Kalbimin Hükümdarı [BxB]

BÖLÜM:56 Duş

Şarkı:
Katy Perry - 365

"Gez ve kimseye söyleme; gerçek bir aşk hikayesi yaşa, kimseye söyleme. Mutlu ol, kimseye söyleme; insanlar güzel şeyleri mahveder."

-KH-

Lunaparka gelmiş elimi tutan kuzenimle birlikte diğerlerinin gelmesini bekliyorduk gerçi sadece ben bekliyor gibiydim çünkü kuzenim olucak şahıs kurulu saat gibi dakika başı "Şuna binelim." "Ne zaman gelicekler." "Hadi burak abi sıkıldım." Diyerek başımın etini yiyordu ve benim neredeyse sabrım taşmak üzereydi zorluyordu resmen.

Ulaş (YN: Çıkmaz kitabında ki karakter) göz alınıma girmiş bize doğru geliyordu ilk o gelmişti sonunda muhabbet edebilirdim.

"İlk gelen sensin tebrik ederim sıkıntıdan patlamak üzereydim."

Gülümseyip yanıma oturdu ama bu gülümsemesi dışardan herkesin anlayacağı gibi zoraki bir gülümsemeydi.

"Ne oldu neden mutsuzsun?"

İç geçirdi.

"Nereden anladın kanka mutsuz olduğumu?"

Güldüm kısık bir sesle, basitti beyni olan ve onu tanıyan herkes anlamalıydı.

"Çünkü ben ne zaman Kaanla tartışsam ya da kavga etsem etrafa böyle zoraki gülümseme dağıtıyorum. Tek fark benim gözlerim daha kırmızı ve dolu dolu oluyor."

Yalan değildi ben öyleydim Ulaş ise mutsuz,durgun du. Sanki ağlamak istiyor ama ağlayamıyor gibiydi belkide ağlasa rahatlardı kim bilebilir?

"Cidden öyle hiçbir şey hissetmek istemiyorum burak. Canım acıyor farkındayım buna belkide ben sebep oluyorum ama elimden bir şey gelmiyor.Sende biliyorsun Kaan'ın seni sevdiğini söylediği partide zaten hem seni, kaanı ve merti tanıdım. Zaten oda o gece girdi ya hayatıma."

Derin bir nefes aldı duyguları normalden daha fazla yoğundu muhtemelen eh tabi birine sevdiği anlatmak kolay değil heleki ilk gördüğü gecesini.

"Çok sarhoştu ama o kadar da masum duruyordu.Sanki korunmak istermiş gibi. Sonra onun yanına gittim. Sarhoş olduğunu biliyorum ama yine de gittim."

Elleriyle oynamaya başladı.

"Siz Kaanla çıktıktan sonra işte dans etmeye başladık birlikte çok güzeldi sonra işte üst kata çıktık gerisini biliyorsun.Canımın bu kadar acıyacağını ve ona bu kadar kapılacağımı düşünmezdim."

Teselli veremiyordum ve şu an ona ne diyeceğimi bilmiyorum ama analattıkları o kadar duygu yüklüydü ki benim bile gözlerim dolmuştu.

"Senin ne yaşadığını, ne hissettiğini tam olarak bilemem ama şunu diyebilirim ki, nasıl sevdiğini, nasıl her seferinde ona kapıldığını, canını yaksa da, kırsada, ağlatsada. Ondan kopamadığını ne yaparsa yapsın ondan gidemediğini ve hâlâ sevdiğini anlıyorum. Çünkü biz senle benziyoruz Ulaş."

Yanağımdaki ıslaklığı elimin tersiyle silip buruk ama samimiyet belirten gülümsemeyle gülümsedim.

"Kaan'ı sevmek o kadar zor ki nasıl anlatacağımı da bilmiyorum.O kadar seviyor ki insan gidemiyor işte. Aynı senin gibi şeyler yaşadım ama gitmedim hiç hâlâ gidemem. Şu an benden ayrılsa ve bir daha gelmeyeceğini de söylese yine onu beklerim. Öyle bir şey ki, içimde o gittikten sonra oluşan boşluğun tarifi yok ve kimsenin doldurabileceği bir boşlukta değil. Kalbine yerleştirdiğin birini kalbine yerleştirdikten sonra o gittiğinde orada izini bırakır ve sen hep onunla birlikte yaşarsın. Belki farklı şehirlerde belki farklı ülkelerde belki başka insanların yanında."