေသး။ မီးေတာက္ေတာက္ေလာင္ ေနတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္။ တေငြ႕ေငြ႕ႏွင့္ ေလာင္ေနေသးသည္။

"ကုန္ပါၿပီေတာ္ ကုန္ပါၿပီ မေန႔ကမွ ထုတ္လာတဲ့ လစာေငြေလးေတာင္ မယူလာခဲ့ရဘူး"

မူႀကိဳအရြယ္ ကေလးေလး လက္စြဲၿပီး ငိုယိုေနသည့္ အေဒၚႀကီးကို ျဖတ္ေက်ာ္လာ လိုက္သည္။ ဖုန္းကိုင္ Liveလႊင့္ ေနသူမ်ား ေဘးက အလန္႔တၾကား အသံေပ်ာက္မတတ္ ငိုေနေသာ ကေလးကို ထိန္းေပးရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုက္မလဲ။ အခုဟာက ကေလးမ်က္ႏွာကို ဖုန္းကင္မရာႏွင့္ေတာင္ ခ်ိန္ျပလိုက္ေသးသည္။ သနားပါတယ္ ကြန္မန္႔ရဖို႔ ႀကိဳးစားေနသူမ်ား။ ပိုင္ရွင္လည္း ဘာမွမထူး။ ကိုယ္အပူနဲ႔ ကိုယ္မို႔ ေက်ာ္လာခဲ့ရသည္။

ညီပိုင္ရွင္(complete)Where stories live. Discover now