POLAR | Texting ✔

on beş

"Anne!" diye yırtınırcasına bağırdım. "Garfield'lı çoraplarım nerede??!" Çorap çekmecesini sinirle kapatıp annemden gelecek yanıtı bekledim. Ki çok sürmeden aşağıdan bağıran sesi ulaştı bana. "Nerede çıkarttıysan oradadır!"

Odamdan çıkıp merdivenin başında durdum ve aşağıda, salonda saçma gündüz dizilerinden birini izleyen anneme baktım. "Bıkmadınız mı artık şu replikten?"

Annem cevap verme nezaketinde bulunmazken oflaya oflaya çıplak ayaklarımla aşağı indim. Annemin yanına oturdum. "Yine ablam mı aşırdı benim çoraplarımı?"

Annem çayından bir yudum alıp 'ben bilmem' dercesine dudak büzdü.

"Gelmiş 27 yaşına, kazık kadar olmuş. İki çocuk annesi ama hala benim çoraplarımı aşırıyor."

Bu halime gülen annem sonunda dizisini bırakıp bana konsantre oldu. "Bana çekmişsiniz annecim, minyonsunuz. Yaş gidiyor ama fizik hâlâ yerli yerinde maşallah." Saçımı kulağımın arkasına sıkıştırıp başımı okşadı. "Sen çoraplarına bu kadar takılmazdın, söyle bakalım ne oldu?"

Zeki kadın vesselam.

"Bir şey olmadı ya bana yine geldiler öyle." Gülümsedim ve asıl konuya geçiş yaptım. "Anneciğim, sen bugün Aydan teyzeleri bize davet etmiş olabilir misin acaba?"

Aydan teyze, Özgür'ün annesiydi ve Özgür'ün bu sabah bana dediğine göre akşam bize oturmaya geleceklerdi.

"Evet de sen kimden öğrendin?"

"Hiç," dedim omuz silkerken. "Öyle aklıma geldi, sorayım dedim. Neyse odamdayım ben, geldiklerinde çağırırsın."

Dediğim gibi de oldu. Akşama kadar odamda takılmıştım. Bugün cumartesiydi. Annem normalde işte olurdu ama artık işe gitmiyordu. Geçen sene kendi kendini emekli etmişti. Bunda benim ısrarlarımda baya bir etkin olmuştu. Ablam evden ayrılınca tamamen yalnız kalmıştım. Aramızda on yaş fark olması çoğu zaman sorun olmuyordu. Ergenliğimi yaşadığım şu zamanlarda yanımda olmasını isterdim ama onun bir ailesi daha vardı artık. Ablamı yanıma alamayacağıma göre bende annemi yanıma almıştım. Onun da yaşı ilerlediği için yoruluyordu zaten, böylesi daha iyi olmuştu. Sabahları saat yediyken, '9 oldu kalk artık' demese daha iyi olurdu tabii ama neyse.

Bu arada annem jinekolog, babam ortodontistti. Aynı üniversitede tanışıp evlenmişlerdi zaten. Ailenin zeki fertleri onlar, asi ferdi ablam, yaramaz ferdiyse bendim.

"Işıl! Geldiler!"

Annemin aşağıdan gelen sesiyle birlikte laptopumu kapatıp ayaklandım. Saat akşam 8'e geliyordu. Saçıma postişlerimi takıp odadan çıktım. Tabii ki saçlarımı boyatmamıştım. O pembelikler postişti.

Aydan teyzeyi, Önder amcayı ve Özgür'ü karşıladık. Aydan teyzenin eczacı dükkanı, Önder amcanınsa araba galerisi vardı. Yani zengin aileye gelin olacakken jojuktan ayrılmıştım. Neyse. Annem ve babamla birlikte salona geçip oturdular. Annemin bana kaş göz etmesiyle mutfağa yöneldim. Annem 'ocağa çay koy' demişti bakışlarıyla.

Çaydanlığın altına suyu koyup altını yaktığım ocağın üzerine yerleştirdim. Onun kaynamasını beklerken arka cebime yerleştirdiğim telefonumu çıkardım ve instagramda takılmaya başladım. Stalk stalkı açmış, kendimi en son Şeyma Subaşı'nın hesabında bulmuştum.

Tam avına odaklanmış bir avcı gibi telefona bakarken kulağımın dibinde bir ses duydum.

"Acun Ilıcalı'dan boşanan Şeyma Subaşı, benden ayrılan sen."

Aniden sıçramamla telefon yere düşmüş, sinirle Özgür'e dönmüştüm. "Ne yapıyorsun kirpiklerine tükürdüğüm?!" Yakınımda olduğu için yüzüne bakarken gözüm hep hayranı olduğum siyah, uzun ve gür kirpiklerine kayıyordu. Yere düşen telefonuma baktım. "Kutsal stalk aracıma bir şey olduysa hesabını sorarım ona göre!"

Benden hızlı davranıp telefonu aldı. Telefonum kilitlenmediği için ekranı hala açıktı. Instagram uygulamasından çıkıp kilitledikten sonra bana uzattı. "Sağlam. Stalkı bırak da çaya bak."

O arkasını dönüp mutfaktan çıkarken ben onun taklidini yaptım abartılı bir şekilde.

Mutfaktan çıkacağı sırada durdu ve bana bakıp gülümsedi. "Duvar kağıdın güzelmiş."

Ha?

Telefonu cebimden çıkarıp kilidi açtım ve duvar kağıdına baktım. Hay ben aklımı... Seveyim. Değiştirmeyi unutmuştum, zaten üstünde uygulamalar olduğu için çok dikkatimi çekmiyordu ama anlaşılan Özgür'ün baya dikkatini çekmişti. Çünkü...

Duvar kağıdı ikimizin fotoğrafıydı.

<>

Bizimkiler tam şey değil mi ya?
Severek ayrıldık ona yanıyorum shshhshshshhsh

Seviliyorsunuz ♥
Instagram: bbhikayeleri.