Kalbimin Hükümdarı [BxB]

BÖLÜM:59 2 Yıl Felan

sen kalbime gelen küçücük şey

Üniversite zamanları işte 2 yıl felan geçmiş Yaz mevsimindeler okullar tatil

Her zamanki gibi bizim mekanımız olarak adlandırdığımız o yerde, kısacası her şeyin başlangıcı o yerde.

O dizime yatmış bir şekilde uzanıyor ben ise saçlarını okşamakla meşguldüm ve şu anki durum bana o yıllar önce yine burada böyle durduğumuz zamanı hatırlatmıştı.

Zaman bizi hiç dinlemeden, hiç durmadan akıp gitmişti ve bu süreçte bize öğrettiği bir sürü şey vardı.

Kaan boştaki elimi avucunun içine alıp dudaklarına götürerek öpücük bıraktı.Bu hareketi yapmayı seviyordu sanırım.Çünkü genelde yapıyordu ve bende yaptığında oluşan o duyguyu hissetmeyi seviyordum.

Gülümseyip gök yüzüne baktım. Hava aydınlanmaya başlıyordu.

Tıpki bir kaç yıl önce ki gibi, beni o günde gecenin yarısı dışarı çağırmıştı, ve dudaklarımı öptükten sonra biraz sarılmış, özlediğini söyleyerek gecenin bir yarısı olmasına rağmen birlikte buraya gelmiştik.

O günde aynı böyleydi, o dizime yatmış gözlerini dinlendiriyor arada açıp beni izliyordu.Ellerimi tutup öpüyordu, bende onun saçlarını okşuyordum.

Bu onun dinlenme yöntemiydi işte, bende yorulup bende dinlenme şekli.

Şu an yaşadığımız durum ise aynı o gün ki gibiydi dedim ya, güneş doğuyor ve etraf hafif turunculuğa bırakmış yerini o yüne dizlerime yatmış ve ellerimiz yine birbirlerini kavramış ve her zamanki yerini koruyan, hava aydınladığı için hafif kaybolmuş anka adını verdiğimiz büyük ve parlak yıldız yerindeydi.

Yaz mevsiminde olmamıza rağmen havanın sabaha karşı olmasına bağlı hafif esen rüzgar ortamı daha da güzel kılıyordu.

Dudaklarımı onun dudaklarına bastırıp yavaş bir şekilde öptüm onu. Bu öpücüğüm ona olan kuvvetli duygularımı barındırıyordu oda bunu çok iyi bildiği için her öpüşümde aynı şekilde bana karşılık veriyor ve her seferinde hayran kaldığım gülüşünü bana güzel bir şekilde sunuyordu.

Ne onun bana bu kadar bağlanacağını düşünebilirdim nede benim.

Bu zamana kadar bazen benden feci bir şekilde kaçmış ve fazlasıyla üzmüştü fakat her kaçışısında tekrar bana gelip çıkaramadığım kalbime tekrar tekrar hoş gelmişti.

Her gidişinde ağlamış ve zihinimin oyunlarına yenik düşmüştüm ama o oyunları yalan çıkartarak her seferinde gelmiş beni bulmuştu.

Ben ondan kaçmayı denediğimde buna izin vermemiş ona karşı aldığım tribi bir güzel yıkmış yok etmişti ya.. zaten bende o günden sonra bir daha ondan uzak duramaz olmuştum.

Dudaklarımı nefes almak için ayırıp gülümsedim. Koluna taktığı ve ona fazla yakışan siyah saattine baktı.

"Yavrum biraz daha burada durursak uçağı kaçırma ihtimalimiz var."

"Kalkalım o zaman."

Dizlerimden kalkıp ayaklandı. Üzerini düzeltip arabasına doğru yürüdü bende arkasından onu takip ettim tabiki de.