POLAR | Texting ✔

üç

"Buket ben çok mu çirkinim?"

Okulun lavabosundaydık. Buket işini görüp çıktığında ben aynadan kendime bakıyordum. Saçımı düzeltmeye başladım.

Buket aynadan bana bakıp göz devirdi. "Barbara Palvin'in kayıp kardeşi gibi ortalıkta dolanan kızın sorduğu soruya bak."

Ellerimizi yıkayıp çıktık lavabodan. Koridorda yürürken koluna girdim. "Haklısın kız." Elimle saçımı savurdum. "Güzelliğim dillere destan vallahi. Elimi sallasam ellisi."

"Ah," diye bir inleme sesi geldi yan tarafımızdan. Sağ tarafıma döndüğümde sinirle bana bakan sarışın bir çocuk gördüm. "Saçına sahip çıksana kızım. Ne öyle koridorda sallıyorsun? Gözümü çıkartıyordun."

Bir eliyle de sol gözünü tutuyordu.

Kaşlarımı çattım. "Abartma be. Ayrıca istediğim gibi sallarım sana ne?" Saçımı tutup inadına yüzüne doğru salladım.

Saçlarımın ucundan tuttuğu gibi havaya kaldırdı hepsini. Saçlarımı çekmesiyle bende parmak uçlarımda yükselmiştim.

"Sonuçlarına da katlanırsın o zaman."

Yüzüne tüküreceğim sırada biri uçarak araya girmişti. Öyle hızlı ve ani. Sertçe çocuğun bileğini tutup saçlarımı elinden kurtardı ve beni arkasına aldı. Sırtıyla bakıştığım kişinin yüzünü görmesem de kim olduğunu biliyordum.

Sarışın çocuğu göğsünden vurarak sertçe itti. Çocuğun sırtı arkasındaki sınıf kapısına çarpmıştı. "Bir daha o saçlara değil dokunmak baktığını görürsem, seni bir daha bakamayacak hale getiririm! Anladın mı?!"

Bir anda parlamıştı. Ses tonundan ben bile korkmuştum. Çocuk kaşlarını çattıysa da cevap vermeden yanımızdan uzaklaştı.

Özgür kafasını sağ tarafa eğip derin bir nefes aldıktan sonra bana döndü. Yüzüme bakmıyordu. Saçlarıma baktı bir süre. Daha sonra ellerini arasına daldırıp acıtmaktan korkar gibi okşadı. Bütün saçımı arkaya doğru taradı. O süre zarfında ne ben konuştum, ne o, ne de yanımızda sinema izler gibi bizi izleyen Buket.

Saçımla işi bittiğinde gözlerime baktı. "Onlara iyi bakman gerekiyordu."

Omuz silktim. "Senin kadar dikkatli değilim."

Saçım konusunda ne kadar hassas olduğunu biliyordum. Ne zaman kalemle topuz yapsam acıdığını düşünür saçımı açardı. Ne zaman hava rüzgarlı olsa saçımı örerdi. Rüzgar estiği zaman başkaları kokumu almasın diye.

O günleri özlediğimi fark ettim.

Bana baktı ama bir şey söylemeden arkasını dönüp gitti. Arkasından bağırdım. "Sen hep gitmesini bildin zaten!"

<>

Kalbim: çıt...

Seviliyorsunuz ♥
Instagram: bbhikayeleri.